İYİ Parti Genel Lideri Meral Akşener, TBMM’de, partisinin küme toplantısında konuştu.
görüşmede, AK Parti eski Milletvekili Turhan Çömez, UYGUN Parti’ye katıldı. Çömez’in rozetini, Akşener taktı.
Akşener, konuşmasında şunları kaydetti:
“Geçen hafta, ‘O sene, bu sene’ demiştim. Çekilen sıkıntıların, zorluklarla geçen günlerin, artık sonuna geliyoruz. Milletçe cefasını çektiğimiz bu bezirgân saltanatına, bu saray sefasına, bu haram nizamına; dur diyeceğimiz güne bir hafta daha yaklaştık. Gençlerin her gün yeni bir hakaretle karşılaşmadığı, Bayanların, ısrarla itilip kakılmadığı, basının özgür, hukukun üstün, yargının da adil olduğu, liyakat ve emeğin hakkının verildiği, memnun ve huzurlu bir Türkiye’ye, bir hafta daha yaklaştık.
Bunu nereden anlıyoruz, biliyor musunuz? İktidarın başındaki kişi, artık güzelce saçmalıyor da oradan anlıyoruz. Sona yaklaşan iktidarların ortak özelliğidir: İstisnasız saçmalarlar. Hatta o denli palavralar söylerler ki kendileri bile inanmakta zorlanırlar. Tıpkı Sayın Erdoğan’ın son devirde çoğunlukla yaptığı üzere. Geçen hafta da çıktı ve dedi ki: ‘Yolsuzlukların olmadığı, rüşvetin olmadığı, yoksulluğun Allah’ın müsaadesiyle olmayacağı bir Türkiye’yi biz hallederiz. Bunu biz yaparız. Şu an itibariyle, onun hazırlığı ortasındayız.’ Fıkra bu kadar. Motamot bu biçimde dedi. Bay Kriz, rüşveti, yolsuzluğu, yoksulluğu engellemenin, hazırlığı ortasındaymış. Ne vakit? İktidarının, 20’nci yılı biterken.
İnsan rakibi de olsa muhataplarında biraz zeka arıyor. Lakin maalesef bulamıyoruz. Bay Kriz, bundan 20 yıl evvel, iktidara gelirken, ‘3Y’nin, yani yolsuzluğun, yoksulluğun ve yasakların olmayacağı, bir Türkiye inşa edeceğiz’ demişti. Hatta daha sonraki senelerda da bunu başardıklarını argüman etmişti. Yani bu arkadaşımız, 20 yıl daha sonra bugün, aslında; ‘Başaramadık’ diyor, ‘Türkiye’de yolsuzluk var, yoksulluk var, yasaklar var’ diyor. Yani aslında bu kelamlar, bir vaat değil, apaçık bir itirafıdır. Günaydın Sayın Erdoğan, sabah şeriflerin hayrolsun. 20 yılın sonunda yaşadığın bu değişik aydınlanma için, seni yürekten kutluyorum.
Evet, rüşvet var. Evet, yolsuzluk var. Evet, yoksulluk var. Fakat, bir şey daha var. Tüm bunların olduğu Türkiye’nin idaresinde, 20 yıldır, senin iktidarın var. Neymiş? Çözermiş. Çözemezsin Sayın Erdoğan, çözemezsin. Zira rüşvet de yolsuzluk da yoksulluk da şahsen senin yapıtın. Bir iktidarın, 20 yılın sonunda, bu biçimde bir vaatte bulunması, düpedüz aymazlıktır, düpedüz ciddiyetsizliktir. Ve bu aziz millete edilmiş, hayli büyük bir ayıptır. Bu kadar sıradan.
Bu yılın başında, Memleketler arası Şeffaflık Örgütü tarafınca bir rapor yayınladı. O rapora nazaran, Türkiye, yolsuzlukla gayrette, son 10 yılda, 180 ülke içinde, 96’ncı sıraya düştü. İşte size, AK Parti’nin, yolsuzlukla gayret karnesi. Pekala şaşırıyor muyuz? Maalesef şaşırmıyoruz. Zira; kendi bakanlığına eşi üzerinden alım yapan bakan bunlarda. Borsa spekülasyonlarıyla milyonlarca dolarlık servet edinen partililer de bunlarda. Her ihaleden kurul alanlar da bunlarda. Sizce; devr-i iktidarlarında ihale yasasını 192 kez değiştiren ve 5’li çete üzere bir kavramı hayatlarımıza soka bir zihniyet yolsuzlukla gayret edebilir mi? elbette edemez. Nokta.
“Yolsuzluk ve rüşvet sorunu var ise, 20 yıldır hiç bir şey yapmadığın için var”
20 yıldır ülkeyi yönetiyorsun. Ülkede yolsuzluk ve rüşvet sorunu var ise, sen bu bahiste, 20 yıldır hiç bir şey yapmadığın için var. Sen yolsuzları koruduğun için, rüşvetçilere madalya taktığın için var. Artık çıkmışsın, yolsuzluğu çözeceğini söylüyorsun. O denli mi? Buyur bu biçimde, hodri meydan. Ucube sistemi getirdin, tüm yetkileri aldın. Yolsuzluğu çözmek, bir talimatına bakar. örneğin; hazine topraklarını yağmalayanları, ihalelere fesat karıştıranları, milletin parasıyla, 1 liralık mala, 5 lira ödeyenleri, ortaya çıkarıp, hesap sorsana. Çözmek mi istiyorsun? Sayıştay raporlarında izini sürsen, bütün failleri görürsün. Haydi bakalım, çöz de gorelim. Elini tutan mı var?
örneğin; misyonu çiftçiyi ayakta tutmak olan Ziraat Bankası’ndan kredi alıp, tek kuruş ödemeden medya imparatorluğu satın alanlar var. Çözmek mi istiyorsun? Tek bir telefonun kâfi. Haydi bakalım, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var? örneğin Sermaye Piyasası Konseyi üzerinden şirketleri haraca bağlayan vekil var. ‘180 milyonluk serveti nasıl yaptın, 4 milyon euroluk yatı, hangi maaşla, hangi yararla aldın?’ diye, hesap sorsana. Çözmek mi istiyorsun? Bir talimatın kâfi. Al sana yolsuzluk, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var?
örneğin; eşine şirket kurdurup, kendi bakanlığına, dezenfektan satan eski bakanın var. Hesap sorsana kardeşim. Memleketi ziyana uğrattıysa, o paraları tahsil etsene. Çözmek mi istiyorsun? Bir talimatına bakar. İşte sana fırsat, çöz de bakılırsalim. Elini tutan mı var? örneğin; Esnaf, vergisini, çiftçi, kredisini, gençlerimiz de KYK borcunu ödeyemediği için, icrayla boğuşurken; yandaş müteahhidinin, 500 milyon liralık vergi borcu, nasıl tek kalemde silindi? Ne duruyorsun, araştırsana. Yolsuzluğu, rüşveti bitireceksen, işte sana fırsat. Dönüp, beşli çetene, ‘Milyarların ortasında yüzerken, niye vergi ödemiyorsunuz?’ desene. ‘Size milyarlarca dolarlık ihale verdim, bari vergisini ödeyecek kadar adam olun’ desene. O vergileri, kuruşuna kadar tahsil etsene. Çözmek mi istiyorsun? Haydi bakalım, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var?
“Yalanlarınla çalınan minareye kılıf dikiyorsun”
Sayın Erdoğan; Elinde her türlü imkân var. Fakat sen hala, laf kalabalığı yapıyorsun. Yalanlarınla, çalınan minareye kılıf dikiyorsun. Senin işin, minareye kılıf dikmek değil. Senin işin, minarenin yerinde kalmasını sağlamak. Neymiş? Yolsuzluğu engelleyecekmiş. Ben lafa değil, icraata bakarım. Şayet zerre samimiysen, biz sonuna kadar varız. Buyur, hodri meydan. Hatta sen hiç zahmet etme, hiç yorulma. Ben artık şahsen buradan, arkadaşlarıma talimat veriyorum: Yolsuzlukla uğraş için, yasa tekliflerimizi, bir bir Meclis’e getireceğiz. Madem yolsuzluğu halletmeye niyetlisin, bu biçimde, ne kadar samimisin gorelim bakalım. Biz varız. Teklifimize evet deyin, destekleyin, gelin yolsuzluğun üzerine birlikte gidelim. Daha evvel tekraren yaptığınız üzere kürsülerden atıp atıp, iş kelamı tutmaya geldiğinde, bir daha arazi olacaksanız, olmaz. Onun için şimdiden uyarıyorum: Millete, ‘yolsuzluğu çözeceğim’ diye vaat verip, yasa tekliflerimize hayır oyu veren, yalancıdır, utanmazdır, yüzsüzdür. Haydi bakalım Sayın Erdoğan. Çöz de bakılırsalim. Hodri meydan.
“Vatandaşımızı tüm hayatından ediyor”
Eskiler bilir Anadolu’da bir kelam vardır: ‘Yarım tabip candan, yarım hoca dinden eder’ derler. Hakikaten bugün; çeyrek bir ekonomist ve küsurattan ibaret takımları; vatandaşımızı mutfaktan, pazardan, marketten, özetlemek gerekirsesı tüm hayatından ediyor. Bir türlü durdurulamayan, enflasyon canavarı, ömrümüzün her alanında, bizi boğmaya devam ediyor. Çeyrek ekonomist Bay Kriz ile, hiperaktif bakanı, Doçent Hekim Nebati’nin, hararetle savundukları, kelamda iktisat programı, ülkemizi her geçen gün, uçurumun eşiğine sürüklemeye ve enflasyonu tırmandırmaya devam ediyor. Bu kürsüden tekraren anlattım: ‘Enflasyon, yoksullaştırır. Gelir dağılımını bozar. Toplumsal huzurumuzu, tehdit eder. İş dünyasının, yatırım kararlarını erteler. Verimliliği düşürür. Rantçıların kârlarını arttırır’ dedim.
Peki onlar ne yaptı? Akılla ve bilimle bağdaşmayan, palavra yanlış siyasetlerinde, ısrar edip; ülkemize hem vakit birebir vakitte para kaybettirdiler. Bu da yetmezmiş üzere, hâlâ, gözümüzün içine baka baka, palavra söylüyorlar. örneğin, Bay Kriz utanmadan çıkıp, diyor ki; ‘Faizle nasıl uğraş edileceğini, dünya aleme gösterdim.’ Yahu hangi aleme, neyi gösterdin? Senin bu, kelamda iktisat modeli saçmalığından daha sonra, kredi faizleri, iki katına çıkmadı mı? Bankalar, sanayiciye verdikleri kredileri, kesmedi mi?
“Sen faizleri düşürürken bu bankalar bu kar rekorlarını nasıl kırıyor?”
Bitmedi, dahası var. örneğin, çıkıp diyor ki; ‘Bu kardeşiniz, bu vazifede olduğu sürece, faiz; her geçen gün, her geçen hafta, her geçen ay, inmeye devam edecektir.’ Buyur buradan yak. Şimdiden hepimize geçmiş olsun. Zira Sayın Erdoğan, cümleye ne vakit; “Bu can bu vücutta, ben bu koltukta, bu kardeşiniz yahut bu fakir” diye başlarsa; biliyoruz ki, her keresinde, dediğinin tam karşıtı oluyor. ötürüsıyla, bu son açıklama daha sonrasında da biz biliyoruz ki; her geçen gün, her geçen hafta, her geçen ay, faizler tırmanmaya devam edecek. Sayın Erdoğan; sahiden merak ediyorum. Biz senin kelamlarına, esasen inanmıyoruz da sen kendi söylemiş olduklerine, hakikaten inanıyor musun? örneğin, sen faizleri düşürürken, bu bankalar, bu kâr rekorlarını nasıl kırıyor?
Enflasyonu nasıl düşüreceğini, tane tane özetleyeceğim. Tahminen biz başa gelene kadar, bir kısmını uygularsın da milletimiz, bir nebze olsun, nefes alır. Ne de olsa, UYGUN Parti’nin tahlil teklifleri mir-i maldır, isteyen istediği kadar kullanabilir. Sayın Erdoğan her şeydilk evvel; enflasyonu düşürmek için, yalnızca para siyasetine bel bağlayıp, bütün mevzuyu, Merkez Bankası ekseninde kıymetlendirme. Merkez Bankası’nın idaresine, liyakatli şahısları atayıp, bağımsızlığını, yasal teminat altına al. İşine de daha fazla karışma. daha sonrasında; Fiyat İstikrarı Komitesi’ni, Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın uyumundan çıkarıp, tertip değişikliğine git. Damadının getirdiği, yabancı para ve altın üzerinden, iç borçlanma stratejisine, bir an evvel son ver. Kamu harcamalarına, disiplin getirip, enflasyonu arttırıcı vergileri düşür. esasen, KÖİ’lerin getirdiği mali yükü azaltırsan; enflasyona yol açan vergileri de arttırmak zorunda kalmazsın. Bu kadar sıradan. O yüzden, vergi artışlarının enflasyona tesirini, taban seviyeye çekecek, bir kamu harcanması ve vergi siyaseti oluştur. bir daha değerleme oranını da yurtiçi ÜFE’ye endekslemekten vazgeç.
Ayrıca; Türk lirasını değersizleştirerek, rekabetçi olma sevdanı, artık bırak. Bizden, orta dereceye razı olmamızı bekleme. Bu yeni iktisat modeli saçmalığından da bir an evvel vazgeç. Sanayi ve teknoloji siyasetlerini, eser geliştirme, tasarım, verimlilik üzere kavramlar üzerine kur. İktisatta, enflasyonu ve cari açığı düşürüp birebir anda, büyüme ve fiyat artışını sağlamanın tek yolu, verimliliği arttırmaktır. Bunu, iktisat okuyan herkes bilir. Doçentlik unvanı da gerekmez. O yüzden, enflasyonun orta ve uzun devirde, sorun olmasını istemiyorsan işgücü ve toplam faktör verimliliğini arttıracak siyasetleri öne çıkar.
Bir ulusal güvenlik problemi olan, tarım siyasetini, akılsız ve maharetsiz ellerden al, liyakatli insanlara ver. Çiftçiye dayanaklarını, vaktinde ve kanunun emrettiği üzere, ulusal gelirimizin, yüzde 1’i oranında ver. Tarımda ithalat bağımlılığını azaltacak siyasetleri, bir an evvel hayata geçir. İthal yem, ithal saman ve ithal buğday utancına da artık son ver. Biliyorum gönlün kendin ve yandaşların haricinde, kimsenin varlıklı bulunmasına, razı gelmiyor. Ancak, çiftçimizi varlıklı edecek siyasetler izlersen; ülkemiz de milletimiz de zenginleşir. Şayet, yabancı ülkelerin çiftçilerini değil de Türk çiftçisini memnun edecek siyasetler izlersen enflasyonun da resen düştüğünü nazaranceksin.
“Beceriksiz idare anlayışı derin yaralar açmaya devam ediyor”
AK Parti iktidarının, maharetsiz idare anlayışı, hayatımızın her alanında, derin yaralar açmaya devam ediyor. Bir yanda; kendi elleriyle mahvettikleri iktisadın, başka yanda ise hürriyetimize vurdukları prangaların, ağır yükünü taşıyoruz. Ak Parti iktidarı yüzünden; Millet iradesinin tecelligâhı olan, Ulu Meclisimiz; milletimizin iradesine karşı yapılan, büyük bir ayıba şahitlik ediyor. ‘Dezenformasyonla Mücadele’ ismiyle pazarlanan, utanç verici sansür yasasının hususları, maalesef birer birer geçiyor. Bu kahredici istibdat maddesine, el kaldıran her bir kişiyi vekili oldukları aziz milletimizin, vicdanına havale ediyor ve buradan, açıkça ilan etmek istiyorum. Ne yaparsanız yapın hakikati palavralarınızla değiştiremeyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın bu milleti susturamayacak, bastıramayacak, sindiremeyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın dehşetle, baskıyla, yasaklarla, bu ülkeyi yönetemeyeceksiniz. Zira, kaçırdığınız fazlaca kıymetli bir gerçek var. O da insanımızın, ekmek kadar, hürriyete de gereksinimi olduğu gerçeği. Zira bizim tarihimiz hem hür birebir vakitte tok insanların tarihidir. İşte, tam da bu yüzden devlet geleneğimizde iz bırakan, aziz ecdadımız, tüm varlığını bir yanda, istiklal ve hürriyet davasına, öteki yanda ise aç milleti, tok kılma sevdasına adamışlardır. Lakin ne yazık ki, Ak Parti’nin zamanı iktidarında, milletimiz bugün hem açlıkla tıpkı vakitte istibdatla sınanıyor. Hem palavrayla tıpkı vakitte talanla çaba ediyor. Hem hakaretle tıpkı vakitte iftirayla karşılaşıyor.
20 yıl iktidarda kaldılar fakat Türk Devleti’nin kerim idare anlayışından, bir türlü nasiplerini alamadılar. halbuki bu kadim anlayışa bakılırsa, Vatandaşın, devletinden 3 temel beklentisi vardır. Birincisi; Hak ve hürriyetlerinin teminat altına alınması. İkincisi; Külfet ile nimet içindeki istikrarın korunarak, toplumsal adalet ve toplumsal güvenliğin sağlanması. Üçüncüsü ise; İç ve dış barışı sağlayan, bir otorite oluşturması. Pekala Ak Parti idaresi, bu temel beklentileri sağlayabildi mi? Sağlayamadı. Sağlamadığı üzere, sağlamak için, zerre niyeti olmadığını da tekraren gösterdi. Ve bugün geldiğimiz noktada devletin, milletten tecrit edildiği günlerden geçiyoruz. Zira Ak Parti iktidarı, her vakit; Türkiye Cumhuriyeti’ne, fethedilmesi gereken bir ülke olarak baktı. Beytülmale, yağmalanması gereken bir ganimet olarak baktı. Bu ülkenin, kendi ülkesi olduğunu bu milletin de kendi milleti olduğunu unuttu.
“Ya terörist ya hain ya nankör ya vicdansız ya da şükürsüz oluyor”
Esasında olması gereken neydi? Millete mahsus olan, bütün maddi ve manevi pahalar bununla birlikte, devletin de teminatı altındaydı, değil mi? Maalesef bugün, bunun tam aykırısını yaşıyoruz. Kendisini, devletin yerine koyan Bay Kriz, tüm maddi ve manevi kıymetlerini, kanılarını, fikirlerini ve aksiyonlarını, milletimizin, teminat altına almasını bekliyor. Bunun kararında ise, kendisiyle tıpkı düşünmeyenler ya terörist ya hain ya nankör, ya vicdansız, ya da şükürsüz oluyor. Hakikaten artık Sayın Erdoğan, saray hayatının, şaşalı tesiriyle birlikte, kendi vatandaşını hesap sorması değil, hesap vermesi gereken, talep etmesi değil, kelam dinlemesi gereken, konuşması değil, susması gereken, bir tebaa olarak görmeye başladı. Ve temel büyük yanılgıyı da tam olarak burada yaptı. Zira kimse tarihin her devrinde, aziz olan Türk milletinden, bir tebaa çıkartamaz. Zira kimse; istiklalini kanıyla, canıyla, yüreğiyle kazanmış bir milletten, boyun eğmesini bekleyemez. Zira kimse hürriyeti uğruna, birçok bedeller ödemiş bir milletin, prangalara razı gelmesini isteyemez. Zira bu millet, ulu tarihi boyunca, birçok meydanlarda, hürriyeti için dimdik durdu. Ve bugün de bu vatanın tek bir evladının bile, birilerine bileklerini uzatıp, prangalanmaya tahammülü yoktur. Hakikaten, o denli de oldu, Sayın Erdoğan yapmak istedi; fakat başaramadı. Boyun eğdiremedi, susturamadı.
Aziz Türk milletinden, bir tebaa çıkartamadı. Bu yüzden de her geçen gün kibrinin ve öfkesinin esiri olarak, milletimize ettiği hakaretler repertuarını, genişletmeye devam etti. Sadece onun istediği üzere düşünmüyor, konuşmuyor, hayatıyor diye bu milletin gururlu bayanlarına, ‘sürtük’ dedi. Yalnızca adaleti, demokrasiyi ve özgürlüğü savunuyor diye; namusunu koruyacağına ant içtiği bayanlara, ‘sürtük’ dedi. Sadece oyuna talip olmadığı, karşı mahalleden gördüğü için bu milletin annelerine, kız kardeşlerine, ablalarına, ‘sürtük’ dedi. Pekala tüm bu utanç Sayın Erdoğan’a yetti mi? Maalesef yetmedi. Bayanların omuzlarında yükselen Cumhuriyetimizi, bayanların namusuna lisan uzatarak, ezmeye çalışan Sayın Erdoğan bu sefer de yeni düşman kuvvet olarak; Cumhuriyetin temel sahibi ve bekçisi olan, gençlerimizi seçti. aslına bakarsanız şimdiye kadar, gençlerimizin beklentilerini, hiç anlayamamıştı. Bu dünyaya, onların gözünden, hiç bakamamıştı. Onların taleplerini ve isteklerini, hiç gorememişti. Hatırlayın özgürlük istiyorlar diye, ‘çapulcu’ demişti. Haklarını arıyorlar diye, ‘terörist’ demişti. İş bulamıyorlar diye, ‘şımarık’ demişti. Artık de 20 yıldır yönettiği Türkiye’de, nefes alamadıkları için, gençlerimizi süfli, yani aşağılık heveslerin, peşinden gitmekle suçluyor.
Bak ben sana söyleyeyim gençlerimizin hevesleri, hiç de aşağılık değil. Fakat sen, gözünü bürüyen kibir yüzünden, önünü goremez olmuşsun. Kendini o kadar fazlaca sevmişsin ki bu vatanın evlatlarına duyduğun, sevgiyi kaybetmişsin. Gençlerimiz, öz vatanlarını, keyfinden terk etmiyor. İktidarınızın içine doğdukları günden beri, ‘Yeterince çalışırsam başarırım’ inancını, kaybettikleri için gitmek istiyorlar. Eğitimden toplumsal hayata kadar, hiç bir alanda keyifli olamadıkları için, gitmek istiyorlar. Adeta bir açık hava hapishanesine, mahkûm edildikleri için, gitmek istiyorlar. Dünyadaki akranları, hayatlarını doyasıya yaşarken kendi harçlıklarını biriktirip, ülke ülke gezebilirken bir otomobil almak için, devlete üç otomobil almaları gerekmezken birinci işlerine girer girmez, kendi meskenlerine çıkabilirken Türk gencinin yazgısı, ona reva gördüğünüz, on metrekarelik odasında, kara kara düşünüp, Youtube’dan, yabancı akranlarının, memnun hayatlarını izlemek midir? Sizin gözünüzde; Türk gencinin, bir Amerikan genci kadar kıymeti yok mudur? Türk gencinin, bir Alman, bir İngiliz, bir Fransız genci kadar pahası yok mudur?
“Türk genci her şeyin en düzgününü hak etmiyor mu?”
Sayın Erdoğan, senin lüks saydığın, şımarıklık saydığın şeyler ‘süfli’ diyerek horladığın, memnun ve huzurlu bir hayata dair talepler gençlerimizin, en temel muhtaçlıkları. Ayrıyeten, tut ki lüks olsun. Ne fark eder? Türk genci, her şeyin en düzgününü, hak etmiyor mu? Koskoca Türk Devleti’nin, kendi gencine, en yeterli fırsatları sağlayacak, gücü yok mu? Olağan ki var. Lakin sen o gücü beytülmali boşaltıp, yandaşların kasasını, yetim hakkıyla doldurmaya, kullanışlı liyakatsizlere, beşer maaş bağlayıp, fildişi kulelere çıkarmaya, sarayda keyifli mesut, lüks ortasında yaşamaya harcıyorsun. Bu ülkenin Cumhurbaşkanı olarak çıkıp, kendi gencine aşağılık dedin ya sana yazıklar olsun. Cumhuriyetimizin ve devletimizin kurucu gücü ve ebedi koruyucusu olan gençlere, her şeyi fazla nazarann, bu zavallı zihniyete, yazıklar olsun. İnancı, ideolojisi, kimliği ve tercihleri üzerinden, milletine sövmeye utanmayan, bu idare anlayışına yazıklar olsun.
“Türkiye’de doğan nesil, ‘sessiz’ değil, cumhuriyet nesliydi”
Bildiğiniz üzere son senelerda, ergenlerden bahsederken, her seferinde, jenerasyon kavramı gündeme gelir oldu. Ben de bugün size, Sessiz Kuşak’tan bahsetmek istiyorum. Onlara, ‘sessiz’ denmesinin niçini, Büyük Buhran ve İkinci Dünya Savaşı üzere büyük yıkımların, içine doğmuş olmanın getirdiği, sessizlikti. Ender istisnalar haricinde, dünyada Sessiz Jenerasyona mensup gençler, kürsüye yakın değildi. Manifesto yayınlamaz, konuşma yapmaz, afiş asmazlardı. Pekala o istisna neredeydi, biliyor musunuz? Türkiye’de. Zira o senelerda, Türkiye’de doğan nesil, ‘sessiz’ değil, Cumhuriyet kuşağıydı. Onlar Cumhuriyete doğan, Cumhuriyetimizin yetiştirdiği birinci jenerasyondu. Yani güneşi yüzünde birinci hissedenlerdi. Onlar, yeni kurulan Cumhuriyetlerini hayli sevdiler. Herkesten, her şeyden sakındılar. Kendilerini, onu muhafazaya ve yüceltmeye adadılar. Atatürk’ümüzün; ‘Yüksel Türk, senin için yüksekliğin hududu yoktur. İşte parola budur!’ kelamını, düstur edinip, Cumhuriyeti hak ettiği mertebeye ulaştırabilmek için, gece gündüz demeden çalıştılar. Tüm varlıklarını, o kutlu ideale adadılar. O devirde, Cumhuriyetimizin çabucak hemen epey fazla imkânı yoktu. Lakin ülküleri vardı, fırsatları vardı, olağanüstü bir vizyonu vardı. O niçinle, o ergenlerden bazıları, Avrupa’daki üzere köprüler, barajlar, fabrikalar yapma hayaliyle, mühendis oldu. Bazıları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni, hak ettiği biçimde temsil etme hayaliyle, hariciyeci oldu. Bazıları de bilimsel kanıyı, yeni jenerasyonlara yayabilme hayaliyle, öğretmen oldu. Gerçekten başardılar da. Kendilerinden daha sonra gelenlere, kendi doğdukları ülkeden, epey daha müreffeh, epeyce daha gelişmiş, epeyce daha keyifli bir ülke bıraktılar. İşte biz, o kuşağın çocuklarıyız. Bizi, o öğretmenler yetiştirdi. Bizi bugünlere, onların çalışkan ellerinde yükselen, Cumhuriyetimiz getirdi.
“Kendi doğduğumuz ülkeden daha yeterli bir ülke bırakamadık”
Fakat biz, bizden daha sonra gelenlere, kendi doğduğumuz ülkeden, daha âlâ bir ülke bırakamadık. Cumhuriyetimizin bizlere sunduğu fırsat eşitliğini, biz onlara yaşatamadık. Adaletin, demokrasinin ve hürriyetin ışığını, biz onlara yayamadık. Cumhuriyetimizin o güç günlerinde, elde avuçta hiç bir şey yokken, gençlerini, okuyup dönsünler, vatanlarına hizmet etsinler diye; ‘Sizi birer kıvılcım olarak gönderiyorum; alevler olarak geri dönmelisiniz.’ diyerek, yurt dışına yollayan, bir devlet, bir Cumhuriyet vardı. Ne yazık ki bugün; milletin birikimleriyle okuyup, en uygun okullardan, mezun olan gençlerimizi, içeri tıkmak için, her mazerete başvuran; hapsedemediklerinin de vatanlarından gitmesi için uğraşan, devlet postuna bürünmüş, zavallılar var. Lakin nasıl ki o gün; Dünyanın sessizliği karşısında, Türkiye’de, konuşan, savunan ve inanan bir Cumhuriyet kuşağı çıktıysa, bugün de dünyanın, Z nesli dediği lakin aslında, Türkiye’de 100 yıl daha sonra, bir daha ortaya çıkan, bir Cumhuriyet kuşağı var. Bu jenerasyon Cumhuriyetini, her daim ve herkese karşı sahiplenen, fikri hür, vicdanı hür yaşamak isteyen, al bayrağının gölgesinde, huzur bulmak isteyen, bir Cumhuriyet kuşağı. Bu kuşak bir bayana şiddet davasını takip ederken, en derin öfkeyi, içimizi yakan bir orman yangınında, en derin acıyı, Atatürk’ümüzün, günümüze uyarlanan bir görseli karşısında, en derin memnunluğu yaşayan, bir Cumhuriyet kuşağı. Bu kuşak birbirini sınıflandırmayan, bölmeyen, ayrıştırmayan farklı görüş ve fikirlerde olsalar dahi, devletlerini ve milletlerini, ortasında bulunduğu durumdan kurtarmak konusunda, hemfikir olan, önyargısız bir Cumhuriyet jenerasyonu.
“Ben size haklı ve gerçek bir itirazı vadediyorum”
Sevgili gençler artık bana diyorlar ki sen bu gençlere ne vadediyorsun? Ben size, haklı ve gerçek bir itirazı vadediyorum. Zira, itiraz hakkı olmayan bir milletin, yok olmaya mahkûm olduğunu, ben ve arkadaşlarım epeyce güzel biliyoruz. Zira itirazın, kurtuluşa giden birinci adım olduğunu biz, 1919 ruhundan biliyoruz. Demokrasiyi, siyasi bir manivela üzere sunan, ezen ve ezilenin, daima yer değiştirdiği, bu eğri sistemin, hayatınızda ne kadar derin yaralar açtığını, biliyoruz. Hürriyetin, eşitliğin ve adaletin kurumu olan devleti, bir zulüm aracı olarak kullananların, kelamda Süleyman mührüyle gezenlerin, ömrünüze vurduğu, adaletsizlik mührünü, biliyoruz. Yaşınızın, lakin en kıymetlisi, insanlığın gerektirdiği, tüm taleplerinizi, hor goren, aşağılayan, kendi kirliliklerini, size rol model biçen, utanmazlar var, görüyoruz.
“Türkiye’den gitmeyin inadına vatanınızda kalın”
Bir kahve içerken, öğlen yemeğinizi, bir cep telefonu alırken, bilgisayarınızı, bir otomobil alırken, konutunuzu, ÖTV, KDV ismi altında çalanları devletin vergi toplama hakkını, millete hizmet için değil, kırbaç üzere kullanan, bu sömürge zihniyetini, tanıyoruz. Susturamadıkları vicdanları, kıramadıkları direnci, değiştiremedikleri gerçekleri, attığı bir tweetle, vatan haini ilan ettikleri gençlerimizi, zorla, baskıyla, zulümle, yıldıramadıkları milletimizi, yeni kaygılarla, yeni cürümler icat ederek, susturacaklarını sanıyorlar. Gazeteci kılıklı trollerle, holding görünümlü karteller, çeteler ve mafyalarla, ağlarına düşüremedikleri, bu aziz milleti, bu sefer, istibdat maddeleriyle bastıracaklarını sanıyorlar. Emin olun ki; iktidarlarının son günlerindeki bu pejmürdeliklerine de yalnızca acıyoruz. İşte bu yüzden, sevgili genç kardeşlerim; gördüğümüz, duyduğumuz ve bildiğimiz tüm bu acı gerçekleri, değiştirebilmek ismine, sizlerden bir şey istiyorum inadına, Türkiye’den gitmeyin. İnadına, vatanınızda kalın. İnadına, birlikte itiraz edelim. Gelin, bir arada gayret edelim. ‘Kahrolsun istibdat, yaşasın hürriyet, yaşasın millet, yaşasın devlet, yaşasın Cumhuriyet’ diyelim. Bilin ki, benim tek bir dileğim var. Bu memlekete, hizmet etme maksadımın, daha da ötesinde, ahirette hesap vermek, verebilmek istiyorum. ‘Son ana kadar, elimden geleni yaptım’ diyebilmek istiyorum. Zira biliyorum ki, fakat bu biçimde şefaat isteyebilirim. Zira eminim ki, lakin bu biçimde, birebir Cumhuriyet jenerasyonunun öğretmenleri üzere, varlığımı, bu cennet vatanın varlığına, armağan edebilirim.” (ANKA)
görüşmede, AK Parti eski Milletvekili Turhan Çömez, UYGUN Parti’ye katıldı. Çömez’in rozetini, Akşener taktı.
Akşener, konuşmasında şunları kaydetti:
“Geçen hafta, ‘O sene, bu sene’ demiştim. Çekilen sıkıntıların, zorluklarla geçen günlerin, artık sonuna geliyoruz. Milletçe cefasını çektiğimiz bu bezirgân saltanatına, bu saray sefasına, bu haram nizamına; dur diyeceğimiz güne bir hafta daha yaklaştık. Gençlerin her gün yeni bir hakaretle karşılaşmadığı, Bayanların, ısrarla itilip kakılmadığı, basının özgür, hukukun üstün, yargının da adil olduğu, liyakat ve emeğin hakkının verildiği, memnun ve huzurlu bir Türkiye’ye, bir hafta daha yaklaştık.
Bunu nereden anlıyoruz, biliyor musunuz? İktidarın başındaki kişi, artık güzelce saçmalıyor da oradan anlıyoruz. Sona yaklaşan iktidarların ortak özelliğidir: İstisnasız saçmalarlar. Hatta o denli palavralar söylerler ki kendileri bile inanmakta zorlanırlar. Tıpkı Sayın Erdoğan’ın son devirde çoğunlukla yaptığı üzere. Geçen hafta da çıktı ve dedi ki: ‘Yolsuzlukların olmadığı, rüşvetin olmadığı, yoksulluğun Allah’ın müsaadesiyle olmayacağı bir Türkiye’yi biz hallederiz. Bunu biz yaparız. Şu an itibariyle, onun hazırlığı ortasındayız.’ Fıkra bu kadar. Motamot bu biçimde dedi. Bay Kriz, rüşveti, yolsuzluğu, yoksulluğu engellemenin, hazırlığı ortasındaymış. Ne vakit? İktidarının, 20’nci yılı biterken.
İnsan rakibi de olsa muhataplarında biraz zeka arıyor. Lakin maalesef bulamıyoruz. Bay Kriz, bundan 20 yıl evvel, iktidara gelirken, ‘3Y’nin, yani yolsuzluğun, yoksulluğun ve yasakların olmayacağı, bir Türkiye inşa edeceğiz’ demişti. Hatta daha sonraki senelerda da bunu başardıklarını argüman etmişti. Yani bu arkadaşımız, 20 yıl daha sonra bugün, aslında; ‘Başaramadık’ diyor, ‘Türkiye’de yolsuzluk var, yoksulluk var, yasaklar var’ diyor. Yani aslında bu kelamlar, bir vaat değil, apaçık bir itirafıdır. Günaydın Sayın Erdoğan, sabah şeriflerin hayrolsun. 20 yılın sonunda yaşadığın bu değişik aydınlanma için, seni yürekten kutluyorum.
Evet, rüşvet var. Evet, yolsuzluk var. Evet, yoksulluk var. Fakat, bir şey daha var. Tüm bunların olduğu Türkiye’nin idaresinde, 20 yıldır, senin iktidarın var. Neymiş? Çözermiş. Çözemezsin Sayın Erdoğan, çözemezsin. Zira rüşvet de yolsuzluk da yoksulluk da şahsen senin yapıtın. Bir iktidarın, 20 yılın sonunda, bu biçimde bir vaatte bulunması, düpedüz aymazlıktır, düpedüz ciddiyetsizliktir. Ve bu aziz millete edilmiş, hayli büyük bir ayıptır. Bu kadar sıradan.
Bu yılın başında, Memleketler arası Şeffaflık Örgütü tarafınca bir rapor yayınladı. O rapora nazaran, Türkiye, yolsuzlukla gayrette, son 10 yılda, 180 ülke içinde, 96’ncı sıraya düştü. İşte size, AK Parti’nin, yolsuzlukla gayret karnesi. Pekala şaşırıyor muyuz? Maalesef şaşırmıyoruz. Zira; kendi bakanlığına eşi üzerinden alım yapan bakan bunlarda. Borsa spekülasyonlarıyla milyonlarca dolarlık servet edinen partililer de bunlarda. Her ihaleden kurul alanlar da bunlarda. Sizce; devr-i iktidarlarında ihale yasasını 192 kez değiştiren ve 5’li çete üzere bir kavramı hayatlarımıza soka bir zihniyet yolsuzlukla gayret edebilir mi? elbette edemez. Nokta.
“Yolsuzluk ve rüşvet sorunu var ise, 20 yıldır hiç bir şey yapmadığın için var”
20 yıldır ülkeyi yönetiyorsun. Ülkede yolsuzluk ve rüşvet sorunu var ise, sen bu bahiste, 20 yıldır hiç bir şey yapmadığın için var. Sen yolsuzları koruduğun için, rüşvetçilere madalya taktığın için var. Artık çıkmışsın, yolsuzluğu çözeceğini söylüyorsun. O denli mi? Buyur bu biçimde, hodri meydan. Ucube sistemi getirdin, tüm yetkileri aldın. Yolsuzluğu çözmek, bir talimatına bakar. örneğin; hazine topraklarını yağmalayanları, ihalelere fesat karıştıranları, milletin parasıyla, 1 liralık mala, 5 lira ödeyenleri, ortaya çıkarıp, hesap sorsana. Çözmek mi istiyorsun? Sayıştay raporlarında izini sürsen, bütün failleri görürsün. Haydi bakalım, çöz de gorelim. Elini tutan mı var?
örneğin; misyonu çiftçiyi ayakta tutmak olan Ziraat Bankası’ndan kredi alıp, tek kuruş ödemeden medya imparatorluğu satın alanlar var. Çözmek mi istiyorsun? Tek bir telefonun kâfi. Haydi bakalım, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var? örneğin Sermaye Piyasası Konseyi üzerinden şirketleri haraca bağlayan vekil var. ‘180 milyonluk serveti nasıl yaptın, 4 milyon euroluk yatı, hangi maaşla, hangi yararla aldın?’ diye, hesap sorsana. Çözmek mi istiyorsun? Bir talimatın kâfi. Al sana yolsuzluk, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var?
örneğin; eşine şirket kurdurup, kendi bakanlığına, dezenfektan satan eski bakanın var. Hesap sorsana kardeşim. Memleketi ziyana uğrattıysa, o paraları tahsil etsene. Çözmek mi istiyorsun? Bir talimatına bakar. İşte sana fırsat, çöz de bakılırsalim. Elini tutan mı var? örneğin; Esnaf, vergisini, çiftçi, kredisini, gençlerimiz de KYK borcunu ödeyemediği için, icrayla boğuşurken; yandaş müteahhidinin, 500 milyon liralık vergi borcu, nasıl tek kalemde silindi? Ne duruyorsun, araştırsana. Yolsuzluğu, rüşveti bitireceksen, işte sana fırsat. Dönüp, beşli çetene, ‘Milyarların ortasında yüzerken, niye vergi ödemiyorsunuz?’ desene. ‘Size milyarlarca dolarlık ihale verdim, bari vergisini ödeyecek kadar adam olun’ desene. O vergileri, kuruşuna kadar tahsil etsene. Çözmek mi istiyorsun? Haydi bakalım, çöz de nazaranlim. Elini tutan mı var?
“Yalanlarınla çalınan minareye kılıf dikiyorsun”
Sayın Erdoğan; Elinde her türlü imkân var. Fakat sen hala, laf kalabalığı yapıyorsun. Yalanlarınla, çalınan minareye kılıf dikiyorsun. Senin işin, minareye kılıf dikmek değil. Senin işin, minarenin yerinde kalmasını sağlamak. Neymiş? Yolsuzluğu engelleyecekmiş. Ben lafa değil, icraata bakarım. Şayet zerre samimiysen, biz sonuna kadar varız. Buyur, hodri meydan. Hatta sen hiç zahmet etme, hiç yorulma. Ben artık şahsen buradan, arkadaşlarıma talimat veriyorum: Yolsuzlukla uğraş için, yasa tekliflerimizi, bir bir Meclis’e getireceğiz. Madem yolsuzluğu halletmeye niyetlisin, bu biçimde, ne kadar samimisin gorelim bakalım. Biz varız. Teklifimize evet deyin, destekleyin, gelin yolsuzluğun üzerine birlikte gidelim. Daha evvel tekraren yaptığınız üzere kürsülerden atıp atıp, iş kelamı tutmaya geldiğinde, bir daha arazi olacaksanız, olmaz. Onun için şimdiden uyarıyorum: Millete, ‘yolsuzluğu çözeceğim’ diye vaat verip, yasa tekliflerimize hayır oyu veren, yalancıdır, utanmazdır, yüzsüzdür. Haydi bakalım Sayın Erdoğan. Çöz de bakılırsalim. Hodri meydan.
“Vatandaşımızı tüm hayatından ediyor”
Eskiler bilir Anadolu’da bir kelam vardır: ‘Yarım tabip candan, yarım hoca dinden eder’ derler. Hakikaten bugün; çeyrek bir ekonomist ve küsurattan ibaret takımları; vatandaşımızı mutfaktan, pazardan, marketten, özetlemek gerekirsesı tüm hayatından ediyor. Bir türlü durdurulamayan, enflasyon canavarı, ömrümüzün her alanında, bizi boğmaya devam ediyor. Çeyrek ekonomist Bay Kriz ile, hiperaktif bakanı, Doçent Hekim Nebati’nin, hararetle savundukları, kelamda iktisat programı, ülkemizi her geçen gün, uçurumun eşiğine sürüklemeye ve enflasyonu tırmandırmaya devam ediyor. Bu kürsüden tekraren anlattım: ‘Enflasyon, yoksullaştırır. Gelir dağılımını bozar. Toplumsal huzurumuzu, tehdit eder. İş dünyasının, yatırım kararlarını erteler. Verimliliği düşürür. Rantçıların kârlarını arttırır’ dedim.
Peki onlar ne yaptı? Akılla ve bilimle bağdaşmayan, palavra yanlış siyasetlerinde, ısrar edip; ülkemize hem vakit birebir vakitte para kaybettirdiler. Bu da yetmezmiş üzere, hâlâ, gözümüzün içine baka baka, palavra söylüyorlar. örneğin, Bay Kriz utanmadan çıkıp, diyor ki; ‘Faizle nasıl uğraş edileceğini, dünya aleme gösterdim.’ Yahu hangi aleme, neyi gösterdin? Senin bu, kelamda iktisat modeli saçmalığından daha sonra, kredi faizleri, iki katına çıkmadı mı? Bankalar, sanayiciye verdikleri kredileri, kesmedi mi?
“Sen faizleri düşürürken bu bankalar bu kar rekorlarını nasıl kırıyor?”
Bitmedi, dahası var. örneğin, çıkıp diyor ki; ‘Bu kardeşiniz, bu vazifede olduğu sürece, faiz; her geçen gün, her geçen hafta, her geçen ay, inmeye devam edecektir.’ Buyur buradan yak. Şimdiden hepimize geçmiş olsun. Zira Sayın Erdoğan, cümleye ne vakit; “Bu can bu vücutta, ben bu koltukta, bu kardeşiniz yahut bu fakir” diye başlarsa; biliyoruz ki, her keresinde, dediğinin tam karşıtı oluyor. ötürüsıyla, bu son açıklama daha sonrasında da biz biliyoruz ki; her geçen gün, her geçen hafta, her geçen ay, faizler tırmanmaya devam edecek. Sayın Erdoğan; sahiden merak ediyorum. Biz senin kelamlarına, esasen inanmıyoruz da sen kendi söylemiş olduklerine, hakikaten inanıyor musun? örneğin, sen faizleri düşürürken, bu bankalar, bu kâr rekorlarını nasıl kırıyor?
Enflasyonu nasıl düşüreceğini, tane tane özetleyeceğim. Tahminen biz başa gelene kadar, bir kısmını uygularsın da milletimiz, bir nebze olsun, nefes alır. Ne de olsa, UYGUN Parti’nin tahlil teklifleri mir-i maldır, isteyen istediği kadar kullanabilir. Sayın Erdoğan her şeydilk evvel; enflasyonu düşürmek için, yalnızca para siyasetine bel bağlayıp, bütün mevzuyu, Merkez Bankası ekseninde kıymetlendirme. Merkez Bankası’nın idaresine, liyakatli şahısları atayıp, bağımsızlığını, yasal teminat altına al. İşine de daha fazla karışma. daha sonrasında; Fiyat İstikrarı Komitesi’ni, Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın uyumundan çıkarıp, tertip değişikliğine git. Damadının getirdiği, yabancı para ve altın üzerinden, iç borçlanma stratejisine, bir an evvel son ver. Kamu harcamalarına, disiplin getirip, enflasyonu arttırıcı vergileri düşür. esasen, KÖİ’lerin getirdiği mali yükü azaltırsan; enflasyona yol açan vergileri de arttırmak zorunda kalmazsın. Bu kadar sıradan. O yüzden, vergi artışlarının enflasyona tesirini, taban seviyeye çekecek, bir kamu harcanması ve vergi siyaseti oluştur. bir daha değerleme oranını da yurtiçi ÜFE’ye endekslemekten vazgeç.
Ayrıca; Türk lirasını değersizleştirerek, rekabetçi olma sevdanı, artık bırak. Bizden, orta dereceye razı olmamızı bekleme. Bu yeni iktisat modeli saçmalığından da bir an evvel vazgeç. Sanayi ve teknoloji siyasetlerini, eser geliştirme, tasarım, verimlilik üzere kavramlar üzerine kur. İktisatta, enflasyonu ve cari açığı düşürüp birebir anda, büyüme ve fiyat artışını sağlamanın tek yolu, verimliliği arttırmaktır. Bunu, iktisat okuyan herkes bilir. Doçentlik unvanı da gerekmez. O yüzden, enflasyonun orta ve uzun devirde, sorun olmasını istemiyorsan işgücü ve toplam faktör verimliliğini arttıracak siyasetleri öne çıkar.
Bir ulusal güvenlik problemi olan, tarım siyasetini, akılsız ve maharetsiz ellerden al, liyakatli insanlara ver. Çiftçiye dayanaklarını, vaktinde ve kanunun emrettiği üzere, ulusal gelirimizin, yüzde 1’i oranında ver. Tarımda ithalat bağımlılığını azaltacak siyasetleri, bir an evvel hayata geçir. İthal yem, ithal saman ve ithal buğday utancına da artık son ver. Biliyorum gönlün kendin ve yandaşların haricinde, kimsenin varlıklı bulunmasına, razı gelmiyor. Ancak, çiftçimizi varlıklı edecek siyasetler izlersen; ülkemiz de milletimiz de zenginleşir. Şayet, yabancı ülkelerin çiftçilerini değil de Türk çiftçisini memnun edecek siyasetler izlersen enflasyonun da resen düştüğünü nazaranceksin.
“Beceriksiz idare anlayışı derin yaralar açmaya devam ediyor”
AK Parti iktidarının, maharetsiz idare anlayışı, hayatımızın her alanında, derin yaralar açmaya devam ediyor. Bir yanda; kendi elleriyle mahvettikleri iktisadın, başka yanda ise hürriyetimize vurdukları prangaların, ağır yükünü taşıyoruz. Ak Parti iktidarı yüzünden; Millet iradesinin tecelligâhı olan, Ulu Meclisimiz; milletimizin iradesine karşı yapılan, büyük bir ayıba şahitlik ediyor. ‘Dezenformasyonla Mücadele’ ismiyle pazarlanan, utanç verici sansür yasasının hususları, maalesef birer birer geçiyor. Bu kahredici istibdat maddesine, el kaldıran her bir kişiyi vekili oldukları aziz milletimizin, vicdanına havale ediyor ve buradan, açıkça ilan etmek istiyorum. Ne yaparsanız yapın hakikati palavralarınızla değiştiremeyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın bu milleti susturamayacak, bastıramayacak, sindiremeyeceksiniz. Ne yaparsanız yapın dehşetle, baskıyla, yasaklarla, bu ülkeyi yönetemeyeceksiniz. Zira, kaçırdığınız fazlaca kıymetli bir gerçek var. O da insanımızın, ekmek kadar, hürriyete de gereksinimi olduğu gerçeği. Zira bizim tarihimiz hem hür birebir vakitte tok insanların tarihidir. İşte, tam da bu yüzden devlet geleneğimizde iz bırakan, aziz ecdadımız, tüm varlığını bir yanda, istiklal ve hürriyet davasına, öteki yanda ise aç milleti, tok kılma sevdasına adamışlardır. Lakin ne yazık ki, Ak Parti’nin zamanı iktidarında, milletimiz bugün hem açlıkla tıpkı vakitte istibdatla sınanıyor. Hem palavrayla tıpkı vakitte talanla çaba ediyor. Hem hakaretle tıpkı vakitte iftirayla karşılaşıyor.
20 yıl iktidarda kaldılar fakat Türk Devleti’nin kerim idare anlayışından, bir türlü nasiplerini alamadılar. halbuki bu kadim anlayışa bakılırsa, Vatandaşın, devletinden 3 temel beklentisi vardır. Birincisi; Hak ve hürriyetlerinin teminat altına alınması. İkincisi; Külfet ile nimet içindeki istikrarın korunarak, toplumsal adalet ve toplumsal güvenliğin sağlanması. Üçüncüsü ise; İç ve dış barışı sağlayan, bir otorite oluşturması. Pekala Ak Parti idaresi, bu temel beklentileri sağlayabildi mi? Sağlayamadı. Sağlamadığı üzere, sağlamak için, zerre niyeti olmadığını da tekraren gösterdi. Ve bugün geldiğimiz noktada devletin, milletten tecrit edildiği günlerden geçiyoruz. Zira Ak Parti iktidarı, her vakit; Türkiye Cumhuriyeti’ne, fethedilmesi gereken bir ülke olarak baktı. Beytülmale, yağmalanması gereken bir ganimet olarak baktı. Bu ülkenin, kendi ülkesi olduğunu bu milletin de kendi milleti olduğunu unuttu.
“Ya terörist ya hain ya nankör ya vicdansız ya da şükürsüz oluyor”
Esasında olması gereken neydi? Millete mahsus olan, bütün maddi ve manevi pahalar bununla birlikte, devletin de teminatı altındaydı, değil mi? Maalesef bugün, bunun tam aykırısını yaşıyoruz. Kendisini, devletin yerine koyan Bay Kriz, tüm maddi ve manevi kıymetlerini, kanılarını, fikirlerini ve aksiyonlarını, milletimizin, teminat altına almasını bekliyor. Bunun kararında ise, kendisiyle tıpkı düşünmeyenler ya terörist ya hain ya nankör, ya vicdansız, ya da şükürsüz oluyor. Hakikaten artık Sayın Erdoğan, saray hayatının, şaşalı tesiriyle birlikte, kendi vatandaşını hesap sorması değil, hesap vermesi gereken, talep etmesi değil, kelam dinlemesi gereken, konuşması değil, susması gereken, bir tebaa olarak görmeye başladı. Ve temel büyük yanılgıyı da tam olarak burada yaptı. Zira kimse tarihin her devrinde, aziz olan Türk milletinden, bir tebaa çıkartamaz. Zira kimse; istiklalini kanıyla, canıyla, yüreğiyle kazanmış bir milletten, boyun eğmesini bekleyemez. Zira kimse hürriyeti uğruna, birçok bedeller ödemiş bir milletin, prangalara razı gelmesini isteyemez. Zira bu millet, ulu tarihi boyunca, birçok meydanlarda, hürriyeti için dimdik durdu. Ve bugün de bu vatanın tek bir evladının bile, birilerine bileklerini uzatıp, prangalanmaya tahammülü yoktur. Hakikaten, o denli de oldu, Sayın Erdoğan yapmak istedi; fakat başaramadı. Boyun eğdiremedi, susturamadı.
Aziz Türk milletinden, bir tebaa çıkartamadı. Bu yüzden de her geçen gün kibrinin ve öfkesinin esiri olarak, milletimize ettiği hakaretler repertuarını, genişletmeye devam etti. Sadece onun istediği üzere düşünmüyor, konuşmuyor, hayatıyor diye bu milletin gururlu bayanlarına, ‘sürtük’ dedi. Yalnızca adaleti, demokrasiyi ve özgürlüğü savunuyor diye; namusunu koruyacağına ant içtiği bayanlara, ‘sürtük’ dedi. Sadece oyuna talip olmadığı, karşı mahalleden gördüğü için bu milletin annelerine, kız kardeşlerine, ablalarına, ‘sürtük’ dedi. Pekala tüm bu utanç Sayın Erdoğan’a yetti mi? Maalesef yetmedi. Bayanların omuzlarında yükselen Cumhuriyetimizi, bayanların namusuna lisan uzatarak, ezmeye çalışan Sayın Erdoğan bu sefer de yeni düşman kuvvet olarak; Cumhuriyetin temel sahibi ve bekçisi olan, gençlerimizi seçti. aslına bakarsanız şimdiye kadar, gençlerimizin beklentilerini, hiç anlayamamıştı. Bu dünyaya, onların gözünden, hiç bakamamıştı. Onların taleplerini ve isteklerini, hiç gorememişti. Hatırlayın özgürlük istiyorlar diye, ‘çapulcu’ demişti. Haklarını arıyorlar diye, ‘terörist’ demişti. İş bulamıyorlar diye, ‘şımarık’ demişti. Artık de 20 yıldır yönettiği Türkiye’de, nefes alamadıkları için, gençlerimizi süfli, yani aşağılık heveslerin, peşinden gitmekle suçluyor.
Bak ben sana söyleyeyim gençlerimizin hevesleri, hiç de aşağılık değil. Fakat sen, gözünü bürüyen kibir yüzünden, önünü goremez olmuşsun. Kendini o kadar fazlaca sevmişsin ki bu vatanın evlatlarına duyduğun, sevgiyi kaybetmişsin. Gençlerimiz, öz vatanlarını, keyfinden terk etmiyor. İktidarınızın içine doğdukları günden beri, ‘Yeterince çalışırsam başarırım’ inancını, kaybettikleri için gitmek istiyorlar. Eğitimden toplumsal hayata kadar, hiç bir alanda keyifli olamadıkları için, gitmek istiyorlar. Adeta bir açık hava hapishanesine, mahkûm edildikleri için, gitmek istiyorlar. Dünyadaki akranları, hayatlarını doyasıya yaşarken kendi harçlıklarını biriktirip, ülke ülke gezebilirken bir otomobil almak için, devlete üç otomobil almaları gerekmezken birinci işlerine girer girmez, kendi meskenlerine çıkabilirken Türk gencinin yazgısı, ona reva gördüğünüz, on metrekarelik odasında, kara kara düşünüp, Youtube’dan, yabancı akranlarının, memnun hayatlarını izlemek midir? Sizin gözünüzde; Türk gencinin, bir Amerikan genci kadar kıymeti yok mudur? Türk gencinin, bir Alman, bir İngiliz, bir Fransız genci kadar pahası yok mudur?
“Türk genci her şeyin en düzgününü hak etmiyor mu?”
Sayın Erdoğan, senin lüks saydığın, şımarıklık saydığın şeyler ‘süfli’ diyerek horladığın, memnun ve huzurlu bir hayata dair talepler gençlerimizin, en temel muhtaçlıkları. Ayrıyeten, tut ki lüks olsun. Ne fark eder? Türk genci, her şeyin en düzgününü, hak etmiyor mu? Koskoca Türk Devleti’nin, kendi gencine, en yeterli fırsatları sağlayacak, gücü yok mu? Olağan ki var. Lakin sen o gücü beytülmali boşaltıp, yandaşların kasasını, yetim hakkıyla doldurmaya, kullanışlı liyakatsizlere, beşer maaş bağlayıp, fildişi kulelere çıkarmaya, sarayda keyifli mesut, lüks ortasında yaşamaya harcıyorsun. Bu ülkenin Cumhurbaşkanı olarak çıkıp, kendi gencine aşağılık dedin ya sana yazıklar olsun. Cumhuriyetimizin ve devletimizin kurucu gücü ve ebedi koruyucusu olan gençlere, her şeyi fazla nazarann, bu zavallı zihniyete, yazıklar olsun. İnancı, ideolojisi, kimliği ve tercihleri üzerinden, milletine sövmeye utanmayan, bu idare anlayışına yazıklar olsun.
“Türkiye’de doğan nesil, ‘sessiz’ değil, cumhuriyet nesliydi”
Bildiğiniz üzere son senelerda, ergenlerden bahsederken, her seferinde, jenerasyon kavramı gündeme gelir oldu. Ben de bugün size, Sessiz Kuşak’tan bahsetmek istiyorum. Onlara, ‘sessiz’ denmesinin niçini, Büyük Buhran ve İkinci Dünya Savaşı üzere büyük yıkımların, içine doğmuş olmanın getirdiği, sessizlikti. Ender istisnalar haricinde, dünyada Sessiz Jenerasyona mensup gençler, kürsüye yakın değildi. Manifesto yayınlamaz, konuşma yapmaz, afiş asmazlardı. Pekala o istisna neredeydi, biliyor musunuz? Türkiye’de. Zira o senelerda, Türkiye’de doğan nesil, ‘sessiz’ değil, Cumhuriyet kuşağıydı. Onlar Cumhuriyete doğan, Cumhuriyetimizin yetiştirdiği birinci jenerasyondu. Yani güneşi yüzünde birinci hissedenlerdi. Onlar, yeni kurulan Cumhuriyetlerini hayli sevdiler. Herkesten, her şeyden sakındılar. Kendilerini, onu muhafazaya ve yüceltmeye adadılar. Atatürk’ümüzün; ‘Yüksel Türk, senin için yüksekliğin hududu yoktur. İşte parola budur!’ kelamını, düstur edinip, Cumhuriyeti hak ettiği mertebeye ulaştırabilmek için, gece gündüz demeden çalıştılar. Tüm varlıklarını, o kutlu ideale adadılar. O devirde, Cumhuriyetimizin çabucak hemen epey fazla imkânı yoktu. Lakin ülküleri vardı, fırsatları vardı, olağanüstü bir vizyonu vardı. O niçinle, o ergenlerden bazıları, Avrupa’daki üzere köprüler, barajlar, fabrikalar yapma hayaliyle, mühendis oldu. Bazıları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni, hak ettiği biçimde temsil etme hayaliyle, hariciyeci oldu. Bazıları de bilimsel kanıyı, yeni jenerasyonlara yayabilme hayaliyle, öğretmen oldu. Gerçekten başardılar da. Kendilerinden daha sonra gelenlere, kendi doğdukları ülkeden, epey daha müreffeh, epeyce daha gelişmiş, epeyce daha keyifli bir ülke bıraktılar. İşte biz, o kuşağın çocuklarıyız. Bizi, o öğretmenler yetiştirdi. Bizi bugünlere, onların çalışkan ellerinde yükselen, Cumhuriyetimiz getirdi.
“Kendi doğduğumuz ülkeden daha yeterli bir ülke bırakamadık”
Fakat biz, bizden daha sonra gelenlere, kendi doğduğumuz ülkeden, daha âlâ bir ülke bırakamadık. Cumhuriyetimizin bizlere sunduğu fırsat eşitliğini, biz onlara yaşatamadık. Adaletin, demokrasinin ve hürriyetin ışığını, biz onlara yayamadık. Cumhuriyetimizin o güç günlerinde, elde avuçta hiç bir şey yokken, gençlerini, okuyup dönsünler, vatanlarına hizmet etsinler diye; ‘Sizi birer kıvılcım olarak gönderiyorum; alevler olarak geri dönmelisiniz.’ diyerek, yurt dışına yollayan, bir devlet, bir Cumhuriyet vardı. Ne yazık ki bugün; milletin birikimleriyle okuyup, en uygun okullardan, mezun olan gençlerimizi, içeri tıkmak için, her mazerete başvuran; hapsedemediklerinin de vatanlarından gitmesi için uğraşan, devlet postuna bürünmüş, zavallılar var. Lakin nasıl ki o gün; Dünyanın sessizliği karşısında, Türkiye’de, konuşan, savunan ve inanan bir Cumhuriyet kuşağı çıktıysa, bugün de dünyanın, Z nesli dediği lakin aslında, Türkiye’de 100 yıl daha sonra, bir daha ortaya çıkan, bir Cumhuriyet kuşağı var. Bu jenerasyon Cumhuriyetini, her daim ve herkese karşı sahiplenen, fikri hür, vicdanı hür yaşamak isteyen, al bayrağının gölgesinde, huzur bulmak isteyen, bir Cumhuriyet kuşağı. Bu kuşak bir bayana şiddet davasını takip ederken, en derin öfkeyi, içimizi yakan bir orman yangınında, en derin acıyı, Atatürk’ümüzün, günümüze uyarlanan bir görseli karşısında, en derin memnunluğu yaşayan, bir Cumhuriyet kuşağı. Bu kuşak birbirini sınıflandırmayan, bölmeyen, ayrıştırmayan farklı görüş ve fikirlerde olsalar dahi, devletlerini ve milletlerini, ortasında bulunduğu durumdan kurtarmak konusunda, hemfikir olan, önyargısız bir Cumhuriyet jenerasyonu.
“Ben size haklı ve gerçek bir itirazı vadediyorum”
Sevgili gençler artık bana diyorlar ki sen bu gençlere ne vadediyorsun? Ben size, haklı ve gerçek bir itirazı vadediyorum. Zira, itiraz hakkı olmayan bir milletin, yok olmaya mahkûm olduğunu, ben ve arkadaşlarım epeyce güzel biliyoruz. Zira itirazın, kurtuluşa giden birinci adım olduğunu biz, 1919 ruhundan biliyoruz. Demokrasiyi, siyasi bir manivela üzere sunan, ezen ve ezilenin, daima yer değiştirdiği, bu eğri sistemin, hayatınızda ne kadar derin yaralar açtığını, biliyoruz. Hürriyetin, eşitliğin ve adaletin kurumu olan devleti, bir zulüm aracı olarak kullananların, kelamda Süleyman mührüyle gezenlerin, ömrünüze vurduğu, adaletsizlik mührünü, biliyoruz. Yaşınızın, lakin en kıymetlisi, insanlığın gerektirdiği, tüm taleplerinizi, hor goren, aşağılayan, kendi kirliliklerini, size rol model biçen, utanmazlar var, görüyoruz.
“Türkiye’den gitmeyin inadına vatanınızda kalın”
Bir kahve içerken, öğlen yemeğinizi, bir cep telefonu alırken, bilgisayarınızı, bir otomobil alırken, konutunuzu, ÖTV, KDV ismi altında çalanları devletin vergi toplama hakkını, millete hizmet için değil, kırbaç üzere kullanan, bu sömürge zihniyetini, tanıyoruz. Susturamadıkları vicdanları, kıramadıkları direnci, değiştiremedikleri gerçekleri, attığı bir tweetle, vatan haini ilan ettikleri gençlerimizi, zorla, baskıyla, zulümle, yıldıramadıkları milletimizi, yeni kaygılarla, yeni cürümler icat ederek, susturacaklarını sanıyorlar. Gazeteci kılıklı trollerle, holding görünümlü karteller, çeteler ve mafyalarla, ağlarına düşüremedikleri, bu aziz milleti, bu sefer, istibdat maddeleriyle bastıracaklarını sanıyorlar. Emin olun ki; iktidarlarının son günlerindeki bu pejmürdeliklerine de yalnızca acıyoruz. İşte bu yüzden, sevgili genç kardeşlerim; gördüğümüz, duyduğumuz ve bildiğimiz tüm bu acı gerçekleri, değiştirebilmek ismine, sizlerden bir şey istiyorum inadına, Türkiye’den gitmeyin. İnadına, vatanınızda kalın. İnadına, birlikte itiraz edelim. Gelin, bir arada gayret edelim. ‘Kahrolsun istibdat, yaşasın hürriyet, yaşasın millet, yaşasın devlet, yaşasın Cumhuriyet’ diyelim. Bilin ki, benim tek bir dileğim var. Bu memlekete, hizmet etme maksadımın, daha da ötesinde, ahirette hesap vermek, verebilmek istiyorum. ‘Son ana kadar, elimden geleni yaptım’ diyebilmek istiyorum. Zira biliyorum ki, fakat bu biçimde şefaat isteyebilirim. Zira eminim ki, lakin bu biçimde, birebir Cumhuriyet jenerasyonunun öğretmenleri üzere, varlığımı, bu cennet vatanın varlığına, armağan edebilirim.” (ANKA)