Ekonomist Deniz Sanin, Starbucks'tayken Ruanda'dan gelen bir paket özel kahve gözüne çarptı.
“Hemen Google'da arattım” diye hatırladı. “Görünüşe göre ülkede bir kahve patlaması yaşanmış.”
Dört yıl sonra, Ekonomi Bölümü misafir öğretim üyesi bu şans eseri karşılaşmadan ilham alan bir aile içi şiddet araştırmasını tamamlıyor. Araştırması, kahve kirazlarının işlenmesine yardımcı olmak için kadınları mevsimlik işçi olarak işe alan Ruanda'nın kooperatif değirmenlerinin 21. yüzyılda hızla genişlemesiyle mümkün oldu. Sanin'in analizleri, bu ücretli çalışanların, hasat mevsiminde, tam da fabrikalarda meşgul oldukları sırada, kocaları tarafından daha az istismara maruz kaldıklarını gösteriyor.
Çalışma raporu American Economic Review'da incelenmekte olan Sanin, “Sonuçlar pek de iç açıcı değil” dedi. “Ama iyi haber şu ki, artık bunları politikayı şekillendirmek için kullanabiliriz.”
Sanin, doktorasını sürdürürken aile içi şiddet ve kadınların mali açıdan güçlendirilmesi konusundaki burslara yöneldi. Georgetown Üniversitesi'nde. 2010 yılında Kaliforniya'daki kadınlar için daha yüksek kazancın daha düşük aile içi şiddet oranları anlamına geldiğini doğrulayan bir araştırma buldu. Ancak gelişmekte olan dünyada araştırmalar, aile kaynakları veya nakit transferi sunan yoksullukla mücadele programları aracılığıyla daha fazla paraya erişimi olan kadınlar için şiddet tehdidinin aslında artabileceğini gösterdi.
Kadınların ev dışında para kazanmasının yararlarını araştırmak için doğal bir deney bulacağına söz veren Sanin, “İşlerin ters gidebileceğini öğrendiğimde kalbim kırıldı” dedi.
Sanin, 2019'un sonlarında, eşe yönelik tacizi suç sayan ve kadınların şiddet uygulayan kocalarından tam anlamıyla boşanmasına izin veren Ruanda'nın 2008 aile içi şiddet yasasının etkilerini araştırıyordu. Daha sonra Washington DC'deki Starbucks'a yaptığı bir gezi, ülkenin kahve endüstrisine dair merakını uyandırdı ve yavaş yavaş parçalar yerine oturmaya başladı.
Sanin, 2002 ile 2012 yılları arasında bu Doğu Afrika ülkesinde çiftlik topluluklarının 200'den fazla kooperatif kurmasıyla Ruanda'nın daha kaliteli kahve üretimine geçişini ayrıntılarıyla anlatan 2011 tarihli bir vaka çalışmasını hemen buldu. Ayrıca kadınların geleneksel olarak kahvenin temizlenmesi, kurutulması ve ayrılması işlerini yaptığını da öğrendi. ev operasyonlarında ilkbahar-yaz hasadında kiraz.
Bu arada, 2008 yasasını araştırmak, Sanin'in Ruanda'nın aile içi şiddete yönelik aylık hastaneye yatışlarla ilgili yeni dijitalleştirilmiş kayıtlarıyla temas kurmasını sağladı. Aile içi şiddet, işgücü piyasası sonuçları, hane halkı harcamaları ve daha fazlası hakkında her beş yılda bir toplanan, kişinin kendisinin bildirdiği sağlam bir veri kaynağı olan ülkenin Demografi ve Sağlık Araştırması'ndan zaten haberdardı.
Şu anda Güney Carolina Üniversitesi'nde yardımcı doçent olan Sanin, “Birdenbire doğal deneyimimi yaşadım” dedi.
Ruanda'daki bir erkek kahve çiftçisinin geleneksel olarak ailenin ürününü yerel bir pazarda sattığını öğrendi. Ancak sayıları giderek artan mahalle değirmenlerinden birinin yakınında yaşayacak kadar şanslı olanlar, üyeliğe dayalı kuruluşların yabancı ülkelere ihracat yapması nedeniyle çok daha fazla kazanıyor.
Kadınlar hâlâ kocalarının hasat yapmasına yardım etmek zorundaydı. Ancak tesislerin, makineleşmemiş işleme görevlerinde yardımcı olacak işçilere ihtiyacı vardı ve kadınlar bariz bir seçimdi.
Sanin makalesinde şöyle yazıyor: “Görevler kadın ağırlıklı olduğundan, bir değirmen, havza bölgesindeki kadının, çiftin arazisindeki ücretsiz aile işçisinden, daha önce olduğu gibi aynı görevler için fabrikada ücretli bir işçiye geçiş yapmasına olanak tanıyor.” .”
Başka bir deyişle, fabrikalar kocanın ekonomik çıkarlarını karısının çalışma kabiliyetine iki kat bağlıyor. 2005 yılına kadar uzanan verilere bakmak, Sanin'in yeni açılan bir değirmenin hizmet verdiği bölgelerde yaşayan çiftler için aile içi şiddetin azaldığını doğrulamasını sağladı. Bu mahallelerdeki kadınların, son 12 ay içinde bir olayı kendi başlarına bildirme olasılıkları yüzde 29 azaldı.
Yıl içinde aile içi şiddet nedeniyle ortalama hastaneye yatış sayısı (kadınlar)
Daha ileri analizler, hasatın haziran ayından temmuz ayına kadar zirve yaptığı dönemde bunun özellikle doğru olduğunu ortaya çıkardı; hizmet bölgelerindeki hastanelerde aile içi şiddet hastalarında yüzde 14'lük bir azalma görüldü.
Sanin, “Bunu beklemiyordum” dedi. “Sağlık Bakanı'ndan verileri ilk talep ettiğimde muhtemelen aylık verilere ihtiyacım olmadığını düşünmüştüm.”
Daha sonra, kadınların geleneksel görevlerden para kazanma konusunda aynı fırsatlara sahip olmadığı Ruanda'nın patates tarımı bölgelerine ilişkin verilerle benzer bir analiz gerçekleştirerek incelemesini genişletti. Sanin, “Patates hasadı sırasında bu bölgelerdeki hastaneye yatışlarda herhangi bir değişiklik bulamadım” dedi.
Ayrıca aile içi şiddetin sosyal kabulünün yüksek olduğu ve boşanmanın çok daha fazla damgalanmaya devam ettiği yakınlardaki Etiyopya'ya da baktı. Sanin, “Yakın zamanda fabrika işlerinin kadınlara rastgele verildiği rastgele bir kontrol denemesi yapıldı” dedi. Ancak bu kültürel bağlamda “araştırmacılar aile içi şiddet üzerinde bir etki bulamadı” diye açıkladı.
Sanin'in makalesi varyasyonlar için çeşitli olasılıkları analiz ediyor. Birincisi, geliri olan kadınların evliliklerinde pazarlık gücünün artmasıdır. Bu teoriyi test etmek için Sanin, Ruanda sosyal normlarında geleneksel olarak kocaya bırakılan, kişinin beyan ettiği hane içi karar alma sürecini analiz etti. Fabrikaların hizmet alanlarında yaşayan kadınların mali kararları ve doğum kontrolü kararlarını tek başına veya eşleriyle birlikte alma olasılıklarının biraz daha yüksek olduğu ortaya çıktı.
Bir eşin geliri aynı zamanda çiftin üzerindeki mali stresi de hafifletebilir. Sanin bunu, kendisinin bildirdiği aylık hane halkı tüketimini aile içi şiddet nedeniyle hastaneye kaldırılma verileriyle karşılaştırarak test etti.
2021-22 olarak gazete üzerinde çalışmaya devam eden Sanin, “Aylık tüketimin hasat mevsiminden hemen sonra hasat öncesine göre daha yüksek olduğunu buldum, ancak aile içi şiddet nedeniyle hastaneye kaldırılanlar hasattan önce ve hasattan hemen sonra aynıydı” dedi. Kennedy Okulu Kadın ve Kamu Politikası Programı'nda misafir araştırma görevlisi.
“Maruz kalmanın azaltılması” teorisini (yani, ev dışında çalışmanın istismarcı partnerlerle daha az zaman geçirmek anlamına geldiği basit gerçeği) test etmek için ayrı analizler kullanıldı. Sanin, “Buradaki çiftlerin çoğunluğu kahve çiftçisi, ancak karısının kahve çiftçisi ve kocasının da kamyon şoförü veya inşaat işçisi olduğu bazı çiftler var” diye açıkladı. “Muhtemelen fabrikanın açılışından önce ve sonra mesai saatlerinde birbirlerini görmediler. Ancak daha fazla kazanmaya başladıktan sonra aile içi şiddette hâlâ bir azalma oldu.”
Sonuç olarak, çalışmasının aile içi şiddetin erkeklerin ekonomik çıkarlarına göre arttığını ve azaldığını gösterdiği sonucuna varmıştır. Sanin, “Bir kocanın gelirinin karısının emeğinin bir fonksiyonu olduğu hasat mevsiminde, onu iş göremez hale getirmek onun için gerçekten maliyetli oluyor” dedi.
Ancak analizi aynı zamanda kadın istihdamının aile içi şiddeti azaltması için gerekli olan iki koşula da işaret ediyor. Sanin, “Boşanmanın inandırıcı bir tehdit olduğu, kadınların evlilikten çıkabileceği bir bağlama ihtiyacınız var” dedi. “Ve böyle bir bağlamda, kocanın, karısının işyerindeki fiziksel üretkenliğinden bir tür ekonomik fayda elde edip etmediği de önemlidir.”
“Hemen Google'da arattım” diye hatırladı. “Görünüşe göre ülkede bir kahve patlaması yaşanmış.”
Dört yıl sonra, Ekonomi Bölümü misafir öğretim üyesi bu şans eseri karşılaşmadan ilham alan bir aile içi şiddet araştırmasını tamamlıyor. Araştırması, kahve kirazlarının işlenmesine yardımcı olmak için kadınları mevsimlik işçi olarak işe alan Ruanda'nın kooperatif değirmenlerinin 21. yüzyılda hızla genişlemesiyle mümkün oldu. Sanin'in analizleri, bu ücretli çalışanların, hasat mevsiminde, tam da fabrikalarda meşgul oldukları sırada, kocaları tarafından daha az istismara maruz kaldıklarını gösteriyor.
Çalışma raporu American Economic Review'da incelenmekte olan Sanin, “Sonuçlar pek de iç açıcı değil” dedi. “Ama iyi haber şu ki, artık bunları politikayı şekillendirmek için kullanabiliriz.”
Kalkınma ekonomisti, özellikle ABD gibi zengin ülkeler dışındaki kadın sorunlarına uzun süredir ilgi duyuyor. Akademisyen/kamu sağlığı uzmanı bir anne ve finansal analist bir babayla birlikte İstanbul'da “kadınların güçlendiği” bir ortamda büyüdü. Aile, kızlarının eğitimine öncelik vererek eğitimde cinsiyet eşitsizliğinin devam ettiği Türkiye'de nadir görülen bir durumu kanıtladı.
Sanin, doktorasını sürdürürken aile içi şiddet ve kadınların mali açıdan güçlendirilmesi konusundaki burslara yöneldi. Georgetown Üniversitesi'nde. 2010 yılında Kaliforniya'daki kadınlar için daha yüksek kazancın daha düşük aile içi şiddet oranları anlamına geldiğini doğrulayan bir araştırma buldu. Ancak gelişmekte olan dünyada araştırmalar, aile kaynakları veya nakit transferi sunan yoksullukla mücadele programları aracılığıyla daha fazla paraya erişimi olan kadınlar için şiddet tehdidinin aslında artabileceğini gösterdi.
Kadınların ev dışında para kazanmasının yararlarını araştırmak için doğal bir deney bulacağına söz veren Sanin, “İşlerin ters gidebileceğini öğrendiğimde kalbim kırıldı” dedi.
Sanin, 2019'un sonlarında, eşe yönelik tacizi suç sayan ve kadınların şiddet uygulayan kocalarından tam anlamıyla boşanmasına izin veren Ruanda'nın 2008 aile içi şiddet yasasının etkilerini araştırıyordu. Daha sonra Washington DC'deki Starbucks'a yaptığı bir gezi, ülkenin kahve endüstrisine dair merakını uyandırdı ve yavaş yavaş parçalar yerine oturmaya başladı.
Sanin, 2002 ile 2012 yılları arasında bu Doğu Afrika ülkesinde çiftlik topluluklarının 200'den fazla kooperatif kurmasıyla Ruanda'nın daha kaliteli kahve üretimine geçişini ayrıntılarıyla anlatan 2011 tarihli bir vaka çalışmasını hemen buldu. Ayrıca kadınların geleneksel olarak kahvenin temizlenmesi, kurutulması ve ayrılması işlerini yaptığını da öğrendi. ev operasyonlarında ilkbahar-yaz hasadında kiraz.
Bu arada, 2008 yasasını araştırmak, Sanin'in Ruanda'nın aile içi şiddete yönelik aylık hastaneye yatışlarla ilgili yeni dijitalleştirilmiş kayıtlarıyla temas kurmasını sağladı. Aile içi şiddet, işgücü piyasası sonuçları, hane halkı harcamaları ve daha fazlası hakkında her beş yılda bir toplanan, kişinin kendisinin bildirdiği sağlam bir veri kaynağı olan ülkenin Demografi ve Sağlık Araştırması'ndan zaten haberdardı.
Şu anda Güney Carolina Üniversitesi'nde yardımcı doçent olan Sanin, “Birdenbire doğal deneyimimi yaşadım” dedi.
Ruanda'daki bir erkek kahve çiftçisinin geleneksel olarak ailenin ürününü yerel bir pazarda sattığını öğrendi. Ancak sayıları giderek artan mahalle değirmenlerinden birinin yakınında yaşayacak kadar şanslı olanlar, üyeliğe dayalı kuruluşların yabancı ülkelere ihracat yapması nedeniyle çok daha fazla kazanıyor.
Kadınlar hâlâ kocalarının hasat yapmasına yardım etmek zorundaydı. Ancak tesislerin, makineleşmemiş işleme görevlerinde yardımcı olacak işçilere ihtiyacı vardı ve kadınlar bariz bir seçimdi.
Sanin makalesinde şöyle yazıyor: “Görevler kadın ağırlıklı olduğundan, bir değirmen, havza bölgesindeki kadının, çiftin arazisindeki ücretsiz aile işçisinden, daha önce olduğu gibi aynı görevler için fabrikada ücretli bir işçiye geçiş yapmasına olanak tanıyor.” .”
Başka bir deyişle, fabrikalar kocanın ekonomik çıkarlarını karısının çalışma kabiliyetine iki kat bağlıyor. 2005 yılına kadar uzanan verilere bakmak, Sanin'in yeni açılan bir değirmenin hizmet verdiği bölgelerde yaşayan çiftler için aile içi şiddetin azaldığını doğrulamasını sağladı. Bu mahallelerdeki kadınların, son 12 ay içinde bir olayı kendi başlarına bildirme olasılıkları yüzde 29 azaldı.
Yıl içinde aile içi şiddet nedeniyle ortalama hastaneye yatış sayısı (kadınlar)
Daha ileri analizler, hasatın haziran ayından temmuz ayına kadar zirve yaptığı dönemde bunun özellikle doğru olduğunu ortaya çıkardı; hizmet bölgelerindeki hastanelerde aile içi şiddet hastalarında yüzde 14'lük bir azalma görüldü.
Sanin, “Bunu beklemiyordum” dedi. “Sağlık Bakanı'ndan verileri ilk talep ettiğimde muhtemelen aylık verilere ihtiyacım olmadığını düşünmüştüm.”
Daha sonra, kadınların geleneksel görevlerden para kazanma konusunda aynı fırsatlara sahip olmadığı Ruanda'nın patates tarımı bölgelerine ilişkin verilerle benzer bir analiz gerçekleştirerek incelemesini genişletti. Sanin, “Patates hasadı sırasında bu bölgelerdeki hastaneye yatışlarda herhangi bir değişiklik bulamadım” dedi.
Ayrıca aile içi şiddetin sosyal kabulünün yüksek olduğu ve boşanmanın çok daha fazla damgalanmaya devam ettiği yakınlardaki Etiyopya'ya da baktı. Sanin, “Yakın zamanda fabrika işlerinin kadınlara rastgele verildiği rastgele bir kontrol denemesi yapıldı” dedi. Ancak bu kültürel bağlamda “araştırmacılar aile içi şiddet üzerinde bir etki bulamadı” diye açıkladı.
Sanin'in makalesi varyasyonlar için çeşitli olasılıkları analiz ediyor. Birincisi, geliri olan kadınların evliliklerinde pazarlık gücünün artmasıdır. Bu teoriyi test etmek için Sanin, Ruanda sosyal normlarında geleneksel olarak kocaya bırakılan, kişinin beyan ettiği hane içi karar alma sürecini analiz etti. Fabrikaların hizmet alanlarında yaşayan kadınların mali kararları ve doğum kontrolü kararlarını tek başına veya eşleriyle birlikte alma olasılıklarının biraz daha yüksek olduğu ortaya çıktı.
Bir eşin geliri aynı zamanda çiftin üzerindeki mali stresi de hafifletebilir. Sanin bunu, kendisinin bildirdiği aylık hane halkı tüketimini aile içi şiddet nedeniyle hastaneye kaldırılma verileriyle karşılaştırarak test etti.
2021-22 olarak gazete üzerinde çalışmaya devam eden Sanin, “Aylık tüketimin hasat mevsiminden hemen sonra hasat öncesine göre daha yüksek olduğunu buldum, ancak aile içi şiddet nedeniyle hastaneye kaldırılanlar hasattan önce ve hasattan hemen sonra aynıydı” dedi. Kennedy Okulu Kadın ve Kamu Politikası Programı'nda misafir araştırma görevlisi.
“Maruz kalmanın azaltılması” teorisini (yani, ev dışında çalışmanın istismarcı partnerlerle daha az zaman geçirmek anlamına geldiği basit gerçeği) test etmek için ayrı analizler kullanıldı. Sanin, “Buradaki çiftlerin çoğunluğu kahve çiftçisi, ancak karısının kahve çiftçisi ve kocasının da kamyon şoförü veya inşaat işçisi olduğu bazı çiftler var” diye açıkladı. “Muhtemelen fabrikanın açılışından önce ve sonra mesai saatlerinde birbirlerini görmediler. Ancak daha fazla kazanmaya başladıktan sonra aile içi şiddette hâlâ bir azalma oldu.”
Sonuç olarak, çalışmasının aile içi şiddetin erkeklerin ekonomik çıkarlarına göre arttığını ve azaldığını gösterdiği sonucuna varmıştır. Sanin, “Bir kocanın gelirinin karısının emeğinin bir fonksiyonu olduğu hasat mevsiminde, onu iş göremez hale getirmek onun için gerçekten maliyetli oluyor” dedi.
Ancak analizi aynı zamanda kadın istihdamının aile içi şiddeti azaltması için gerekli olan iki koşula da işaret ediyor. Sanin, “Boşanmanın inandırıcı bir tehdit olduğu, kadınların evlilikten çıkabileceği bir bağlama ihtiyacınız var” dedi. “Ve böyle bir bağlamda, kocanın, karısının işyerindeki fiziksel üretkenliğinden bir tür ekonomik fayda elde edip etmediği de önemlidir.”