İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Lideri Ekrem İmamoğlu, İstanbul’un rezerv alanlarıyla milyonlarca nüfusa konut sahipliği yapacak durumda olduğunu söylemiş oldu. İmamoğlu, “Onun için, ‘Kanal yapalım, kanalın etrafına 2 milyonluk bir kent kuralım…’ Saçmalamanın daniskası. Etraf dostu olmak binadan başlamaz, planlamadan başlar. Atatürk Havalimanı’nı takır tukur yıkarak, ‘Atatürk Havalimanı’na park yapıyorum’ diye ortaya çıkarak, yeşil ceket giymeyle ‘yeşil alancı’ olunmaz.” dedi.
İmamoğlu, Anadolu Yakası İnşaat Müteahhitleri Derneği (AYİDER) tarafınca düzenlenen “İnşaat Zirvesi”nin kapanışına katıldı. İmamoğlu’ndan evvel AYİDER Lideri Melih Tavukçuoğlu, ÇEDBİT Lideri Mehmet Sami Kılıç, Kartal Belediye Lideri Gökhan Yüksel ve Kadıköy Belediye Lideri Şerdil Dara Odabaşı birer konuşma yaptı.
İBB, Kadıköy Belediyesi, Kartal Belediyesi ve Ataşehir Belediyesi’nden bürokratların da katkı sunduğu doruğa emeği geçen herkese teşekkür eden İmamoğlu, inşaat bölümünün ana aktörlerinden müteahhitlik mesleğinin hak ettiği düzeyde olmadığını söylemiş oldu.
“İBB Lideri olduğumda, ‘Temel bir kısım mevzulara tabanlar oluşturalım, bunları tartışalım, konuşalım’ dediğimde, ne yazık ki birtakım sivil toplum kuruluşları da dahil epey bu biçimde cesaretli adımlar atılamadı.” diyen İmamoğlu’nun konuşmasının satış başları şöyleki:
İmarla ilgili olsun, kimi bölgelere dönük uygulamaları daha hızlandırmaya yol çizen, pratik hallerin oluşturulması sürecinde olsun ne yazık ki ülkemizin siyasi telaşları yüzünden bir ortaya gelmekte, bir ortada olmakta, bir ortada düşünmekte dahi imtina eden bir kısım sivil toplum kuruluşları ve onların yöneticileri olmadı değil. Bunun açıkça altını çizelim. Yani bir ortaya gelirsek, fotoğraf verirsek sanki ne olur? Ekrem İmamoğlu’yla fotoğraf vermenin bir bedeli var diye düşünüyorum İstanbul’da ve Türkiye’de ne yazık ki. Ancak halkı kazandıran bir bedeli var. Aslında epey sağlıklı meslek hayatına bakan müteahhit dostlarımıza da buradan tabir edeyim: Aslında onlara da kazandıran bir insan burada var.
“Ciddi manada şehircilik sıkıntımız var”
İstanbul’da mimari açıdan sıkıntılarımız var. Günün öbür hususları ve problemleri var. Lakin bizim önemli manada şehircilik problemimiz var. Bırakalım yeşil binaya gelmeyi, daha oraya gelene kadar ne yazık ki yakışıksız binalar, nahoş kentler ürettik. Bu kadim ülkeye, bu hoş ülkenin kimi vakit hayli hoş coğrafyalarına, tarihine hiç de uygun olmayan kentler ürettik. Bunu itiraf edelim. Hepimiz bir kesimi olduk. Fakat siyasi iradeler, lakin teknik beşerler, ancak bizler, sizler üzere üretici kişiler… kimi vakit müteahhitler bu mevzuda suçlanır fakat bana nazaran müteahhit son halkası. Oraya gelene kadar, bu halkalar dizilirken epey büyük kusurlar, epeyce büyük yanlışlar yapıldı.
“İstanbul 19 milyonun üzerinde beşere mesken sahipliği yapıyor”
Benim kendi meslek hayatında 1999 sarsıntısı milattır. İstanbul, şu anda yaklaşık 19 milyonun üzerinde beşere su veriyor. İçme suyundan yola çıkarak bunu söylüyorum. Zira ne yazık ki ülkemizde sağlıklı, inandırıcı, mülteci sayısını bize verebilen devlet kurumumuz yok. Kimi geliyor, ‘550 bin mültecimiz var diyor. Herkes buna kah kah gülüyor. Söyleyenin arkadaşları da inanmıyor. Ben gerçekçi sayıyı vereyim size. Bu kent, 19 milyonun üzerinde beşere konut sahipliği yapıyor. bu biçimdesi bir nüfusu şu anda iskan edebiliyor bu kent. İstanbul fazlaca konut yaparak memnun olacak bir kent değil. İstanbul’un kaliteli işler yaparak, kaliteli binalar yaparak ve de dünyanın şu an konuştuğu yeşil binalar, etraf dostu binalar yaparak dünyada ismini konuşturan bir kent olma mecburiyeti var.
Günün sonunda bugün İstanbul, rezerv alanlarıyla sahiden ne yazık ki ve milyonlarca nüfusa hala konut sahipliği yapacak bir durumda. Onun için, ‘Kanal yapalım, kanalın etrafına 2 milyonluk bir kent kuralım’ Saçmalamanın daniskası. Etraf dostu olmak binadan başlamaz, planlamadan başlar. Binaları nereye yapacaksınız? Nasıl bir etrafla kurgulayacaksınız? Ne yapacaksınız? Buradan başlar. Yani Atatürk Havalimanı’nı takır tukur yıkarak, ‘Atatürk Havalimanı’na park yapıyorum’ diye ortaya çıkarak, yeşil ceket giymeyle ‘yeşil alancı’ olunmaz.
“Yazıma karşılık alamadım”
Atatürk Havalimanı yakınındaki Ayamama Vadisi’ni 1 milyon metrekarelik yeşil alana dönüştürme çalışmaları sürüyor. Florya Atatürk Kent Ormanı’nın kullanılabilir alanını da 200 bin metrekareden 640 bin metrekareye çıkardık. Örnek verdiği alanların, millet bahçesine dönüştürüleceği argüman edilen Atatürk Havalimanı’nın iki yanına denk düşüyor. 25 yıldır oraya bakıyordunuz. Bakın ben, teklifte de bulundum. ‘Bize verin’ diye yazı yazdırttım, karşılık bile alamadım. Atatürk Havalimanı’nın çabucak kuzeyinde, şu an beton bloklar vardır orada. Geçerken görürsünüz. Bir metro inşaatının deposu. Orası, tam 650 bin metrekare bir alandır. Bir milyon metreye de uzayabilir üste yanlışsız. Ki onun çabucak kıyısından Ayamama Vadisi’nden İkitelli Organize’ye kadar yeşil alan yapacağız.
“Bir kenti geleceği tasarlayarak yönetebilirsiniz”
Bir kentin geleceğini oradan tasarlarsınız. Ve işte lakin bu biçimde bir kent 250 kilometre süratle duvara toslamaz. Bir kenti bu biçimde yönetebilirsiniz; geleceği tasarlayarak. Yoksa akşamdan sabaha 2 milyar 300 milyon liraya bir ihale yap. On tane ekskavatörü oraya yolla, kırk tane de kamyonu yolla, efendime söyleyeyim ‘Yeşil alan yapacağım!’ Bu kentin 16 milyon insanı var. Çok üstün zekalı insanları var. Kent plancısı, mimarı, mühendisi, etraf mühendisi. Bu insanların meslek odaları var. Otur vatandaşla tanış, konuş. Kentin göbeğinde 11 milyon metrekarelik bir alanı ne yapacağız? Tartış. Millete değer verseniz, bu biçimde yanlışsız yolu bulursunuz. Lakin bu akıl bize yanlışsız yolu göstermez. Vallahi göstermez. Zira neden biliyor musunuz? Ben, çıkıp şu kürsüden sizlere desem ki ‘Ben akıllıyım ve ben her şeyi bilirim.’ Bir defa burada bulunan her birinize, dünyanın en büyük hakaretini etmiş olurum. Ben ne diyorum biliyor musunuz? En az benim kadar ve doğruyu bilen 16 milyon hemşehrim var benim. Ben onlarla konuşurum, ben onlarla buluşurum, onlarla tartışırım ve onlarla karar veririm. O karar bana kesinlikle hakikat yolu gösterir. Asla yanlışı göstermez. Bunun ismi ne biliyor musunuz? Hepimizin bu biçimde sarıldığı demokrasi. Otokrasi değil, demokrasi. Bunun ismi demokrasi. Ben size demokrasiyi vaat ediyorum mesleğinizle ilgili de.
“‘Her mevzuyu ben bilirim’ diyene inanmayın”
Şehirlerimizi fazlaca hoş bir surece kavuşturmak zorundayız. Zira çocuklarımız ve torunlarımız epey zeki; epey üzücü yaparlar bizi. Çok kötü hesap sorarlar bizden. Onun için lütfen, kentlerimize dair her konuda, her hususta önlem almayla ilgili lütfen başta kendinize inancın. Ve daha sonra bu ülkenin değerli bilim beşerlerine, teknik beşerlerine inancın; gerisi kolay. Fakat asla karşınıza çıkıp, ‘Her bahiste bana itimadın, ben bilirim’ diyene asla güvenmeyin.” (ANKA)
İmamoğlu, Anadolu Yakası İnşaat Müteahhitleri Derneği (AYİDER) tarafınca düzenlenen “İnşaat Zirvesi”nin kapanışına katıldı. İmamoğlu’ndan evvel AYİDER Lideri Melih Tavukçuoğlu, ÇEDBİT Lideri Mehmet Sami Kılıç, Kartal Belediye Lideri Gökhan Yüksel ve Kadıköy Belediye Lideri Şerdil Dara Odabaşı birer konuşma yaptı.
İBB, Kadıköy Belediyesi, Kartal Belediyesi ve Ataşehir Belediyesi’nden bürokratların da katkı sunduğu doruğa emeği geçen herkese teşekkür eden İmamoğlu, inşaat bölümünün ana aktörlerinden müteahhitlik mesleğinin hak ettiği düzeyde olmadığını söylemiş oldu.
“İBB Lideri olduğumda, ‘Temel bir kısım mevzulara tabanlar oluşturalım, bunları tartışalım, konuşalım’ dediğimde, ne yazık ki birtakım sivil toplum kuruluşları da dahil epey bu biçimde cesaretli adımlar atılamadı.” diyen İmamoğlu’nun konuşmasının satış başları şöyleki:
İmarla ilgili olsun, kimi bölgelere dönük uygulamaları daha hızlandırmaya yol çizen, pratik hallerin oluşturulması sürecinde olsun ne yazık ki ülkemizin siyasi telaşları yüzünden bir ortaya gelmekte, bir ortada olmakta, bir ortada düşünmekte dahi imtina eden bir kısım sivil toplum kuruluşları ve onların yöneticileri olmadı değil. Bunun açıkça altını çizelim. Yani bir ortaya gelirsek, fotoğraf verirsek sanki ne olur? Ekrem İmamoğlu’yla fotoğraf vermenin bir bedeli var diye düşünüyorum İstanbul’da ve Türkiye’de ne yazık ki. Ancak halkı kazandıran bir bedeli var. Aslında epey sağlıklı meslek hayatına bakan müteahhit dostlarımıza da buradan tabir edeyim: Aslında onlara da kazandıran bir insan burada var.
“Ciddi manada şehircilik sıkıntımız var”
İstanbul’da mimari açıdan sıkıntılarımız var. Günün öbür hususları ve problemleri var. Lakin bizim önemli manada şehircilik problemimiz var. Bırakalım yeşil binaya gelmeyi, daha oraya gelene kadar ne yazık ki yakışıksız binalar, nahoş kentler ürettik. Bu kadim ülkeye, bu hoş ülkenin kimi vakit hayli hoş coğrafyalarına, tarihine hiç de uygun olmayan kentler ürettik. Bunu itiraf edelim. Hepimiz bir kesimi olduk. Fakat siyasi iradeler, lakin teknik beşerler, ancak bizler, sizler üzere üretici kişiler… kimi vakit müteahhitler bu mevzuda suçlanır fakat bana nazaran müteahhit son halkası. Oraya gelene kadar, bu halkalar dizilirken epey büyük kusurlar, epeyce büyük yanlışlar yapıldı.
“İstanbul 19 milyonun üzerinde beşere mesken sahipliği yapıyor”
Benim kendi meslek hayatında 1999 sarsıntısı milattır. İstanbul, şu anda yaklaşık 19 milyonun üzerinde beşere su veriyor. İçme suyundan yola çıkarak bunu söylüyorum. Zira ne yazık ki ülkemizde sağlıklı, inandırıcı, mülteci sayısını bize verebilen devlet kurumumuz yok. Kimi geliyor, ‘550 bin mültecimiz var diyor. Herkes buna kah kah gülüyor. Söyleyenin arkadaşları da inanmıyor. Ben gerçekçi sayıyı vereyim size. Bu kent, 19 milyonun üzerinde beşere konut sahipliği yapıyor. bu biçimdesi bir nüfusu şu anda iskan edebiliyor bu kent. İstanbul fazlaca konut yaparak memnun olacak bir kent değil. İstanbul’un kaliteli işler yaparak, kaliteli binalar yaparak ve de dünyanın şu an konuştuğu yeşil binalar, etraf dostu binalar yaparak dünyada ismini konuşturan bir kent olma mecburiyeti var.
Günün sonunda bugün İstanbul, rezerv alanlarıyla sahiden ne yazık ki ve milyonlarca nüfusa hala konut sahipliği yapacak bir durumda. Onun için, ‘Kanal yapalım, kanalın etrafına 2 milyonluk bir kent kuralım’ Saçmalamanın daniskası. Etraf dostu olmak binadan başlamaz, planlamadan başlar. Binaları nereye yapacaksınız? Nasıl bir etrafla kurgulayacaksınız? Ne yapacaksınız? Buradan başlar. Yani Atatürk Havalimanı’nı takır tukur yıkarak, ‘Atatürk Havalimanı’na park yapıyorum’ diye ortaya çıkarak, yeşil ceket giymeyle ‘yeşil alancı’ olunmaz.
“Yazıma karşılık alamadım”
Atatürk Havalimanı yakınındaki Ayamama Vadisi’ni 1 milyon metrekarelik yeşil alana dönüştürme çalışmaları sürüyor. Florya Atatürk Kent Ormanı’nın kullanılabilir alanını da 200 bin metrekareden 640 bin metrekareye çıkardık. Örnek verdiği alanların, millet bahçesine dönüştürüleceği argüman edilen Atatürk Havalimanı’nın iki yanına denk düşüyor. 25 yıldır oraya bakıyordunuz. Bakın ben, teklifte de bulundum. ‘Bize verin’ diye yazı yazdırttım, karşılık bile alamadım. Atatürk Havalimanı’nın çabucak kuzeyinde, şu an beton bloklar vardır orada. Geçerken görürsünüz. Bir metro inşaatının deposu. Orası, tam 650 bin metrekare bir alandır. Bir milyon metreye de uzayabilir üste yanlışsız. Ki onun çabucak kıyısından Ayamama Vadisi’nden İkitelli Organize’ye kadar yeşil alan yapacağız.
“Bir kenti geleceği tasarlayarak yönetebilirsiniz”
Bir kentin geleceğini oradan tasarlarsınız. Ve işte lakin bu biçimde bir kent 250 kilometre süratle duvara toslamaz. Bir kenti bu biçimde yönetebilirsiniz; geleceği tasarlayarak. Yoksa akşamdan sabaha 2 milyar 300 milyon liraya bir ihale yap. On tane ekskavatörü oraya yolla, kırk tane de kamyonu yolla, efendime söyleyeyim ‘Yeşil alan yapacağım!’ Bu kentin 16 milyon insanı var. Çok üstün zekalı insanları var. Kent plancısı, mimarı, mühendisi, etraf mühendisi. Bu insanların meslek odaları var. Otur vatandaşla tanış, konuş. Kentin göbeğinde 11 milyon metrekarelik bir alanı ne yapacağız? Tartış. Millete değer verseniz, bu biçimde yanlışsız yolu bulursunuz. Lakin bu akıl bize yanlışsız yolu göstermez. Vallahi göstermez. Zira neden biliyor musunuz? Ben, çıkıp şu kürsüden sizlere desem ki ‘Ben akıllıyım ve ben her şeyi bilirim.’ Bir defa burada bulunan her birinize, dünyanın en büyük hakaretini etmiş olurum. Ben ne diyorum biliyor musunuz? En az benim kadar ve doğruyu bilen 16 milyon hemşehrim var benim. Ben onlarla konuşurum, ben onlarla buluşurum, onlarla tartışırım ve onlarla karar veririm. O karar bana kesinlikle hakikat yolu gösterir. Asla yanlışı göstermez. Bunun ismi ne biliyor musunuz? Hepimizin bu biçimde sarıldığı demokrasi. Otokrasi değil, demokrasi. Bunun ismi demokrasi. Ben size demokrasiyi vaat ediyorum mesleğinizle ilgili de.
“‘Her mevzuyu ben bilirim’ diyene inanmayın”
Şehirlerimizi fazlaca hoş bir surece kavuşturmak zorundayız. Zira çocuklarımız ve torunlarımız epey zeki; epey üzücü yaparlar bizi. Çok kötü hesap sorarlar bizden. Onun için lütfen, kentlerimize dair her konuda, her hususta önlem almayla ilgili lütfen başta kendinize inancın. Ve daha sonra bu ülkenin değerli bilim beşerlerine, teknik beşerlerine inancın; gerisi kolay. Fakat asla karşınıza çıkıp, ‘Her bahiste bana itimadın, ben bilirim’ diyene asla güvenmeyin.” (ANKA)