Videoyu izleyin: İngiliz kadın okumayı ve yazmayı ancak 39 yaşında öğrendi – şimdi gelecek vadeden bir yazar.
Karen Woods’un hikayesi kulağa neredeyse bir peri masalı gibi geliyor: İngiliz kadın 39 yaşına gelene kadar düzgün bir şekilde okuyup yazamıyor. Sonra bunu bir okuma yazma kursunda öğreniyor ve ardından kendisi için roman yazmayı keşfediyor.
Bugün 53 yaşında ve son 14 yılda 27 roman yazdı. En son romanları, önde gelen İngiliz yayıncı HarperCollins tarafından bile yayınlandı.
Orijinal ses: “İşverenim aracılığıyla bir yetişkin okuryazarlık kursuna katıldım. O kurs hayatımı değiştirdi. Oradan sadece okuma yazma bilmekle kalmadım, bir hayalle ayrıldım. Bir yazar olma hayali. ”
“39 yaşında okuma ve yazmada zorluklar yaşadım. İşverenim aracılığıyla bir yetişkin okuma yazma kursuna katıldım. Bu kurs hayatımı değiştirdi. Kursu sadece okuma yazma becerisiyle değil, aynı zamanda bir hayalle de bitirdim. Yazar olma hayali.”
Ama nasıl oldu da Woods bu kadar uzun süre okuyup yazamadı?
Woods, 15 yaşında beklenmedik bir şekilde hamile kaldı ve okulu bıraktı. Yedinci ayda ölü doğmuş bir bebek doğurur. Devamsızlık ve konsantrasyon güçlüğü nedeniyle okulu bırakana kadar çok iyi okuyup yazamıyordu. Artık temizlikçi olarak çalışıyor. 39 yaşına geldiğinde kendisine terfi teklif edilir. Yeni pozisyon için e-posta yazması gerekecekti. Bu yüzden işvereni onu bir okuma yazma kursuna gönderir.
53 yaşındaki adam için yazmak bir hobi haline geliyor:
“İnsanlar bana nasıl yazdığımı soruyorlar, bir storyboard’um var mı? Tüm hikayelerimi planlıyor muyum? Cevap hayır. Dizüstü bilgisayarımı yukarıdan alıyorum, kendimi koltuğa atıyorum, televizyon açık, aile sadece çevremde yaptıklarını yapıyorum ve tüm bu karakterlerin canlandığı bu dünyaya giriyorum.
“Yazarken aldığım hissi seviyorum. Bu benim dinlenme zamanım.”
“İnsanlar bana nasıl yazdığımı soruyor. Bir storyboard’um var mı? Tüm hikayelerimi planlıyor muyum? Ve cevap hayır. Dizüstü bilgisayarımı üst kata çıkarıyorum, kendimi koltuğa atıyorum, televizyon açık, aile etrafımda ne yapıyorsa onu yapıyor ve tüm bu karakterlerin hayat bulduğu bu dünyaya dalmış durumdayım.”
“Yazarken hissettiğim duyguyu seviyorum. Bu benim dinlenme zamanım.”
Karen Woods hala temizlikçi olarak çalışıyor ve bir anne olarak çocuklarına bakıyor. Ayrıca öğrencilerle çalışıyor ve mahkumlara ders veriyor.
Woods, hikayesiyle özellikle 40 yaş üstü kadınlara hayallerinin peşinden gitmeleri için ilham vermek istiyor.
Karen Woods’un hikayesi kulağa neredeyse bir peri masalı gibi geliyor: İngiliz kadın 39 yaşına gelene kadar düzgün bir şekilde okuyup yazamıyor. Sonra bunu bir okuma yazma kursunda öğreniyor ve ardından kendisi için roman yazmayı keşfediyor.
Bugün 53 yaşında ve son 14 yılda 27 roman yazdı. En son romanları, önde gelen İngiliz yayıncı HarperCollins tarafından bile yayınlandı.
Orijinal ses: “İşverenim aracılığıyla bir yetişkin okuryazarlık kursuna katıldım. O kurs hayatımı değiştirdi. Oradan sadece okuma yazma bilmekle kalmadım, bir hayalle ayrıldım. Bir yazar olma hayali. ”
“39 yaşında okuma ve yazmada zorluklar yaşadım. İşverenim aracılığıyla bir yetişkin okuma yazma kursuna katıldım. Bu kurs hayatımı değiştirdi. Kursu sadece okuma yazma becerisiyle değil, aynı zamanda bir hayalle de bitirdim. Yazar olma hayali.”
Ama nasıl oldu da Woods bu kadar uzun süre okuyup yazamadı?
Woods, 15 yaşında beklenmedik bir şekilde hamile kaldı ve okulu bıraktı. Yedinci ayda ölü doğmuş bir bebek doğurur. Devamsızlık ve konsantrasyon güçlüğü nedeniyle okulu bırakana kadar çok iyi okuyup yazamıyordu. Artık temizlikçi olarak çalışıyor. 39 yaşına geldiğinde kendisine terfi teklif edilir. Yeni pozisyon için e-posta yazması gerekecekti. Bu yüzden işvereni onu bir okuma yazma kursuna gönderir.
53 yaşındaki adam için yazmak bir hobi haline geliyor:
“İnsanlar bana nasıl yazdığımı soruyorlar, bir storyboard’um var mı? Tüm hikayelerimi planlıyor muyum? Cevap hayır. Dizüstü bilgisayarımı yukarıdan alıyorum, kendimi koltuğa atıyorum, televizyon açık, aile sadece çevremde yaptıklarını yapıyorum ve tüm bu karakterlerin canlandığı bu dünyaya giriyorum.
“Yazarken aldığım hissi seviyorum. Bu benim dinlenme zamanım.”
“İnsanlar bana nasıl yazdığımı soruyor. Bir storyboard’um var mı? Tüm hikayelerimi planlıyor muyum? Ve cevap hayır. Dizüstü bilgisayarımı üst kata çıkarıyorum, kendimi koltuğa atıyorum, televizyon açık, aile etrafımda ne yapıyorsa onu yapıyor ve tüm bu karakterlerin hayat bulduğu bu dünyaya dalmış durumdayım.”
“Yazarken hissettiğim duyguyu seviyorum. Bu benim dinlenme zamanım.”
Karen Woods hala temizlikçi olarak çalışıyor ve bir anne olarak çocuklarına bakıyor. Ayrıca öğrencilerle çalışıyor ve mahkumlara ders veriyor.
Woods, hikayesiyle özellikle 40 yaş üstü kadınlara hayallerinin peşinden gitmeleri için ilham vermek istiyor.