CHP’nin İzmir Seferihisar’da iki gün sürecek TBMM Kümesi 27. Devir 5. Çalışma ve Kıymetlendirme Toplantısı, başladı.
Toplantı, CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, CHP İzmir Vilayet Lideri Deniz Yücel ve İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’in açılış konuşmaları ile başladı.
Kılıçdaroğlu, burada yaptığı konuşmada şu değerlendirmeleri yaptı:
“Sayın Soyer konuşurken, derin bir ümitsizlikten kelam etti. Bütün arkadaşlarımın, şundan emin olmasını isterim. Bizim kitabımızda ümitsizliğe yer yoktur. Biz, umudu büyütmek zorundayız. Derin bir yoksulluk var, lakin ümitsizlik yoktur. En güç şartlarda Türkiye’yi aydınlığa çıkaran bir gelenekten, bir partinin üyesi olmaktan onur duyduğumuzu bilmemiz gerekiyor. Biz umudu büyütmek, yeşertmek; hiç kimsenin karamsarlığa kapılmayacağı bir ortamı yaratmak, bunun uğraşını vermek zorundayız.
Salı günü, Elazığ’daydık. Orada toplantımızı, Küme Toplantısı’nı yaptık. Lakin bir gün evvel bütün billboardlarda halkı tahrik eden, tahrik etmeye çalışan afişler asılmıştı. Kaldırılmasıyla ilgili milletvekili arkadaşlarımız; yapılanın gerçek olmadığını, bir biçimi ile aşikâr çevrelere duyurmaya çalıştılar. Haberi aldığımda ‘Sakın dokunmayın, motamot kalsın’ dedim. Gidip o afişlerden birisinin önünde bir fotoğraf verdim. Zira bu ülkenin insanına ben güveniyorum. Bu ülkenin insanı kışkırtmalara, tahriklere asla ve asla kapı aralamayacaktır. Bunun da farkındaydım. Elazığ, bu gerçeği bize gösterdi. Elazığ bütün o tahriklere karşın kucağını açtı, bizi kucakladı. Oturduk sohbet ettik. Cadde ve sokaklarında milletvekili arkadaşlarım gezdiler. İzmir’den bütün Elazığlı hemşerilerime CHP’nin ve üyelerinin selamlarını, hürmetlerini gönderiyorum. Onlara yürekten teşekkür ediyorum.
“Cumhur İttifakı’nı kimlerin oluşturduğunu da artık bilin”
Bunu yapanlar kim? Afişleri basan kişi söylüyor. ‘Cumhur İttifakı’nı oluşturan siyasi partilerin talebiyle şirketimiz tarafınca yapılmıştır’ diyor. Cumhur İttifakı’nı kimlerin oluşturduğunu da artık bilin. Bir insan karalamaya kalkarsa, bir insan halkı tahrik etmeye kalkarsa; ‘Artık ben ülkeyi yönetemiyorum’ noktasına gelmiş demektir. Bugün Türkiye’nin yönetilmediğini çok uygun biliyoruz. Yalnızca ben değil, bir siyasetçi olarak ben değil; esnaftan tutun, konut hanımına kadar, çiftçisinden sanayicisine kadar; turizmcisinden tutun taksi sürücüsüne kadar artık bunların ülkeyi yönetemedikleri gerçeğini bütün detayları ile görüyorlar.
“Artık sormamız gereken soru, 203 milyar dolar nerede?”
Türkiye’yi yönetemiyorlar. Türk lirasının erdiğini daima birlikte biliyor ve görüyoruz. Türkiye’de tasarruf mevduatının yüzde 60’lara ulaşan oranda yabancı paraya dayandığının da farkındayız. Hepimiz biliyoruz bu sayıları. Merkez Bankası’nın banka olmaktan çıktığınız, Merkez Bankası’nın öbür işlerle uğraştığını; TBMM tarafınca verilen Merkez Bankası’na verilen nazaranvin Merkez Bankası tarafınca yerine getirilmediğinin de farkındayız. Hayat pahalılığını biliyoruz. Hatırlarsanız, biz ‘128 milyar dolar nerede’ diye afişler asmıştık. Bu mevzuda geniş kitlelerin dikkatini çekmeye çalışmıştık. 128 milyar dolar buharlaştı, lakin yılbaşından bu yana 75 milyar dolar daha buharlaştı. Artık sormamız gereken soru 203 milyar dolar nerede, kimlere verildi? Kimlere art kapıdan satıldı? Merkez Bankası niye bu süreçte devre dışı bırakıldı? Bunun sorulması lazım.
Bütün bunları yaptılar, fiyatlar düştü mü? Düşmedi. Enflasyon indi mi? İnmedi. Bütçe açığı kapandı mı? Bütçe açığı kapanmadı. Dış ticaret açığı kapandı mı? Kapanmadı. Şunu her insanın bilmesi lazım. İktidar sahiplerinin de bilmesi lazım. Kurt geçirdiği kışı bilir, ancak yaşadığı ayazı unutmaz. Bu millet yaşadığı her şeyin farkındadır. Bizler de bunun farkındayız. Bilinmeyenlere ışık tutuyoruz. Geniş kitlelerin onu bilmesini istiyor ve gayret harcıyoruz. O çerçevede bütün arkadaşlarımla birlikte çalışacağız, çalışmalarımızı sürdüreceğiz.
“250 milyar lira faize gitti”
‘Biz faize karşıyız’ diyorlar. Faize karşı olmadıklarını tam aksine bu süreçte Cumhuriyet tarihinde görülen; bir olağanüstü, olumsuz olaya imza attıklarının da farkında olmamız lazım. Bütün arkadaşlarımın bunu her gittikleri yerde sayılarla dillendirmesi ve bu halka anlatması lazım. Alt gelir kümelerinden, milyonlarca beşerden üst gelir kümelerine bir avuç bireye kaynak aktarıyorlar. Bu aktarılan kaynak kolay bir kaynak değil. Bütçe sayılarını vereyim. Bu yılın birinci sekiz ayında, kur muhafazalı mevduat dahil; ödenen faiz ölçüsü 250 milyar lira. Faize karşıyız diyorlar lakin birinci sekiz ayda bütçenin 250 milyar lirasını faizcilere ödüyorlar. Gerçeği herkese anlatmak zorundayız. Gerçeği herkese anlattığımızda, toplumsal dayanağı çekebileceğimize inanıyorum. 250 milyar lirayı ödüyorlar ancak çiftçiye yaptıkları yardım, birinci sekiz ayda 25 milyar lira. halbuki çiftçiye verilmesi gereken para bu yıl sonuna kadar kanuna bakılırsa 143 milyar lira olması lazım. Vermiyorlar bu parayı. Fakat biz vereceğiz. Gittiğiniz her yerde çiftçi arkadaşlarımıza şunu söyleyin: Hakkınızı teslim etmiyorlar. TBMM’den yasa çıktı. Ulusal gelirin yüzde 1’i oranında size hisse verilmesi gerekiyordu. Bu hissesi vermiyorlar. Halkın iktidarı olarak geldiğimizde bu hissesi size vereceğiz. Esnafa da birinci sekiz ayda verdikleri dayanak 6 milyar lira.
“Bakın bakalım yüzde 12 faizle veriyorlar mı?”
Bir garabete imza attılar, attıkları imzayı sürdürüyorlar. Merkez Bankası’nın bankalara verdikleri paraların faizini yüzde 13’den 12’ye indirdiler. AK Parti’ye oy veren, MHP’ye oy veren bütün kardeşlerime seslenmek isterim. Allah aşkına gidin rastgele bir bankaya; ister kamu bankası ister özel banka. Gidin bir bankaya. Deyin ki ‘Kredi çekmek istiyorum.’ İster tüketici kredisi ister diğer kredi. Bakın bakalım size yüzde 12 faizle veriyorlar mı? Vermeyecekler. Yüzde 12 faizle kredi alan bankalar ne yapıyor? Bankaların son bir yılda karı, temmuzdan temmuza yüzde 500’ün üstünde artış gösterdi. Esnafa soruyorum. Yüzde 500 gelirin arttı mı? Çiftçiye, minimum ücretliye, memura, çalışana, emekliye sizin geliriniz son bir yılda yüzde 500 arttı mı? bu biçimde oturup düşüneceksiniz.
Esnaf kardeşim, sen de düşüneceksin. Çiftçi kardeşim sen de düşüneceksin. Emekli kardeşim, sen de düşüneceksin. Endüstrici kardeşim, sen de düşüneceksin. Bu iktidar kime hizmet ediyor, düşüneceksin. Bu tabloyu katiyetle değiştireceğiz. Kimsenin ümitsizliğe kapılmaya hakkı yoktur. O niçinli diyorum bize katılın, bize. birlikte değiştireceğiz. Bu ülkeye aydınlığı getireceğiz. Her kuruşun hesabını kendi halkına vermeyen siyasal iktidarın bu ülkeye getireceği bir fayda yoktur. Siyasetçi halkına itimat vermek istiyorsa bunun bilinen tek şartı vardır. Halkın ödediği vergilerin her kuruşunu nereye harcadığının hesabını millete vermektir. Millete vermiyorsa onun amacı, maksadı oburdur. Bir avuç azınlığa çalışıyor demektir. Verdiğim sayılar onu çok açık ve net gösteriyor.
“Dini kullanarak bir avuç azınlığa milyarlarca lirayı aktarıyor”
Var olan iktidar; faiz ayaklarına yatıp, din soslu, dini kullanarak bir avuç azınlığa milyarlarca lirayı aktarıyor. Dini kullanarak yapıyorlar. her insanın inancına, kimliğine, hayat stiline saygılıyız. Lakin millete palavra söylemek bizim kitabımızda yoktur. Biz Allah nasip eder iktidar olduğumuzda, herkes gorecek. Herkes nazarancek; yalnızca Türkiye değil, bütün dünya gorecek. Demokrasinin ne olduğunu, saydam devletin ne olduğunu, halka hesap vermenin ne olduğunu, dürüst çalışmanın ne olduğunu, devlette liyakat ve adaletin nasıl olduğunu bütün dünyaya göstereceğiz. Bizim kararlılığımız budur.
Bu mudur devlet idaresi?: alın teri dökene, çiftçiye, sabahın köründe tarlaya gidene ne veriyorlar? 85 milyon insanın karnının doyması için çiftçiyi toprağa küstürmeyeceksiniz. Küstürürseniz ekmez. Ne olacak, dışarıdan getireceğiz. Elin parası ile elin eserini getireceğiz. Borcunu da 85 milyon insanın sırtına yıkacağız. Bu mudur, devlet idaresi. Bu değildir. Devlet idaresi bu biçimde olamaz.
“Ürettirmiyorsun, elini kolunu bağlıyorsun?”
Pamuk ve şeker pancarı… Fiyatlar hala belirlenmiş değil. 34 yıl daha sonra bu ülkenin şeker ithal ettiğini hiç bir AK Parti ve MHP’ye oy veren kardeşimin unutmaması lazım. Bu nasıl bir milliyetçilik, devlet idaresi anlayışıdır. Toprağımız, şeker fabrikalarımız, üreten çiftçilerimiz var. Ürettirmiyorsun. Elini, kolunu bağlıyorsun. Dışarından şeker getiriyorsun. Kim getiriyor şekerleri? Senin yandaşların getiriyor. Bu millete kelamım var, bu milleti soyanlardan bunun ahını almak benim boynumun borcudur. Herkes bunu bilmek zorundadır. Dünyada bir numarayız fındıkta, fındığı bir İtalyan firmasına teslim ettiler. Akıl alacak şey değil. Bunların tamamını düzelteceğiz.
“Fabrikalarınıza çökebilirler”
Elazığ’da ‘çökme vergisinden’ kelam etmiştim. Çökme vergisi şu: Siyasal iktidar yani saray iktidarı diyor ki: ‘Arkadaş fabrikasına, fabrikasının çatısına güneş gücü kursun. ‘Kurun, elektrik elde edin. Fabrikada kullanın. Artan elektriğinizi de ben alacağım. Kelam veriyorum. daha sonra vakit geçiyor. ‘Güzel, yaptınız. Elektriği elde ediyorsunuz. Fabrikanızda kullanıyorsunuz. Artan elektriği bana satacaksınız. Artık ben bunu para ile almayacağım. Bana mecburen vereceksiniz. Ben de size para vermeyeceğim’ diyor. Bu çökme vergisidir. Endüstricinin elektriğine çökmektir bu. bu biçimde bir rezalet dünyanın hiç bir demokrasisinde yaşanmaz. Ne demek, ben senden zorla alacağım. Yani zapt edeceğim, vermezsen cezalandıracağım diyor. Bunu asla ve asla kabul etmiyoruz. O endüstrici arkadaşlarım da düne kadar alkışladıkları AK Parti’yi unutmasınlar. ‘Türkiye’ye büyük ufaklar açtı’ diye vakit zaman konuşanlar da unutmasınlar. Ne vakit ki onların elektriğine çöktüler, artık vakit uyanmaya başladılar. Şimdilik elektriğinize çöktüler, yarın fabrikalarınıza da çökebilirler. Hiç kimse bunu unutmasın. Ancak bir şeyden de emin olsunlar. Halkın takviyesi ile iktidar olduğumuzda endüstricinin hangi partiye ilgi duyup duymadığına bakılmaksızın kim üretiyor, çalışıyor, ihracat yapıyorsa, kim ülkesine gelir kazandırıyorsa bizim başımızın üstünde yeri olacaktır. Onlar üzere ayrımcılık yapamayacağız.
“147 bin çocuk takviye almak zorunda”
Türkiye’nin geldiği nokta… Aile yanında takviye verilen çocuk sayısı. Yoksul aileler, çocukları öbür bir yerde bakılıyor. Bunlara dayanak veriliyor. 2011’de bu sayı 34 bin 982’ydi. Müdafaa altına alınmadan aile yanında takviye verilen çocuk sayısı. 2017’de 34 bin sayısı 104 bin 729’a çıktı. 2022 Temmuz’unda bu sayı 147 bini aştı arkadaşlar. Türkiye büyüyor, gelişiyor diyorlar ya. ‘Türkiye büyüyor, Türkiye’de yoksulluğu bitirdik’ diyorlar ya. 147 bin çocuğa aile yanında takviye verilen bir müddetcin içine girdik. Bu tablo bu biçimde devam ederse bu sayı her yıl artacak. Bizim üzerimize epey büyük bakılırsavler düşüyor. CHP olarak tarihi bir sorumluluğu bilmek ve o sorumluluğun gereğini yerine getirmek zorundayız. birlikte, bir arada çalışmak zorundayız. Toplumun bütün dokularına hitap etmek zorundayız. ‘Sizden-bizden’ ayrımı yapmadan toplumun her bölümünü kucaklamak zorundayız.
“Devlet memurları sarayın kölesi değildir”
Öyle bir noktaya geldiler ki… AK Partili ve MHP’li milletvekilleri vilayet, ilçe, bayan kolları, gençlik kolları liderleri halkın ortasına giremeyecek noktaya geldiler. Diyorlar ya, halka gideceğiz. Buyurun gidin bakalım. Kaygı dinleyin. Gidemiyorlar, kaygı dinleyemiyorlar. Zira onların hiç birisinin yetkisi yok ve yeni bir şey söyleyemiyorlar. İradelerini bir kişinin iradesine bağlayan, yani iradelerini saraya bağlayan bir siyasal iktidarın geleceği yoktur. Devletin geleceği bir kişinin iradesine bağlanamaz. Erdoğan bunu görüyor ve fark ediyor. Erdoğan artık vilayet liderlerinin, ilçe liderlerinin, bayan kollarının, milletvekillerinin yapamadığı işi devlet memurlarına yaptırmak istiyor. Devlet memurlarına diyor ki, okuyayım; ‘Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’mızın çalışanları, sizleri hanelerinizde ziyaret ederek, bir bardak soğuk suyunuzu, bir demli çayınızı içecek. Kah sıkıntınızı dinleyecek, kah sohbetinize eşlik edecek.’ Hani senin milletvekillerin gidiyordu, vilayet liderlerin gidiyordu. Gidemiyor. Hani senin bayan kolların gidecekti. Konutlara girecekti. Giremiyor. Ne yapıyorlar, artık devlet memurlarını bakılırsavlendiriyorlar. Siz gidin anlatın diye. Devlet memurları sarayın kölesi değildir. Devletin memurlarıdır ve bunun gereğini yapmak zorundadırlar.
“Sarayın memuru değilsiniz”
Devlet memuru arkadaşlarıma da seslenmek isterim. Siz sarayın, siyasi partinin memuru değilsiniz. Siz onurlu Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin memurlarısınız. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabisiniz. Saray memurları, savcıları, yargıçları farklı; lakin onurlu Türkiye Cumhuriyeti devletinin memurları, savcıları ve yargıçları başka. İkisini birbirinden ayırıyoruz. Öbürlerinin, yani saraya şartsız biat edenlerin ne olacağını ileride tarih yazacak. Biz hangi görüşten olursa olsun devletin yanında duran, devletin saygınlığını koruyan bütün memurları baş tacı yapacağız. Bundan bütün memur arkadaşlarımın bilgi sahibi olmasını isterim.
Çok sorun var, biliyoruz. Her gittiğimiz yere; konuta, tarlaya, esnaf dükkanı, kahvehaneyi ziyaret ediyorsak, onlara diyeceğiz ki, hiç meraklanmayın. Atama bekleyen öğretmenler, bizi bekleyin diyeceğiz. Ancak bize katılacaksınız, probleminizin çözülmesi için. Atama bekleyen sağlıkçılar, bizi bekleyeceksiniz. Lakin bize katılacaksınız. birlikte düzelteceğiz. Atama bekleyen engelliler, boş takım var engellilerin atama yapılmıyor. Bizi bekleyeceksiniz. Bize katılacaksınız. birlikte çözeceğiz diyeceğiz. Takım bekleyen taşeron çalışanları 150 binin üstünde. Bize katılacaksınız. Biz bekleyeceksiniz, birlikte çözeceğiz bu sorunu. Hak kaybına uğrayan veteriner tabipler, sizler de bize katılacaksınız. Sizin de hakkınızı biz teslim edeceğiz. Kontratlı, fiyatlı öğretmenler tıpkı takımlı öğretmenler üzere birebir haklara sahip olacaksınız. Onun için bize katılacak ve dayanak vereceksiniz. Yalnızca siz değil ailelerinizle birlikte, akrabalarınız ile birlikte katılacaksınız. Biz bu sorunu çözeceğiz. Boğaziçi Üniversitesi’ndeki hocalar ve öğrenciler. Sizler de katılacaksınız, yanımızda duracaksınız. Boğaziçi Üniversitesi’ni de bütün üniversiteleri de hakikaten özgür ve özerk kılacağız. Herkes bundan emin olsun.
“Herkesi ezen sisteme direnmek zorundayız”
kimi vakit epey fazla bir şey söylemeye gerek yok. Aslında hepimiz biliyoruz. Sokaktaki vatandaşımız da biliyor. Herkesi ezen sisteme bir biçimde direnmek zorundayız. birlikte direnmek zorundayız. Zorundayız ki bizden daha sonra geleceklere hoş bir Türkiye bırakabilelim. Karşımızda bu ülkenin insanın geleceğini, ahlakını, adaletini yok etmeye çalışan bir saray iktidarı var. Bu saray iktidarı artık memlekete verecek bir şeyi olmadığını da çok uygun biliyor. Oligarkları, beslemeleri, yandaşları, havuz medyası ile çalışıyor. Onlar milyar dolarlar kazanıyorlar. O; bütün bunları maddi güçle yapmaya çalışsın, biz cüret ile çalışıp yolumuza devam edeceğiz. Bu tabloyu ülkemiz, evlatlarımız, ülkemizin saygınlığı için…
“Halk düşmanlarını bir arada yeneceğiz”
Bakınız ben; daima yürümeye ve ilerlemeye kararlıyım. Ve hiç bir şey beni inandığım yoldan geri çeviremez. Bu ülkeyi seven insanların gerçek vatanseverlerin umutları ve duaları her yerde bizimle bir arada yürüyor. Buna inanın. Ve bir daha buna inanın; bu gayrette halk düşmanlarını birlikte yeneceğiz. Özgürlük, doğruluk, adalete susamış halkımıza kurtuluşu birlikte getireceğiz. Ancak şunu da artık bilmek zorundayım. Siz hakikaten benimle bir arada misiniz? Bazılarınızın sesi çıkmıyor. Bazılarınızın da isteyerek yahut istemeyerek ziyan verdiğini de görüyorum. Lakin artık karar verin. Bu halk düşmanlarını birlikte yenecek miyiz, yenmeyecek miyiz? Benimleyseniz, benimle olduğunuzu da artık hissetmek istiyorum. Sırtımı size yaslayacağımı bilmek istiyorum.
“İsim isim biliyorum”
Son bir bahis ve son bir ihtar yapacağım. Türkiye tarihinin en büyük borsa manipülasyonlarına şahit oluyoruz. Daima birlikte. Küçük yatırımcı soyuldu, soyuluyor. Piyasada yatırımcının buharlaşan parası, dün prestijiyle 5,5 milyar dolardı. Aracı kurumların teminat açığı halinde ortaya çıkan batıkları ise 3-4 milyar lirayı buldu. Bir SPK yetkilisi Bloomberg’e, ‘Sistematik risk yok’ diyor. Açık ve net söylüyorum, Sermaye Piyasası Şurası palavra söyler mi? Palavra söylüyor. Sistematik bir risk var. Bakın uyardım, daha evvel uyardım. ‘İzliyorum sizi, notumu alıyorum’ dedim. Derken blöf yapmadığımı da söz ediyorum. Küçük yatırımcıyı soyanları isim isim biliyorum. Yalnızca ben değil bu işin namuslu uzmanları da isim isim, firma firma biliyor. Hepsini bir sefer daha uyarıyorum. Bu çaldığınız küçük yatırımcının paralarıdır. Açıkça söylüyorum, bu paraları burnunuzdan fitil fitil getireceğim. Yazın bir yere. Sermaye Piyasası Şurası aklını başına alsın ve vazifesini yapsın. Yolsuzluk yapanları, küçük tasarrufçuları soyanlara asla müsaade vermemeli. Manipülatör kümelerini temizlemek zorundadır Sermaye Piyasası Şurası. Ahlakı ve etik pahaları hükümran kılmak zorundadır. yine ediyorum, son defa Sermaye Piyasası Kurulu’nu uyarıyorum.” (ANKA)
Toplantı, CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, CHP İzmir Vilayet Lideri Deniz Yücel ve İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’in açılış konuşmaları ile başladı.
Kılıçdaroğlu, burada yaptığı konuşmada şu değerlendirmeleri yaptı:
“Sayın Soyer konuşurken, derin bir ümitsizlikten kelam etti. Bütün arkadaşlarımın, şundan emin olmasını isterim. Bizim kitabımızda ümitsizliğe yer yoktur. Biz, umudu büyütmek zorundayız. Derin bir yoksulluk var, lakin ümitsizlik yoktur. En güç şartlarda Türkiye’yi aydınlığa çıkaran bir gelenekten, bir partinin üyesi olmaktan onur duyduğumuzu bilmemiz gerekiyor. Biz umudu büyütmek, yeşertmek; hiç kimsenin karamsarlığa kapılmayacağı bir ortamı yaratmak, bunun uğraşını vermek zorundayız.
Salı günü, Elazığ’daydık. Orada toplantımızı, Küme Toplantısı’nı yaptık. Lakin bir gün evvel bütün billboardlarda halkı tahrik eden, tahrik etmeye çalışan afişler asılmıştı. Kaldırılmasıyla ilgili milletvekili arkadaşlarımız; yapılanın gerçek olmadığını, bir biçimi ile aşikâr çevrelere duyurmaya çalıştılar. Haberi aldığımda ‘Sakın dokunmayın, motamot kalsın’ dedim. Gidip o afişlerden birisinin önünde bir fotoğraf verdim. Zira bu ülkenin insanına ben güveniyorum. Bu ülkenin insanı kışkırtmalara, tahriklere asla ve asla kapı aralamayacaktır. Bunun da farkındaydım. Elazığ, bu gerçeği bize gösterdi. Elazığ bütün o tahriklere karşın kucağını açtı, bizi kucakladı. Oturduk sohbet ettik. Cadde ve sokaklarında milletvekili arkadaşlarım gezdiler. İzmir’den bütün Elazığlı hemşerilerime CHP’nin ve üyelerinin selamlarını, hürmetlerini gönderiyorum. Onlara yürekten teşekkür ediyorum.
“Cumhur İttifakı’nı kimlerin oluşturduğunu da artık bilin”
Bunu yapanlar kim? Afişleri basan kişi söylüyor. ‘Cumhur İttifakı’nı oluşturan siyasi partilerin talebiyle şirketimiz tarafınca yapılmıştır’ diyor. Cumhur İttifakı’nı kimlerin oluşturduğunu da artık bilin. Bir insan karalamaya kalkarsa, bir insan halkı tahrik etmeye kalkarsa; ‘Artık ben ülkeyi yönetemiyorum’ noktasına gelmiş demektir. Bugün Türkiye’nin yönetilmediğini çok uygun biliyoruz. Yalnızca ben değil, bir siyasetçi olarak ben değil; esnaftan tutun, konut hanımına kadar, çiftçisinden sanayicisine kadar; turizmcisinden tutun taksi sürücüsüne kadar artık bunların ülkeyi yönetemedikleri gerçeğini bütün detayları ile görüyorlar.
“Artık sormamız gereken soru, 203 milyar dolar nerede?”
Türkiye’yi yönetemiyorlar. Türk lirasının erdiğini daima birlikte biliyor ve görüyoruz. Türkiye’de tasarruf mevduatının yüzde 60’lara ulaşan oranda yabancı paraya dayandığının da farkındayız. Hepimiz biliyoruz bu sayıları. Merkez Bankası’nın banka olmaktan çıktığınız, Merkez Bankası’nın öbür işlerle uğraştığını; TBMM tarafınca verilen Merkez Bankası’na verilen nazaranvin Merkez Bankası tarafınca yerine getirilmediğinin de farkındayız. Hayat pahalılığını biliyoruz. Hatırlarsanız, biz ‘128 milyar dolar nerede’ diye afişler asmıştık. Bu mevzuda geniş kitlelerin dikkatini çekmeye çalışmıştık. 128 milyar dolar buharlaştı, lakin yılbaşından bu yana 75 milyar dolar daha buharlaştı. Artık sormamız gereken soru 203 milyar dolar nerede, kimlere verildi? Kimlere art kapıdan satıldı? Merkez Bankası niye bu süreçte devre dışı bırakıldı? Bunun sorulması lazım.
Bütün bunları yaptılar, fiyatlar düştü mü? Düşmedi. Enflasyon indi mi? İnmedi. Bütçe açığı kapandı mı? Bütçe açığı kapanmadı. Dış ticaret açığı kapandı mı? Kapanmadı. Şunu her insanın bilmesi lazım. İktidar sahiplerinin de bilmesi lazım. Kurt geçirdiği kışı bilir, ancak yaşadığı ayazı unutmaz. Bu millet yaşadığı her şeyin farkındadır. Bizler de bunun farkındayız. Bilinmeyenlere ışık tutuyoruz. Geniş kitlelerin onu bilmesini istiyor ve gayret harcıyoruz. O çerçevede bütün arkadaşlarımla birlikte çalışacağız, çalışmalarımızı sürdüreceğiz.
“250 milyar lira faize gitti”
‘Biz faize karşıyız’ diyorlar. Faize karşı olmadıklarını tam aksine bu süreçte Cumhuriyet tarihinde görülen; bir olağanüstü, olumsuz olaya imza attıklarının da farkında olmamız lazım. Bütün arkadaşlarımın bunu her gittikleri yerde sayılarla dillendirmesi ve bu halka anlatması lazım. Alt gelir kümelerinden, milyonlarca beşerden üst gelir kümelerine bir avuç bireye kaynak aktarıyorlar. Bu aktarılan kaynak kolay bir kaynak değil. Bütçe sayılarını vereyim. Bu yılın birinci sekiz ayında, kur muhafazalı mevduat dahil; ödenen faiz ölçüsü 250 milyar lira. Faize karşıyız diyorlar lakin birinci sekiz ayda bütçenin 250 milyar lirasını faizcilere ödüyorlar. Gerçeği herkese anlatmak zorundayız. Gerçeği herkese anlattığımızda, toplumsal dayanağı çekebileceğimize inanıyorum. 250 milyar lirayı ödüyorlar ancak çiftçiye yaptıkları yardım, birinci sekiz ayda 25 milyar lira. halbuki çiftçiye verilmesi gereken para bu yıl sonuna kadar kanuna bakılırsa 143 milyar lira olması lazım. Vermiyorlar bu parayı. Fakat biz vereceğiz. Gittiğiniz her yerde çiftçi arkadaşlarımıza şunu söyleyin: Hakkınızı teslim etmiyorlar. TBMM’den yasa çıktı. Ulusal gelirin yüzde 1’i oranında size hisse verilmesi gerekiyordu. Bu hissesi vermiyorlar. Halkın iktidarı olarak geldiğimizde bu hissesi size vereceğiz. Esnafa da birinci sekiz ayda verdikleri dayanak 6 milyar lira.
“Bakın bakalım yüzde 12 faizle veriyorlar mı?”
Bir garabete imza attılar, attıkları imzayı sürdürüyorlar. Merkez Bankası’nın bankalara verdikleri paraların faizini yüzde 13’den 12’ye indirdiler. AK Parti’ye oy veren, MHP’ye oy veren bütün kardeşlerime seslenmek isterim. Allah aşkına gidin rastgele bir bankaya; ister kamu bankası ister özel banka. Gidin bir bankaya. Deyin ki ‘Kredi çekmek istiyorum.’ İster tüketici kredisi ister diğer kredi. Bakın bakalım size yüzde 12 faizle veriyorlar mı? Vermeyecekler. Yüzde 12 faizle kredi alan bankalar ne yapıyor? Bankaların son bir yılda karı, temmuzdan temmuza yüzde 500’ün üstünde artış gösterdi. Esnafa soruyorum. Yüzde 500 gelirin arttı mı? Çiftçiye, minimum ücretliye, memura, çalışana, emekliye sizin geliriniz son bir yılda yüzde 500 arttı mı? bu biçimde oturup düşüneceksiniz.
Esnaf kardeşim, sen de düşüneceksin. Çiftçi kardeşim sen de düşüneceksin. Emekli kardeşim, sen de düşüneceksin. Endüstrici kardeşim, sen de düşüneceksin. Bu iktidar kime hizmet ediyor, düşüneceksin. Bu tabloyu katiyetle değiştireceğiz. Kimsenin ümitsizliğe kapılmaya hakkı yoktur. O niçinli diyorum bize katılın, bize. birlikte değiştireceğiz. Bu ülkeye aydınlığı getireceğiz. Her kuruşun hesabını kendi halkına vermeyen siyasal iktidarın bu ülkeye getireceği bir fayda yoktur. Siyasetçi halkına itimat vermek istiyorsa bunun bilinen tek şartı vardır. Halkın ödediği vergilerin her kuruşunu nereye harcadığının hesabını millete vermektir. Millete vermiyorsa onun amacı, maksadı oburdur. Bir avuç azınlığa çalışıyor demektir. Verdiğim sayılar onu çok açık ve net gösteriyor.
“Dini kullanarak bir avuç azınlığa milyarlarca lirayı aktarıyor”
Var olan iktidar; faiz ayaklarına yatıp, din soslu, dini kullanarak bir avuç azınlığa milyarlarca lirayı aktarıyor. Dini kullanarak yapıyorlar. her insanın inancına, kimliğine, hayat stiline saygılıyız. Lakin millete palavra söylemek bizim kitabımızda yoktur. Biz Allah nasip eder iktidar olduğumuzda, herkes gorecek. Herkes nazarancek; yalnızca Türkiye değil, bütün dünya gorecek. Demokrasinin ne olduğunu, saydam devletin ne olduğunu, halka hesap vermenin ne olduğunu, dürüst çalışmanın ne olduğunu, devlette liyakat ve adaletin nasıl olduğunu bütün dünyaya göstereceğiz. Bizim kararlılığımız budur.
Bu mudur devlet idaresi?: alın teri dökene, çiftçiye, sabahın köründe tarlaya gidene ne veriyorlar? 85 milyon insanın karnının doyması için çiftçiyi toprağa küstürmeyeceksiniz. Küstürürseniz ekmez. Ne olacak, dışarıdan getireceğiz. Elin parası ile elin eserini getireceğiz. Borcunu da 85 milyon insanın sırtına yıkacağız. Bu mudur, devlet idaresi. Bu değildir. Devlet idaresi bu biçimde olamaz.
“Ürettirmiyorsun, elini kolunu bağlıyorsun?”
Pamuk ve şeker pancarı… Fiyatlar hala belirlenmiş değil. 34 yıl daha sonra bu ülkenin şeker ithal ettiğini hiç bir AK Parti ve MHP’ye oy veren kardeşimin unutmaması lazım. Bu nasıl bir milliyetçilik, devlet idaresi anlayışıdır. Toprağımız, şeker fabrikalarımız, üreten çiftçilerimiz var. Ürettirmiyorsun. Elini, kolunu bağlıyorsun. Dışarından şeker getiriyorsun. Kim getiriyor şekerleri? Senin yandaşların getiriyor. Bu millete kelamım var, bu milleti soyanlardan bunun ahını almak benim boynumun borcudur. Herkes bunu bilmek zorundadır. Dünyada bir numarayız fındıkta, fındığı bir İtalyan firmasına teslim ettiler. Akıl alacak şey değil. Bunların tamamını düzelteceğiz.
“Fabrikalarınıza çökebilirler”
Elazığ’da ‘çökme vergisinden’ kelam etmiştim. Çökme vergisi şu: Siyasal iktidar yani saray iktidarı diyor ki: ‘Arkadaş fabrikasına, fabrikasının çatısına güneş gücü kursun. ‘Kurun, elektrik elde edin. Fabrikada kullanın. Artan elektriğinizi de ben alacağım. Kelam veriyorum. daha sonra vakit geçiyor. ‘Güzel, yaptınız. Elektriği elde ediyorsunuz. Fabrikanızda kullanıyorsunuz. Artan elektriği bana satacaksınız. Artık ben bunu para ile almayacağım. Bana mecburen vereceksiniz. Ben de size para vermeyeceğim’ diyor. Bu çökme vergisidir. Endüstricinin elektriğine çökmektir bu. bu biçimde bir rezalet dünyanın hiç bir demokrasisinde yaşanmaz. Ne demek, ben senden zorla alacağım. Yani zapt edeceğim, vermezsen cezalandıracağım diyor. Bunu asla ve asla kabul etmiyoruz. O endüstrici arkadaşlarım da düne kadar alkışladıkları AK Parti’yi unutmasınlar. ‘Türkiye’ye büyük ufaklar açtı’ diye vakit zaman konuşanlar da unutmasınlar. Ne vakit ki onların elektriğine çöktüler, artık vakit uyanmaya başladılar. Şimdilik elektriğinize çöktüler, yarın fabrikalarınıza da çökebilirler. Hiç kimse bunu unutmasın. Ancak bir şeyden de emin olsunlar. Halkın takviyesi ile iktidar olduğumuzda endüstricinin hangi partiye ilgi duyup duymadığına bakılmaksızın kim üretiyor, çalışıyor, ihracat yapıyorsa, kim ülkesine gelir kazandırıyorsa bizim başımızın üstünde yeri olacaktır. Onlar üzere ayrımcılık yapamayacağız.
“147 bin çocuk takviye almak zorunda”
Türkiye’nin geldiği nokta… Aile yanında takviye verilen çocuk sayısı. Yoksul aileler, çocukları öbür bir yerde bakılıyor. Bunlara dayanak veriliyor. 2011’de bu sayı 34 bin 982’ydi. Müdafaa altına alınmadan aile yanında takviye verilen çocuk sayısı. 2017’de 34 bin sayısı 104 bin 729’a çıktı. 2022 Temmuz’unda bu sayı 147 bini aştı arkadaşlar. Türkiye büyüyor, gelişiyor diyorlar ya. ‘Türkiye büyüyor, Türkiye’de yoksulluğu bitirdik’ diyorlar ya. 147 bin çocuğa aile yanında takviye verilen bir müddetcin içine girdik. Bu tablo bu biçimde devam ederse bu sayı her yıl artacak. Bizim üzerimize epey büyük bakılırsavler düşüyor. CHP olarak tarihi bir sorumluluğu bilmek ve o sorumluluğun gereğini yerine getirmek zorundayız. birlikte, bir arada çalışmak zorundayız. Toplumun bütün dokularına hitap etmek zorundayız. ‘Sizden-bizden’ ayrımı yapmadan toplumun her bölümünü kucaklamak zorundayız.
“Devlet memurları sarayın kölesi değildir”
Öyle bir noktaya geldiler ki… AK Partili ve MHP’li milletvekilleri vilayet, ilçe, bayan kolları, gençlik kolları liderleri halkın ortasına giremeyecek noktaya geldiler. Diyorlar ya, halka gideceğiz. Buyurun gidin bakalım. Kaygı dinleyin. Gidemiyorlar, kaygı dinleyemiyorlar. Zira onların hiç birisinin yetkisi yok ve yeni bir şey söyleyemiyorlar. İradelerini bir kişinin iradesine bağlayan, yani iradelerini saraya bağlayan bir siyasal iktidarın geleceği yoktur. Devletin geleceği bir kişinin iradesine bağlanamaz. Erdoğan bunu görüyor ve fark ediyor. Erdoğan artık vilayet liderlerinin, ilçe liderlerinin, bayan kollarının, milletvekillerinin yapamadığı işi devlet memurlarına yaptırmak istiyor. Devlet memurlarına diyor ki, okuyayım; ‘Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’mızın çalışanları, sizleri hanelerinizde ziyaret ederek, bir bardak soğuk suyunuzu, bir demli çayınızı içecek. Kah sıkıntınızı dinleyecek, kah sohbetinize eşlik edecek.’ Hani senin milletvekillerin gidiyordu, vilayet liderlerin gidiyordu. Gidemiyor. Hani senin bayan kolların gidecekti. Konutlara girecekti. Giremiyor. Ne yapıyorlar, artık devlet memurlarını bakılırsavlendiriyorlar. Siz gidin anlatın diye. Devlet memurları sarayın kölesi değildir. Devletin memurlarıdır ve bunun gereğini yapmak zorundadırlar.
“Sarayın memuru değilsiniz”
Devlet memuru arkadaşlarıma da seslenmek isterim. Siz sarayın, siyasi partinin memuru değilsiniz. Siz onurlu Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin memurlarısınız. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabisiniz. Saray memurları, savcıları, yargıçları farklı; lakin onurlu Türkiye Cumhuriyeti devletinin memurları, savcıları ve yargıçları başka. İkisini birbirinden ayırıyoruz. Öbürlerinin, yani saraya şartsız biat edenlerin ne olacağını ileride tarih yazacak. Biz hangi görüşten olursa olsun devletin yanında duran, devletin saygınlığını koruyan bütün memurları baş tacı yapacağız. Bundan bütün memur arkadaşlarımın bilgi sahibi olmasını isterim.
Çok sorun var, biliyoruz. Her gittiğimiz yere; konuta, tarlaya, esnaf dükkanı, kahvehaneyi ziyaret ediyorsak, onlara diyeceğiz ki, hiç meraklanmayın. Atama bekleyen öğretmenler, bizi bekleyin diyeceğiz. Ancak bize katılacaksınız, probleminizin çözülmesi için. Atama bekleyen sağlıkçılar, bizi bekleyeceksiniz. Lakin bize katılacaksınız. birlikte düzelteceğiz. Atama bekleyen engelliler, boş takım var engellilerin atama yapılmıyor. Bizi bekleyeceksiniz. Bize katılacaksınız. birlikte çözeceğiz diyeceğiz. Takım bekleyen taşeron çalışanları 150 binin üstünde. Bize katılacaksınız. Biz bekleyeceksiniz, birlikte çözeceğiz bu sorunu. Hak kaybına uğrayan veteriner tabipler, sizler de bize katılacaksınız. Sizin de hakkınızı biz teslim edeceğiz. Kontratlı, fiyatlı öğretmenler tıpkı takımlı öğretmenler üzere birebir haklara sahip olacaksınız. Onun için bize katılacak ve dayanak vereceksiniz. Yalnızca siz değil ailelerinizle birlikte, akrabalarınız ile birlikte katılacaksınız. Biz bu sorunu çözeceğiz. Boğaziçi Üniversitesi’ndeki hocalar ve öğrenciler. Sizler de katılacaksınız, yanımızda duracaksınız. Boğaziçi Üniversitesi’ni de bütün üniversiteleri de hakikaten özgür ve özerk kılacağız. Herkes bundan emin olsun.
“Herkesi ezen sisteme direnmek zorundayız”
kimi vakit epey fazla bir şey söylemeye gerek yok. Aslında hepimiz biliyoruz. Sokaktaki vatandaşımız da biliyor. Herkesi ezen sisteme bir biçimde direnmek zorundayız. birlikte direnmek zorundayız. Zorundayız ki bizden daha sonra geleceklere hoş bir Türkiye bırakabilelim. Karşımızda bu ülkenin insanın geleceğini, ahlakını, adaletini yok etmeye çalışan bir saray iktidarı var. Bu saray iktidarı artık memlekete verecek bir şeyi olmadığını da çok uygun biliyor. Oligarkları, beslemeleri, yandaşları, havuz medyası ile çalışıyor. Onlar milyar dolarlar kazanıyorlar. O; bütün bunları maddi güçle yapmaya çalışsın, biz cüret ile çalışıp yolumuza devam edeceğiz. Bu tabloyu ülkemiz, evlatlarımız, ülkemizin saygınlığı için…
“Halk düşmanlarını bir arada yeneceğiz”
Bakınız ben; daima yürümeye ve ilerlemeye kararlıyım. Ve hiç bir şey beni inandığım yoldan geri çeviremez. Bu ülkeyi seven insanların gerçek vatanseverlerin umutları ve duaları her yerde bizimle bir arada yürüyor. Buna inanın. Ve bir daha buna inanın; bu gayrette halk düşmanlarını birlikte yeneceğiz. Özgürlük, doğruluk, adalete susamış halkımıza kurtuluşu birlikte getireceğiz. Ancak şunu da artık bilmek zorundayım. Siz hakikaten benimle bir arada misiniz? Bazılarınızın sesi çıkmıyor. Bazılarınızın da isteyerek yahut istemeyerek ziyan verdiğini de görüyorum. Lakin artık karar verin. Bu halk düşmanlarını birlikte yenecek miyiz, yenmeyecek miyiz? Benimleyseniz, benimle olduğunuzu da artık hissetmek istiyorum. Sırtımı size yaslayacağımı bilmek istiyorum.
“İsim isim biliyorum”
Son bir bahis ve son bir ihtar yapacağım. Türkiye tarihinin en büyük borsa manipülasyonlarına şahit oluyoruz. Daima birlikte. Küçük yatırımcı soyuldu, soyuluyor. Piyasada yatırımcının buharlaşan parası, dün prestijiyle 5,5 milyar dolardı. Aracı kurumların teminat açığı halinde ortaya çıkan batıkları ise 3-4 milyar lirayı buldu. Bir SPK yetkilisi Bloomberg’e, ‘Sistematik risk yok’ diyor. Açık ve net söylüyorum, Sermaye Piyasası Şurası palavra söyler mi? Palavra söylüyor. Sistematik bir risk var. Bakın uyardım, daha evvel uyardım. ‘İzliyorum sizi, notumu alıyorum’ dedim. Derken blöf yapmadığımı da söz ediyorum. Küçük yatırımcıyı soyanları isim isim biliyorum. Yalnızca ben değil bu işin namuslu uzmanları da isim isim, firma firma biliyor. Hepsini bir sefer daha uyarıyorum. Bu çaldığınız küçük yatırımcının paralarıdır. Açıkça söylüyorum, bu paraları burnunuzdan fitil fitil getireceğim. Yazın bir yere. Sermaye Piyasası Şurası aklını başına alsın ve vazifesini yapsın. Yolsuzluk yapanları, küçük tasarrufçuları soyanlara asla müsaade vermemeli. Manipülatör kümelerini temizlemek zorundadır Sermaye Piyasası Şurası. Ahlakı ve etik pahaları hükümran kılmak zorundadır. yine ediyorum, son defa Sermaye Piyasası Kurulu’nu uyarıyorum.” (ANKA)