CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Ankara’nın Nallıhan ilçesinde düzenlenen “Kanaat Liderleri, Muhtarlar ve Sivil Toplum Kuruluşları Buluşması”na katıldı. Kılıçdaroğlu’na, Ankara Büyükşehir Belediye Lideri Mansur Yavaş, CHP Genel Lider Koordinatör Başdanışmanı ve İstanbul Milletvekili Erdoğan Toprak, CHP Ankara Vilayet Lideri Ali Hikmet Akıllı eşlik etti.
Kılıçdaroğlu, muhtarlar için muhtarlarla bir arada hazırladıkları kanun teklifinin Meclis’te AK Parti ve MHP’li vekillerin oylarıyla reddedildiğini anımsatırken, Millet İttifakı olarak iktidara geldikleri takdirde bu kanunu çıkaracaklarını söylemiş oldu.
Kılıçdaroğlu, iktidar oldukları takdirde CHP olarak yapacaklarını anlattı. Türkiye’nin hengameden, ayrışmadan uzaklaşması gerektiğine vurgu yapan Kılıçdaroğlu, “Biz Anadolu tasavvuf geleneğini, Anadolu’da birliktece yaşamayı; her şahsa, kimliğe, ömür usulüne hürmet duymayı biz onlardan öğrendik. Onlara epeyce şey borçluyuz. Hengameyi değil, onlar bize huzuru öğrettiler. Birbirimizi kınamayı değil, şayet bir ayıbımız var ise ayıbımızı nasıl örteceğimizi öğrettiler. Dinimizi, inancımızı öğrettiler, inançlara saygıyı öğrettiler.” dedi.
Kılıçdaroğlu, konuşmasında şunları kaydetti:
“Buraya gelmedilk evvel Tapduk Emre’nin makamına gittik, Fatiha’mızı okuduk. Tapduk Emre, hepiniz bilirsiniz, Anadolu aydınlanmasında değerli kişiselyetlerden birisidir. Yunus Emre’nin hocalığını yapmıştır, el vermiş erendir. Bu toprakların rahmeti, huzuru; bu topraklarda hepimizin kardeşçe yaşamasının ve bir arada kaygılarımızı, sevinçlerimizi paylaşmak için onların önderliğine her vakit muhtaçlığımız olmuştur.
“Kavgayı değil, onlar bize huzuru öğrettiler”
Biz Anadolu tasavvuf geleneğini, Anadolu’da birliktece yaşamayı; her şahsa, kimliğe, hayat şekline hürmet duymayı biz onlardan öğrendik. Onlara fazlaca şey borçluyuz. Arbedeyi değil, onlar bize huzuru öğrettiler. Birbirimizi kınamayı değil, şayet bir ayıbımız var ise ayıbımızı nasıl örteceğimizi öğrettiler. Dinimizi, inancımızı öğrettiler, inançlara saygıyı öğrettiler. Bayan erkek içindeki ilginin, eşitliğin ne kadar kıymetli olduğunu söylemiş olduler. Bacıyan-ı Rum, dünyada birinci defa bir bayan örgütlenmesidir ve 13’üncü yüzyılda olmuştu. Biz kendi tarihimizi de epeyce âlâ bilmek zorundayız. Geleceğimizi hayli düzgün inşa etmek istiyorsak.
“Biz bu topraklarda kamplaşmayı değil, kucaklaşmayı öğrenmeliyiz”
Kavga ettirmek istiyorlar bizi. Hengame etmeyeceğiz. Niçin arbede edelim. İnsanların kimliği üzerinden niçin siyaset yapalım. Kim anne babasını seçme özgürlüğüne sahip. Fakat hepimiz annemiz, babamız ile gurur duyarız. Bir inançlar bedeli ortasında doğarız, aileden alırız kültürü. daha sonra mahalleden, köyden, kentten alırız. Okudukça, kültürümüz geliştikçe dünyayı öğreniriz. Bunları anlatmamım sebebi şu; huzurun ve barışın, birlikte ömrünün, bir arada yaşamanın kıymetini bize anlatan büyüklerimizin sesine, hayat biçimlerine kulak vermeliyiz. Ve biz bu topraklarda kamplaşmayı değil, kucaklaşmayı öğrenmeliyiz. birlikte olmalıyız.
Nasıl olacağız? Ee cetlerimiz bize söylemiş; ‘biri yer biri bakarsa kıyamet ondan kopar’ diyor değil mi? Demek ki her insanın karnının doyması lazım. Dünyanın en bereketli toprakları üzerindeyiz. Havamız, suyumuz, güneşimiz, çalışkan insanlarımız var. bu biçimde şu soruyu sormak zorundayız; niye biz dışarıdan mercimek alıyoruz, canlı hayvan, et, mısır, ayçiçeği, buğday, arpa alıyoruz? Toprak mı yok? Arazi olarak Konya’dan küçük olan devlet Hollanda, bizim 10 mislimiz tarım eseri ihracatı yapıyor. Sorumlusu kim? En kritik soru bu. Sorumlusu siyaset kurumudur. Siz devleti yönetmiyorsunuz ki. Devleti yönetenler bunun karşılığını vermek zorundalar. Lakin devleti yönetenler bunun yanıtını vermek yerine biz nasıl iç çatışmayı, hengameyi sağlarız, nasıl kutuplaşmayı yaratırız, nasıl toplumu ayrıştırırız bunun hesabı arasındaler. Bu hesaptan hepimizin çıkması lazım. Yetmedi mi? Arbede yetmedi mi?
“Oturup konuşmamız lazım”
Muhtar arkadaşlarım, kanaat başkanı arkadaşlarım burada. niye kanaat başkanı ve muhtarlar ile özel bir toplantı yapıyoruz? Gelirdik, burada miting yapardık, çekerdik giderdik Ankara’ya daha sonra. Herkes alkışlardı, sloganlar atılırdı, herkes huzur ortasında konutuna gitti, tamam. Olmaz ki. Oturup konuşmamız lazım. Sorun yalnızca benim değil, hepimizin sorunu. Sorumluluk da yalnızca bana ilişkin değil, hepimizin sorumluluğu var. Benim sorumluluğum daha ağır, doğrudur.
Tarımla uğraşıyor, kırsal bir bölge burası. 2006 yılında Meclis’ten bir kanun çıktı. Dendi ki ‘Tarım Kanunu’nun 21’inci unsuru, her yıl çiftçilere ulusal gelirin en az yüzde bir oranında dayanak verilir.’ Vermediler bu parayı. Kim itiraz etti. Benim hakkım bu, kanun bana bu hakkı vermiş. TBMM kanun çıkarmış, bu hakkın bana verilmesi lazım. Kimse istemedi. Ziraat odalarının istemesi, dava açması lazım. Ben de bağırıyorum, çiftçiye hakkını teslim edin diye. Teslim etmiyorlar. Teslim etmeye gerek yok, aslına bakarsan onların oyu çantada keklik diyorlar. Nasıl olsa bize oy verecekler. Nasıl olsa bize oy verecekler anlayışını yerle yeksan etmeniz lazım. Demokrasinin kuralı budur. Maddeyi uygulamıyor, benim hakkımı teslim etmiyorsan, kusura bakma ben de sana oy vermem. Demokrasi budur esasen. Lakin sırtıma bin, ağzımdaki lokmayı al, ben bir daha sana vereceğim oy. bu biçimde sömürü sistemi çalışır. Bütün bunları düşünmemiz lazım.
“Üretenin, yoksulun, fukaranın yanında olan devlet”
Sosyal devlet söylemiş olduğiniz kurum, üreticiyi korur. Yani üreticiye der ki, yani bizim düşündüğümüzü tabir edeyim, ‘kardeşim, ben çiftçinin traktörüne kırmızı mazot vereceğim. Kırmızı mazotu, ÖTV’siz, KDV’siz olacak, daha ucuz olacak, daha rahat üretecek, daha ucuza mal edecek, vatandaş da daha ucuza ekmek, sebze… Bunları yiyecek.’ Toplumsal devlet budur. Toplumsal devlet, üretenin, yoksulun, fukaranın yanında olan devlet demektir. Toplumsal devlet, her insanın doğumundan vefatına kadar hayatını garanti altına alan devlet demektir.
“Üreticiler, 1 milyar 700 milyon tl ek gelir elde etti”
Size her yıl ulusal gelirin en az yüzde 1 oranında dayanak verilmesi lazım. Bu takviye verilmezse olmaz. Diyeceksiniz ki yalnızca Türkiye’de mi bunlar isteniyor. Hayır efendim, dünyanın bütün ülkelerinde tarım, stratejik kesimdir. 85 milyon kişinin karnını doyuracak bu ülkenin çiftçileri, üreticileri. Dışarıdan alıyorsak bu eksiğimiz, yanlışımız var demektir. Mansur Lider, Ankara’ya epey ancak fazlaca kıymetli yardımlar yapıyor. Fidesinden tutun, tohumuna kadar, ilacından tutun, hayvanın aşısına kadar. Bizim başka belediyelerimiz de yapıyorlar. Lakin olağanda bunları yapması gereken Tarım Bakanlığı. Yapması lazım, ancak yapamıyor, yapmıyor. Büyükşehir Belediye Liderimiz, size yaptığı bu süreç içerisinde iki misline çıkaracak. yemin etti bana Lider. İki misline çıkması, sizin daha güzel üretmeniz demektir. Daha fazla kazanmanız demektir. Büyükşehir Belediye Liderimiz Mansur Bey’in yaptığı yardımlar ötürüsıyla Ankara’daki üreticiler, 1 milyar 700 milyon TL ek gelir elde ettiler. Bu köyde rahat yaşayacağım demektir. Kente gerekirse gezmeye, eğlenmeye gideceğim demektir. Çocuğumu daha güzel koşullarda okutacağım demektir.
Çiftçi toprağa küserse 85 milyon açız. O niçinle tarım stratejik kesimdir. O niçinle dünyanın bütün ülkeleri tarıma dayanak verirler. Artık siz bunları bir tarafa atarsanız yazıktır, günahtır bu memlekete. Evlatlarımız var. Cetlerimiz bize bu biçimde öğretmedi. İmeceyi, dayanışma külçeşidini öğrettiler bize.
“Çiftçilere elektriği parasız vereceğiz”
Küçük bir belediyede başlattık. bakılırsaceksiniz, orada çiftçilere elektriği ücretsiz vereceğiz. Kooperatif yaptırıyor çiftçiler, ziraat odaları da bunun ortağı olacak. bir süre daha sonra faaliyete geçince muhtaçlığı olan elektriği parasız kullanacak. aslına bakarsanız mal kendisinin. Ve devletin cebinden beş kuruş para çıkmadan yapacağız biz bunu. Zira bütün memleketler arası fonlar yeşil güce evet diyorlar. Mazotu, kömürü istemiyorlar; güneş gücü ile etraf pak olsun diyorlar. Ee biz de etraf diyoruz, pak olsun, hoş olsun. Hoş, pak hava olsun. Bunu istiyoruz. Yapacağız. Bu mevzuda çalışacağız.
Tarımda bizim planlamamız yok. Bakıyoruz bu sene soğan fazlaca âlâ, daima birlikte soğan ekiyoruz, bir sene daha sonra daima birlikte iflas ediyoruz. halbuki havza bazlı planlama yapılsa… Kardeşim sizler buğday ekeceksiniz, sizler soğan ekeceksiniz, Niğde, Aksaray sizler patates ekeceksiniz… Planlama yapılır, her insanın geliri muhakkaktır, her insanın taban gelir teminatı vardır. hiç bir çiftçi ziyan etmeyecek. Dolasıyla kaynağı en verimli biçimde kullanmış olacaksınız.
Bayrağımız ile gurur duyuyoruz değil mi. Bayrağı temsil eden bu ülkenin onurudur, prestijidir. Rüşvet alan birisini büyükelçi tayin ettiğinizde otomobilinde Türk bayrağı kullanacak. Bu benim ağırıma gidiyor, sizin gitmiyor mu? Sitemse bir arada, sitem edeceğiz. Şikayetse birlikte şikâyet edeceğiz.
İlla malı gdolayıne, kul hakkı yiyene mi oy vereceğiz. Bir de gerçek dürüst, sizden toplanan her kuruşun hesabını size veren insanları tercih edin bir de. Bu beşerler gelsinler devleti yönetsinler bir de. Kuruşun hesabını soralım bakalım, bu paralar nereye gidiyor.
“Soya soya, yiye yiye bitiremediler”
Türkiye, varlıklı bir ülke. Soya soya, yiye yiye bitiremediler. Güçlü bir ülke. İmkanları olan bir ülke. Paralar nereye kullanılıyor? Sorun burada. Para nereye gidiyor? Siz köprü yapıyorsunuz, başımın üstüne, hiç bir meselemiz yok, lakin ben dünyanın en sıradan sorusunu soruyorum, köprüyü kaça yaptın? Hastaneyi, yolu kaça yaptın? Bu vatandaş olarak benim vazifem, zira vergisini ben veriyorum. Kamu-özel iş birliği… Yap, hoş. Müteahhit ne yapar, ihaleye girersiniz, kar da edebilirsiniz, ziyan da edebilirsiniz. Lakin bunlara diyelim ki 10 milyar dolarlık iş veriyorlar, 10 milyar dolara Hazine garanti oluyor, 10 milyar doların üzerine de diyelim ki 30 milyar dolar da gelir garantisi veriyorlar. Yani asla iflas etmeyecek. Yüzde 100, yüzde 200 garanti veriyorlar. Dolar, avro garantisi veriyorlar.
Bu da yetmiyor, şayet parayı dolar olarak aldıysan Amerika’daki enflasyonu da ben vereceğim. Şayet parayı avro olarak aldıysan Avrupa’daki enflasyonu da ben sana vereceğim diyor. Kaçınızın haberi var bundan? Çoğunuzun yoktur. Bunu bütçe görüşmelerinde söylemiş oldum, Anlattım, kızdılar, bağırdılar, niçin konuştun diye. Ben konuşacağım, anlatacağım. O verdiğiniz garantileri… Kimin parasını garanti ediyorsun. Yoksulun, fukaranın parasını gdolayıp de beşli çeteye mi tahsis edeceksin. Beşli çetelere verecekler, beşli çeteler doyacak. Bay Kemal onu seyredecek. Asla seyretmeyeceğim, onların burnundan fitil fitil getireceğim. Hiç kimse telaş etmesin.
Buradan alacaksın vakıf kuracaksın. Amerika’da da vakıf kuracaksın. Burada oğlun, orada kızın olacak. Buradan milyon dolarları oraya götüreceksin. Bay Kemal de bunu seyredecek. Hayır efendim, son kuruşuna kadar getireceğim ve bunu millete vereceğim. Kararlıyım. Getireceğiz. Para yok, niçin yok. Beş şahsa dünyanın parasını veriyorsun ya. Faize karşıyız diyorlar, hangi faiz. Allah aşkına, kur muhafazalı mevduat yaptılar. Paran var ise gidip koyuyorsun; bir faizin var, iki dolar garantin var, üç vergi almayacağım diyor, dört bir de sana ucuz kredi vereceğim diyor. Ya nereye geldik ya. Buyurun üreticisiniz, tarlada çalışıyorsunuz, haydi gidin bakalım bankadan bir kredi çekin, faiz nedir diye. Yüzde 13 ile veren bir tane banka söyleyin bana. Merkez Bankası yüzde 13 ile bankalara veriyor; bankalar yüzde 30, 35 ile esnafa, tüccara, sanayiciye veriyor.
Sandığa gittiğinizde elinizi vicdanınıza koyup, oyunuzu o denli kullanın. Tek onu istiyorum sizden. Vicdani kanaate göre oy kullanmak hayli değerlidir. Bizim Anayasa’mız der ki ‘Hâkim, hukukun üstünlüğü ve vicdani kanaatine bakılırsa karar verir.’ Vicdani kanaat birtakım bilim beşerler der ki ‘Allah’ın yüreğimizdeki sesi.’ Tüyü bitmemiş yetimin hakkını korumak, birilerine olağanüstü avantajlar sağlamak ve bütün bu avantajlar sağlanırken sizlerin alın terinizin bedelini verilmemesini sorgulamak sizin hakkınızdır. O niçinle vicdani kanaat fazlaca kıymetlidir.” (ANKA)
Kılıçdaroğlu, muhtarlar için muhtarlarla bir arada hazırladıkları kanun teklifinin Meclis’te AK Parti ve MHP’li vekillerin oylarıyla reddedildiğini anımsatırken, Millet İttifakı olarak iktidara geldikleri takdirde bu kanunu çıkaracaklarını söylemiş oldu.
Kılıçdaroğlu, iktidar oldukları takdirde CHP olarak yapacaklarını anlattı. Türkiye’nin hengameden, ayrışmadan uzaklaşması gerektiğine vurgu yapan Kılıçdaroğlu, “Biz Anadolu tasavvuf geleneğini, Anadolu’da birliktece yaşamayı; her şahsa, kimliğe, ömür usulüne hürmet duymayı biz onlardan öğrendik. Onlara epeyce şey borçluyuz. Hengameyi değil, onlar bize huzuru öğrettiler. Birbirimizi kınamayı değil, şayet bir ayıbımız var ise ayıbımızı nasıl örteceğimizi öğrettiler. Dinimizi, inancımızı öğrettiler, inançlara saygıyı öğrettiler.” dedi.
Kılıçdaroğlu, konuşmasında şunları kaydetti:
“Buraya gelmedilk evvel Tapduk Emre’nin makamına gittik, Fatiha’mızı okuduk. Tapduk Emre, hepiniz bilirsiniz, Anadolu aydınlanmasında değerli kişiselyetlerden birisidir. Yunus Emre’nin hocalığını yapmıştır, el vermiş erendir. Bu toprakların rahmeti, huzuru; bu topraklarda hepimizin kardeşçe yaşamasının ve bir arada kaygılarımızı, sevinçlerimizi paylaşmak için onların önderliğine her vakit muhtaçlığımız olmuştur.
“Kavgayı değil, onlar bize huzuru öğrettiler”
Biz Anadolu tasavvuf geleneğini, Anadolu’da birliktece yaşamayı; her şahsa, kimliğe, hayat şekline hürmet duymayı biz onlardan öğrendik. Onlara fazlaca şey borçluyuz. Arbedeyi değil, onlar bize huzuru öğrettiler. Birbirimizi kınamayı değil, şayet bir ayıbımız var ise ayıbımızı nasıl örteceğimizi öğrettiler. Dinimizi, inancımızı öğrettiler, inançlara saygıyı öğrettiler. Bayan erkek içindeki ilginin, eşitliğin ne kadar kıymetli olduğunu söylemiş olduler. Bacıyan-ı Rum, dünyada birinci defa bir bayan örgütlenmesidir ve 13’üncü yüzyılda olmuştu. Biz kendi tarihimizi de epeyce âlâ bilmek zorundayız. Geleceğimizi hayli düzgün inşa etmek istiyorsak.
“Biz bu topraklarda kamplaşmayı değil, kucaklaşmayı öğrenmeliyiz”
Kavga ettirmek istiyorlar bizi. Hengame etmeyeceğiz. Niçin arbede edelim. İnsanların kimliği üzerinden niçin siyaset yapalım. Kim anne babasını seçme özgürlüğüne sahip. Fakat hepimiz annemiz, babamız ile gurur duyarız. Bir inançlar bedeli ortasında doğarız, aileden alırız kültürü. daha sonra mahalleden, köyden, kentten alırız. Okudukça, kültürümüz geliştikçe dünyayı öğreniriz. Bunları anlatmamım sebebi şu; huzurun ve barışın, birlikte ömrünün, bir arada yaşamanın kıymetini bize anlatan büyüklerimizin sesine, hayat biçimlerine kulak vermeliyiz. Ve biz bu topraklarda kamplaşmayı değil, kucaklaşmayı öğrenmeliyiz. birlikte olmalıyız.
Nasıl olacağız? Ee cetlerimiz bize söylemiş; ‘biri yer biri bakarsa kıyamet ondan kopar’ diyor değil mi? Demek ki her insanın karnının doyması lazım. Dünyanın en bereketli toprakları üzerindeyiz. Havamız, suyumuz, güneşimiz, çalışkan insanlarımız var. bu biçimde şu soruyu sormak zorundayız; niye biz dışarıdan mercimek alıyoruz, canlı hayvan, et, mısır, ayçiçeği, buğday, arpa alıyoruz? Toprak mı yok? Arazi olarak Konya’dan küçük olan devlet Hollanda, bizim 10 mislimiz tarım eseri ihracatı yapıyor. Sorumlusu kim? En kritik soru bu. Sorumlusu siyaset kurumudur. Siz devleti yönetmiyorsunuz ki. Devleti yönetenler bunun karşılığını vermek zorundalar. Lakin devleti yönetenler bunun yanıtını vermek yerine biz nasıl iç çatışmayı, hengameyi sağlarız, nasıl kutuplaşmayı yaratırız, nasıl toplumu ayrıştırırız bunun hesabı arasındaler. Bu hesaptan hepimizin çıkması lazım. Yetmedi mi? Arbede yetmedi mi?
“Oturup konuşmamız lazım”
Muhtar arkadaşlarım, kanaat başkanı arkadaşlarım burada. niye kanaat başkanı ve muhtarlar ile özel bir toplantı yapıyoruz? Gelirdik, burada miting yapardık, çekerdik giderdik Ankara’ya daha sonra. Herkes alkışlardı, sloganlar atılırdı, herkes huzur ortasında konutuna gitti, tamam. Olmaz ki. Oturup konuşmamız lazım. Sorun yalnızca benim değil, hepimizin sorunu. Sorumluluk da yalnızca bana ilişkin değil, hepimizin sorumluluğu var. Benim sorumluluğum daha ağır, doğrudur.
Tarımla uğraşıyor, kırsal bir bölge burası. 2006 yılında Meclis’ten bir kanun çıktı. Dendi ki ‘Tarım Kanunu’nun 21’inci unsuru, her yıl çiftçilere ulusal gelirin en az yüzde bir oranında dayanak verilir.’ Vermediler bu parayı. Kim itiraz etti. Benim hakkım bu, kanun bana bu hakkı vermiş. TBMM kanun çıkarmış, bu hakkın bana verilmesi lazım. Kimse istemedi. Ziraat odalarının istemesi, dava açması lazım. Ben de bağırıyorum, çiftçiye hakkını teslim edin diye. Teslim etmiyorlar. Teslim etmeye gerek yok, aslına bakarsan onların oyu çantada keklik diyorlar. Nasıl olsa bize oy verecekler. Nasıl olsa bize oy verecekler anlayışını yerle yeksan etmeniz lazım. Demokrasinin kuralı budur. Maddeyi uygulamıyor, benim hakkımı teslim etmiyorsan, kusura bakma ben de sana oy vermem. Demokrasi budur esasen. Lakin sırtıma bin, ağzımdaki lokmayı al, ben bir daha sana vereceğim oy. bu biçimde sömürü sistemi çalışır. Bütün bunları düşünmemiz lazım.
“Üretenin, yoksulun, fukaranın yanında olan devlet”
Sosyal devlet söylemiş olduğiniz kurum, üreticiyi korur. Yani üreticiye der ki, yani bizim düşündüğümüzü tabir edeyim, ‘kardeşim, ben çiftçinin traktörüne kırmızı mazot vereceğim. Kırmızı mazotu, ÖTV’siz, KDV’siz olacak, daha ucuz olacak, daha rahat üretecek, daha ucuza mal edecek, vatandaş da daha ucuza ekmek, sebze… Bunları yiyecek.’ Toplumsal devlet budur. Toplumsal devlet, üretenin, yoksulun, fukaranın yanında olan devlet demektir. Toplumsal devlet, her insanın doğumundan vefatına kadar hayatını garanti altına alan devlet demektir.
“Üreticiler, 1 milyar 700 milyon tl ek gelir elde etti”
Size her yıl ulusal gelirin en az yüzde 1 oranında dayanak verilmesi lazım. Bu takviye verilmezse olmaz. Diyeceksiniz ki yalnızca Türkiye’de mi bunlar isteniyor. Hayır efendim, dünyanın bütün ülkelerinde tarım, stratejik kesimdir. 85 milyon kişinin karnını doyuracak bu ülkenin çiftçileri, üreticileri. Dışarıdan alıyorsak bu eksiğimiz, yanlışımız var demektir. Mansur Lider, Ankara’ya epey ancak fazlaca kıymetli yardımlar yapıyor. Fidesinden tutun, tohumuna kadar, ilacından tutun, hayvanın aşısına kadar. Bizim başka belediyelerimiz de yapıyorlar. Lakin olağanda bunları yapması gereken Tarım Bakanlığı. Yapması lazım, ancak yapamıyor, yapmıyor. Büyükşehir Belediye Liderimiz, size yaptığı bu süreç içerisinde iki misline çıkaracak. yemin etti bana Lider. İki misline çıkması, sizin daha güzel üretmeniz demektir. Daha fazla kazanmanız demektir. Büyükşehir Belediye Liderimiz Mansur Bey’in yaptığı yardımlar ötürüsıyla Ankara’daki üreticiler, 1 milyar 700 milyon TL ek gelir elde ettiler. Bu köyde rahat yaşayacağım demektir. Kente gerekirse gezmeye, eğlenmeye gideceğim demektir. Çocuğumu daha güzel koşullarda okutacağım demektir.
Çiftçi toprağa küserse 85 milyon açız. O niçinle tarım stratejik kesimdir. O niçinle dünyanın bütün ülkeleri tarıma dayanak verirler. Artık siz bunları bir tarafa atarsanız yazıktır, günahtır bu memlekete. Evlatlarımız var. Cetlerimiz bize bu biçimde öğretmedi. İmeceyi, dayanışma külçeşidini öğrettiler bize.
“Çiftçilere elektriği parasız vereceğiz”
Küçük bir belediyede başlattık. bakılırsaceksiniz, orada çiftçilere elektriği ücretsiz vereceğiz. Kooperatif yaptırıyor çiftçiler, ziraat odaları da bunun ortağı olacak. bir süre daha sonra faaliyete geçince muhtaçlığı olan elektriği parasız kullanacak. aslına bakarsanız mal kendisinin. Ve devletin cebinden beş kuruş para çıkmadan yapacağız biz bunu. Zira bütün memleketler arası fonlar yeşil güce evet diyorlar. Mazotu, kömürü istemiyorlar; güneş gücü ile etraf pak olsun diyorlar. Ee biz de etraf diyoruz, pak olsun, hoş olsun. Hoş, pak hava olsun. Bunu istiyoruz. Yapacağız. Bu mevzuda çalışacağız.
Tarımda bizim planlamamız yok. Bakıyoruz bu sene soğan fazlaca âlâ, daima birlikte soğan ekiyoruz, bir sene daha sonra daima birlikte iflas ediyoruz. halbuki havza bazlı planlama yapılsa… Kardeşim sizler buğday ekeceksiniz, sizler soğan ekeceksiniz, Niğde, Aksaray sizler patates ekeceksiniz… Planlama yapılır, her insanın geliri muhakkaktır, her insanın taban gelir teminatı vardır. hiç bir çiftçi ziyan etmeyecek. Dolasıyla kaynağı en verimli biçimde kullanmış olacaksınız.
Bayrağımız ile gurur duyuyoruz değil mi. Bayrağı temsil eden bu ülkenin onurudur, prestijidir. Rüşvet alan birisini büyükelçi tayin ettiğinizde otomobilinde Türk bayrağı kullanacak. Bu benim ağırıma gidiyor, sizin gitmiyor mu? Sitemse bir arada, sitem edeceğiz. Şikayetse birlikte şikâyet edeceğiz.
İlla malı gdolayıne, kul hakkı yiyene mi oy vereceğiz. Bir de gerçek dürüst, sizden toplanan her kuruşun hesabını size veren insanları tercih edin bir de. Bu beşerler gelsinler devleti yönetsinler bir de. Kuruşun hesabını soralım bakalım, bu paralar nereye gidiyor.
“Soya soya, yiye yiye bitiremediler”
Türkiye, varlıklı bir ülke. Soya soya, yiye yiye bitiremediler. Güçlü bir ülke. İmkanları olan bir ülke. Paralar nereye kullanılıyor? Sorun burada. Para nereye gidiyor? Siz köprü yapıyorsunuz, başımın üstüne, hiç bir meselemiz yok, lakin ben dünyanın en sıradan sorusunu soruyorum, köprüyü kaça yaptın? Hastaneyi, yolu kaça yaptın? Bu vatandaş olarak benim vazifem, zira vergisini ben veriyorum. Kamu-özel iş birliği… Yap, hoş. Müteahhit ne yapar, ihaleye girersiniz, kar da edebilirsiniz, ziyan da edebilirsiniz. Lakin bunlara diyelim ki 10 milyar dolarlık iş veriyorlar, 10 milyar dolara Hazine garanti oluyor, 10 milyar doların üzerine de diyelim ki 30 milyar dolar da gelir garantisi veriyorlar. Yani asla iflas etmeyecek. Yüzde 100, yüzde 200 garanti veriyorlar. Dolar, avro garantisi veriyorlar.
Bu da yetmiyor, şayet parayı dolar olarak aldıysan Amerika’daki enflasyonu da ben vereceğim. Şayet parayı avro olarak aldıysan Avrupa’daki enflasyonu da ben sana vereceğim diyor. Kaçınızın haberi var bundan? Çoğunuzun yoktur. Bunu bütçe görüşmelerinde söylemiş oldum, Anlattım, kızdılar, bağırdılar, niçin konuştun diye. Ben konuşacağım, anlatacağım. O verdiğiniz garantileri… Kimin parasını garanti ediyorsun. Yoksulun, fukaranın parasını gdolayıp de beşli çeteye mi tahsis edeceksin. Beşli çetelere verecekler, beşli çeteler doyacak. Bay Kemal onu seyredecek. Asla seyretmeyeceğim, onların burnundan fitil fitil getireceğim. Hiç kimse telaş etmesin.
Buradan alacaksın vakıf kuracaksın. Amerika’da da vakıf kuracaksın. Burada oğlun, orada kızın olacak. Buradan milyon dolarları oraya götüreceksin. Bay Kemal de bunu seyredecek. Hayır efendim, son kuruşuna kadar getireceğim ve bunu millete vereceğim. Kararlıyım. Getireceğiz. Para yok, niçin yok. Beş şahsa dünyanın parasını veriyorsun ya. Faize karşıyız diyorlar, hangi faiz. Allah aşkına, kur muhafazalı mevduat yaptılar. Paran var ise gidip koyuyorsun; bir faizin var, iki dolar garantin var, üç vergi almayacağım diyor, dört bir de sana ucuz kredi vereceğim diyor. Ya nereye geldik ya. Buyurun üreticisiniz, tarlada çalışıyorsunuz, haydi gidin bakalım bankadan bir kredi çekin, faiz nedir diye. Yüzde 13 ile veren bir tane banka söyleyin bana. Merkez Bankası yüzde 13 ile bankalara veriyor; bankalar yüzde 30, 35 ile esnafa, tüccara, sanayiciye veriyor.
Sandığa gittiğinizde elinizi vicdanınıza koyup, oyunuzu o denli kullanın. Tek onu istiyorum sizden. Vicdani kanaate göre oy kullanmak hayli değerlidir. Bizim Anayasa’mız der ki ‘Hâkim, hukukun üstünlüğü ve vicdani kanaatine bakılırsa karar verir.’ Vicdani kanaat birtakım bilim beşerler der ki ‘Allah’ın yüreğimizdeki sesi.’ Tüyü bitmemiş yetimin hakkını korumak, birilerine olağanüstü avantajlar sağlamak ve bütün bu avantajlar sağlanırken sizlerin alın terinizin bedelini verilmemesini sorgulamak sizin hakkınızdır. O niçinle vicdani kanaat fazlaca kıymetlidir.” (ANKA)