Videoyu izleyin: “Engelli insanlar neden dahil edilmemeli?” – Michi Benthaus tekerlekli sandalyede uzaya gitmek istiyor.
Tek Alman katılımcı olarak Michi Benthaus, Aralık 2022’de AstroAccess misyonunda yer aldı. Uzaya dahil olmayı da teşvik etmeyi amaçlayan bir proje. Çünkü Münihli öğrenci belden aşağısı felçli olmasına rağmen uzay yolculuğunda kariyer yapma hayalinden asla vazgeçmedi.
Michi Benthaus: Uzaydan her zaman büyülenmişimdir ve küçük bir çocukken buna benzer bir şey görmüştüm ve orada uçan tüm uzay gemilerinden oldukça etkilenmiştim. Ve evet, elbette gerçeğin bu olmadığını biliyorum. Ama nedense bu beni yakaladı.
Öyle ki birkaç yıl önce bir dağ bisikleti kazası bile onu geri çevirmedi. Havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisi bunu anlatıyor yıldız görüntülü röportajda.
Benthaus: 2018 Eylül ayının sonunda araba kullanırken bir kaza geçirdim, ne yazık ki çok uzağa atladım ve bir omurumu kırdım ve o zamandan beri tamamen belden aşağısı felçliyim. Bugün iyiyim. Tekrar yürüyebilmek istemiyorum desem yalan olur ama evet, bununla çok iyi uzlaştım. Bunu kendim için tamamen kabul ettim ve kesinlikle çok, çok mutlu olduğum yeni hayatım için kesinlikle çok iyi bir yol buldum.
Elbette astronot olmak açısından belden aşağısı felçli olmak kötü. Bence herkes astronotların fiziksel olarak çok talepkar olduğunu biliyor. Gerçekten istedim ama sağlıklı bir insan olarak bile seçilme fırsatını elde etmenin kolay olmadığının da farkındayım. İşte tam da bu yüzden hiç öyle bir durum olmadı ki kendimi orada gördüm ve: Evet, kesinlikle başaracağım. Ya da kesinlikle seçilecek kişi benim. Havacılıkta çalışmak istediğim her zaman benim için açıktı. Ve evet, bu kazayla birlikte uzaya uçma hayalim de tabii ki öldü. Ve şimdi Astro Access görevini bulduğum için memnunum.
Michi, AstroAccess görevi için Aralık ayında ABD’nin Houston kentinde parabolik bir uçuşa katıldı. Burada bir uçak, kısa bir süre için uçakta ağırlıksızlığa izin veren manevralar yapar. Bu manevralar sırasında, mürettebatın fiziksel olarak zorlanan kısmı, uzaydaki bariyerler için olası çözümleri test etti. Michi için engelli insanları kategorik olarak uzaydan dışlamak düşünülemez.
Benthaus: Hiçbirimizin yarından sonraki gün ESA’dan şunu söylemesini istediğimizi sanmıyorum: Hey, seni altı aylığına bizimle birlikte ISS’ye götürüyoruz. Aynen öyle, hiçbir şey hazırlamadan ve yeterince düşünmeden. Ancak yine de teknik olanakların ve ayrıca insanların ve toplumun zihniyetinin değiştiğini görüyorum. Ve kesinlikle engelli insanları uzay yolculuğundan tamamen dışlamak zorunda olmadığınız bir zamanda olduğumuzu düşünüyorum.
Özellikle tüm ticari uzay şirketleri ve uzay programları ve ayrıca muhtemelen önümüzdeki birkaç yıl içinde ortaya çıkacak olan uzay turizmi ile ilgili olarak. Neyse ki içermenin giderek daha fazla sorun haline geldiği ve insanların engellileri her açıdan dahil etmeye çalıştığı bir toplumda yaşıyoruz. Ve neden uzay yolculuğunda olmasın?
Projeye katılımınız Michi için de sembolik bir etkiye sahip.
Benthaus: Şu anda engelli biri uzaya uçacak olsaydı, bu elbette birkaç yıl öncesine kadar, hatta belki şimdi bile birçokları için düşünülemez bir şey olurdu. Ve sonra, tabiri caizse, bu sınırın üstesinden gelmelisiniz, o zaman bu, dahil etmek için iyi bir açıklama olur. Ve kişisel olarak bunun oldukça iyi olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden bir yandan tamam, uzay yolculuğuna insanları dahil etmek için gerçekten araştırma yapıyorsunuz diyorsunuz, diğer yandan da kapsayıcılığı zorluyor ve engellilere dikkat ediyorsunuz.
İngiliz eski Paralimpik atlet John McFall ile Avrupa Uzay Ajansı ESA tarafından yapılan bir fizibilite çalışması kapsamında fiziksel engelli bir kişi ilk kez astronot olabilir. AstroAccess, bağışlarla özel olarak finanse edilmektedir ve ayrıca önemli içgörülere katkıda bulunmalıdır. Parabolik uçuşlara Michi’nin yanı sıra Avustralya, Brezilya, İspanya ve ABD’den insanlar da katıldı.
İşitme engelli ekip, ağırlıksızlıkta işaret dilinin kullanımını test etti. Görme engelli mürettebat üyeleri, diğer şeylerin yanı sıra, hem kör hem de gören mürettebat üyelerinin acil durumlarda ve karanlıkta yollarını bulmalarını sağlamayı amaçlayan kabin duvarlarındaki grafikleri test etti. Mobilite ekibiyle birlikte, engelli kişilerin bağımsız olarak bir başlangıç koltuğuna tırmanıp beş noktalı bir kemer takabileceklerini de gösterdiler.
Benthaus: Belden aşağısı felçli birini nasıl stabilize edeceğimize dair bir deneyin parçasıydım. Astronotlar esas olarak sıfır yerçekiminde deneyler yapar veya bir şeyi onarır. Ve çalışırsan ve sonra kendini biraz zorlarsan veya kendine bir dürtü verirsen, o zaman uçup gidersin. Bu yüzden bir şekilde kendinizi dengede tutmalısınız. Ve ISS’de, yani Uluslararası Uzay İstasyonunda, zeminde ayaklarınızı kancalayabileceğiniz bir tür dirsek veya direk vardır. Tabii ki bunu yapamam çünkü ayaklarımı hareket ettiremiyorum. Ve evet, bu yüzden kalçalarımdaki parmaklıkların beni dengede tutmak için pratikte yeterli olup olmadığına baktığımız bir deneyin parçasıydım. Bu aslında son derece iyi çalıştı. Benim durumumda, demek istediğim, onu yerde test ettik, ki bu onu gerçekten nerede test ettiğinizin bir önemi yok, çünkü ağırlıksızlıkla ilgili heyecan verici şey bu. Yukarı ve aşağı yok.
Genel olarak, böyle bir ağırlıksızlıkta birini dengelemenin o kadar da uzun sürmediğini kesinlikle bulduk. Kendimi tamamen özgür hissettim çünkü tekerlekli sandalye olmadan tekrar hareket edebilmek benim için çok güzeldi. Evet, benim için de epey zaman geçti. Yoksa trambolinde zıplama hissine benzetmeyi severim, bunu herkes ya da hemen hemen herkes bilir. Ve prensip aynıdır.
Paralel uçuş sırasında serbest düşüş nedeniyle ağırlıksızsınız. Ve evet, buna göre yukarı ve aşağı hareket eden trambolin ile ve o anda neredeyse ağırlıksızsınız. Ve şimdi bu duyguyu pratik olarak 20 saniye boyunca hayal ederseniz, o zaman sahip olduğunuz 20 saniyelik ağırlıksızlık izlenimini edinirsiniz. Ama gerçekten süper hızlı bitiyorlar, burada otururken 20 saniyeden bile daha hızlı, çünkü evet, çok fazla şey oluyor, önce yönünü bulman gerekiyor ve sonra tamam, aslında artık bitti hissine kapılıyorsun. . Ve ayrıca 18 parabol, o kadar çabuk ortaya çıktılar ki o kadar eğlendim ki hemen tekrar uçmak istiyorum.
Michi, Noel’den beri Almanya’ya döndü ve proje üzerinde çalışmaya devam etmek istiyor. Ayrıca Max Planck Dünya Dışı Fizik Enstitüsü’nde çalışan bir öğrenci olarak çalışıyor. İş ve üniversite arasında hala zaman varsa, Michi tekerlekli sandalye tenisi oynamayı ve karting yapmayı sever. Ama şimdi uzay yolculuğuna giden yolda bir sonraki adım olan sınavlar var.
Tek Alman katılımcı olarak Michi Benthaus, Aralık 2022’de AstroAccess misyonunda yer aldı. Uzaya dahil olmayı da teşvik etmeyi amaçlayan bir proje. Çünkü Münihli öğrenci belden aşağısı felçli olmasına rağmen uzay yolculuğunda kariyer yapma hayalinden asla vazgeçmedi.
Michi Benthaus: Uzaydan her zaman büyülenmişimdir ve küçük bir çocukken buna benzer bir şey görmüştüm ve orada uçan tüm uzay gemilerinden oldukça etkilenmiştim. Ve evet, elbette gerçeğin bu olmadığını biliyorum. Ama nedense bu beni yakaladı.
Öyle ki birkaç yıl önce bir dağ bisikleti kazası bile onu geri çevirmedi. Havacılık ve uzay mühendisliği öğrencisi bunu anlatıyor yıldız görüntülü röportajda.
Benthaus: 2018 Eylül ayının sonunda araba kullanırken bir kaza geçirdim, ne yazık ki çok uzağa atladım ve bir omurumu kırdım ve o zamandan beri tamamen belden aşağısı felçliyim. Bugün iyiyim. Tekrar yürüyebilmek istemiyorum desem yalan olur ama evet, bununla çok iyi uzlaştım. Bunu kendim için tamamen kabul ettim ve kesinlikle çok, çok mutlu olduğum yeni hayatım için kesinlikle çok iyi bir yol buldum.
Elbette astronot olmak açısından belden aşağısı felçli olmak kötü. Bence herkes astronotların fiziksel olarak çok talepkar olduğunu biliyor. Gerçekten istedim ama sağlıklı bir insan olarak bile seçilme fırsatını elde etmenin kolay olmadığının da farkındayım. İşte tam da bu yüzden hiç öyle bir durum olmadı ki kendimi orada gördüm ve: Evet, kesinlikle başaracağım. Ya da kesinlikle seçilecek kişi benim. Havacılıkta çalışmak istediğim her zaman benim için açıktı. Ve evet, bu kazayla birlikte uzaya uçma hayalim de tabii ki öldü. Ve şimdi Astro Access görevini bulduğum için memnunum.
Michi, AstroAccess görevi için Aralık ayında ABD’nin Houston kentinde parabolik bir uçuşa katıldı. Burada bir uçak, kısa bir süre için uçakta ağırlıksızlığa izin veren manevralar yapar. Bu manevralar sırasında, mürettebatın fiziksel olarak zorlanan kısmı, uzaydaki bariyerler için olası çözümleri test etti. Michi için engelli insanları kategorik olarak uzaydan dışlamak düşünülemez.
Benthaus: Hiçbirimizin yarından sonraki gün ESA’dan şunu söylemesini istediğimizi sanmıyorum: Hey, seni altı aylığına bizimle birlikte ISS’ye götürüyoruz. Aynen öyle, hiçbir şey hazırlamadan ve yeterince düşünmeden. Ancak yine de teknik olanakların ve ayrıca insanların ve toplumun zihniyetinin değiştiğini görüyorum. Ve kesinlikle engelli insanları uzay yolculuğundan tamamen dışlamak zorunda olmadığınız bir zamanda olduğumuzu düşünüyorum.
Özellikle tüm ticari uzay şirketleri ve uzay programları ve ayrıca muhtemelen önümüzdeki birkaç yıl içinde ortaya çıkacak olan uzay turizmi ile ilgili olarak. Neyse ki içermenin giderek daha fazla sorun haline geldiği ve insanların engellileri her açıdan dahil etmeye çalıştığı bir toplumda yaşıyoruz. Ve neden uzay yolculuğunda olmasın?
Projeye katılımınız Michi için de sembolik bir etkiye sahip.
Benthaus: Şu anda engelli biri uzaya uçacak olsaydı, bu elbette birkaç yıl öncesine kadar, hatta belki şimdi bile birçokları için düşünülemez bir şey olurdu. Ve sonra, tabiri caizse, bu sınırın üstesinden gelmelisiniz, o zaman bu, dahil etmek için iyi bir açıklama olur. Ve kişisel olarak bunun oldukça iyi olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden bir yandan tamam, uzay yolculuğuna insanları dahil etmek için gerçekten araştırma yapıyorsunuz diyorsunuz, diğer yandan da kapsayıcılığı zorluyor ve engellilere dikkat ediyorsunuz.
İngiliz eski Paralimpik atlet John McFall ile Avrupa Uzay Ajansı ESA tarafından yapılan bir fizibilite çalışması kapsamında fiziksel engelli bir kişi ilk kez astronot olabilir. AstroAccess, bağışlarla özel olarak finanse edilmektedir ve ayrıca önemli içgörülere katkıda bulunmalıdır. Parabolik uçuşlara Michi’nin yanı sıra Avustralya, Brezilya, İspanya ve ABD’den insanlar da katıldı.
İşitme engelli ekip, ağırlıksızlıkta işaret dilinin kullanımını test etti. Görme engelli mürettebat üyeleri, diğer şeylerin yanı sıra, hem kör hem de gören mürettebat üyelerinin acil durumlarda ve karanlıkta yollarını bulmalarını sağlamayı amaçlayan kabin duvarlarındaki grafikleri test etti. Mobilite ekibiyle birlikte, engelli kişilerin bağımsız olarak bir başlangıç koltuğuna tırmanıp beş noktalı bir kemer takabileceklerini de gösterdiler.
Benthaus: Belden aşağısı felçli birini nasıl stabilize edeceğimize dair bir deneyin parçasıydım. Astronotlar esas olarak sıfır yerçekiminde deneyler yapar veya bir şeyi onarır. Ve çalışırsan ve sonra kendini biraz zorlarsan veya kendine bir dürtü verirsen, o zaman uçup gidersin. Bu yüzden bir şekilde kendinizi dengede tutmalısınız. Ve ISS’de, yani Uluslararası Uzay İstasyonunda, zeminde ayaklarınızı kancalayabileceğiniz bir tür dirsek veya direk vardır. Tabii ki bunu yapamam çünkü ayaklarımı hareket ettiremiyorum. Ve evet, bu yüzden kalçalarımdaki parmaklıkların beni dengede tutmak için pratikte yeterli olup olmadığına baktığımız bir deneyin parçasıydım. Bu aslında son derece iyi çalıştı. Benim durumumda, demek istediğim, onu yerde test ettik, ki bu onu gerçekten nerede test ettiğinizin bir önemi yok, çünkü ağırlıksızlıkla ilgili heyecan verici şey bu. Yukarı ve aşağı yok.
Genel olarak, böyle bir ağırlıksızlıkta birini dengelemenin o kadar da uzun sürmediğini kesinlikle bulduk. Kendimi tamamen özgür hissettim çünkü tekerlekli sandalye olmadan tekrar hareket edebilmek benim için çok güzeldi. Evet, benim için de epey zaman geçti. Yoksa trambolinde zıplama hissine benzetmeyi severim, bunu herkes ya da hemen hemen herkes bilir. Ve prensip aynıdır.
Paralel uçuş sırasında serbest düşüş nedeniyle ağırlıksızsınız. Ve evet, buna göre yukarı ve aşağı hareket eden trambolin ile ve o anda neredeyse ağırlıksızsınız. Ve şimdi bu duyguyu pratik olarak 20 saniye boyunca hayal ederseniz, o zaman sahip olduğunuz 20 saniyelik ağırlıksızlık izlenimini edinirsiniz. Ama gerçekten süper hızlı bitiyorlar, burada otururken 20 saniyeden bile daha hızlı, çünkü evet, çok fazla şey oluyor, önce yönünü bulman gerekiyor ve sonra tamam, aslında artık bitti hissine kapılıyorsun. . Ve ayrıca 18 parabol, o kadar çabuk ortaya çıktılar ki o kadar eğlendim ki hemen tekrar uçmak istiyorum.
Michi, Noel’den beri Almanya’ya döndü ve proje üzerinde çalışmaya devam etmek istiyor. Ayrıca Max Planck Dünya Dışı Fizik Enstitüsü’nde çalışan bir öğrenci olarak çalışıyor. İş ve üniversite arasında hala zaman varsa, Michi tekerlekli sandalye tenisi oynamayı ve karting yapmayı sever. Ama şimdi uzay yolculuğuna giden yolda bir sonraki adım olan sınavlar var.