COVID halk sağlığı acil durumu sona erdi, ancak evden çalışma kesinlikle bitmedi: Uzaktan çalışabilen ABD çalışanlarının yüzde kırk biri, en azından haftanın bir kısmında bunu yapmayı tercih ediyor.
Yöneticiler arasındaki tepkiler karışık; birçoğu ofiste daha az zaman geçirmenin daha az işbirliği, meslektaşlarla daha zayıf bağlar ve daha az öğrenme fırsatı anlamına geldiğini iddia ediyor. Yeni bir çalışma, bunun haksız olmayan bir argüman olduğunu öne sürüyor.
Ekonomi ekonomisti Amanda Pallais'in ortak yazdığı “İş Arkadaşlarına Yakınlığın Gücü” makalesine göre, çalışanlar evden çalışırken faydalı ekip çalışması ve önemli işbirlikleri darbe alıyor. Üstelik uzaktan çalışmadan en çok zarar görenler, özellikle kadınlar olmak üzere genç çalışanlar olabilir.
Araştırmayı New York Federal Rezerv Bankası'ndan Natalia Emanuel ve Iowa Üniversitesi'nden Emma Harrington ile birlikte yürüten Pallais, “Genç işçilerin iş arkadaşlarının yanında çalıştıklarında daha fazla öğrendiklerini görüyoruz” dedi. “Verilerimize göre bu, uzun vadede daha fazla terfiye, maaş artışına ve üst düzey değerlendirmelere yol açıyor.”
Ekonomi ekonomisti Amanda Pallais, “Genç işçiler iş arkadaşlarının yanında çalıştıklarında daha fazla şey öğreniyorlar” dedi.
Ekonomi dosya fotoğrafı
Pallais'in bir Fortune 500 şirketindeki bir grup yazılım mühendisine odaklanan çalışmasında, tüm ekip arkadaşlarıyla aynı binada çalışan mühendisler, uzak ekip arkadaşları olan mühendislere kıyasla kodları hakkında yüzde 23 daha fazla çevrimiçi geri bildirim aldı. Genç kadınların, şahsen çalışırken “programlarındaki sorunlu noktalara odaklanarak” devam soruları sorma olasılıkları özellikle daha yüksekti. Uzak senaryolarda, bu ileri geri dinamik ortadan kalktı.
Araştırmacılar, bu tür bir geri bildirim olmadığında genç çalışanların işten ayrılma olasılığının daha yüksek olduğunu buldu. Makaleleri, uzaktan çalışmanın, 30 yaşın altındaki mühendislerin işten ayrılma olasılığının, salgın öncesi iş arkadaşlarıyla aynı binada çalışmaya göre beş kat daha fazla, kadın mühendislerin ise dört kat daha fazla işten ayrıldığını belirtiyor.
Pallais, bu sorunun iş piyasasına yeni başlayanlar için daha da kötü olabileceğini söyledi.
“İncelediğimiz kodlayıcıların tümü pandemiden önce çalışmaya başladı, bu nedenle ofisler kapanmadan önce yüz yüze ilişkiler kurabildiler” dedi. “Pandemi döneminde işe başlayan çalışanların ekip arkadaşlarıyla iş birliği yapması ve ekip arkadaşlarından yardım istemesi daha da zor olabilir.”
Ancak makale aynı zamanda bir değiş tokuşun da altını çiziyor. Kıdemli mühendisler için saha çalışması kodlama çıktısını yüzde 21 oranında azalttı; bunun nedeni muhtemelen zamanlarının çoğunun genç meslektaşlarına geri bildirim vermeye ayrılmasıydı. Kıdemsiz çalışanlarda olduğu gibi en büyük etkiyi kadınlar gördü.
Pallais, “Kıdemli kadınlar, yanlarında oturduklarında genç meslektaşlarına çok daha fazla geri bildirim veriyorlar ve kendi üretkenlikleri açısından erkeklere göre daha yüksek bir maliyet görüyorlar” dedi.
Başka bir deyişle, kısa vadeli üretkenlik ile genç çalışanların uzun vadeli gelişimi arasında gerilim mevcut ve bu da hibrit bir modelin en iyi seçenek olabileceğini düşündürüyor.
“Çalışanlar haftanın üç günü ofise geliyorsa, genç işçiler iş arkadaşlarıyla aynı günlerde ofise gelmeleri durumunda, aynı saatte ofise gelmemelerine göre daha fazla şey öğrenebilecekler.” dedi Pallais.
Yöneticiler arasındaki tepkiler karışık; birçoğu ofiste daha az zaman geçirmenin daha az işbirliği, meslektaşlarla daha zayıf bağlar ve daha az öğrenme fırsatı anlamına geldiğini iddia ediyor. Yeni bir çalışma, bunun haksız olmayan bir argüman olduğunu öne sürüyor.
Ekonomi ekonomisti Amanda Pallais'in ortak yazdığı “İş Arkadaşlarına Yakınlığın Gücü” makalesine göre, çalışanlar evden çalışırken faydalı ekip çalışması ve önemli işbirlikleri darbe alıyor. Üstelik uzaktan çalışmadan en çok zarar görenler, özellikle kadınlar olmak üzere genç çalışanlar olabilir.
Araştırmayı New York Federal Rezerv Bankası'ndan Natalia Emanuel ve Iowa Üniversitesi'nden Emma Harrington ile birlikte yürüten Pallais, “Genç işçilerin iş arkadaşlarının yanında çalıştıklarında daha fazla öğrendiklerini görüyoruz” dedi. “Verilerimize göre bu, uzun vadede daha fazla terfiye, maaş artışına ve üst düzey değerlendirmelere yol açıyor.”
Ekonomi ekonomisti Amanda Pallais, “Genç işçiler iş arkadaşlarının yanında çalıştıklarında daha fazla şey öğreniyorlar” dedi.
Ekonomi dosya fotoğrafı
Pallais'in bir Fortune 500 şirketindeki bir grup yazılım mühendisine odaklanan çalışmasında, tüm ekip arkadaşlarıyla aynı binada çalışan mühendisler, uzak ekip arkadaşları olan mühendislere kıyasla kodları hakkında yüzde 23 daha fazla çevrimiçi geri bildirim aldı. Genç kadınların, şahsen çalışırken “programlarındaki sorunlu noktalara odaklanarak” devam soruları sorma olasılıkları özellikle daha yüksekti. Uzak senaryolarda, bu ileri geri dinamik ortadan kalktı.
Araştırmacılar, bu tür bir geri bildirim olmadığında genç çalışanların işten ayrılma olasılığının daha yüksek olduğunu buldu. Makaleleri, uzaktan çalışmanın, 30 yaşın altındaki mühendislerin işten ayrılma olasılığının, salgın öncesi iş arkadaşlarıyla aynı binada çalışmaya göre beş kat daha fazla, kadın mühendislerin ise dört kat daha fazla işten ayrıldığını belirtiyor.
Pallais, bu sorunun iş piyasasına yeni başlayanlar için daha da kötü olabileceğini söyledi.
“İncelediğimiz kodlayıcıların tümü pandemiden önce çalışmaya başladı, bu nedenle ofisler kapanmadan önce yüz yüze ilişkiler kurabildiler” dedi. “Pandemi döneminde işe başlayan çalışanların ekip arkadaşlarıyla iş birliği yapması ve ekip arkadaşlarından yardım istemesi daha da zor olabilir.”
Ancak makale aynı zamanda bir değiş tokuşun da altını çiziyor. Kıdemli mühendisler için saha çalışması kodlama çıktısını yüzde 21 oranında azalttı; bunun nedeni muhtemelen zamanlarının çoğunun genç meslektaşlarına geri bildirim vermeye ayrılmasıydı. Kıdemsiz çalışanlarda olduğu gibi en büyük etkiyi kadınlar gördü.
Pallais, “Kıdemli kadınlar, yanlarında oturduklarında genç meslektaşlarına çok daha fazla geri bildirim veriyorlar ve kendi üretkenlikleri açısından erkeklere göre daha yüksek bir maliyet görüyorlar” dedi.
Başka bir deyişle, kısa vadeli üretkenlik ile genç çalışanların uzun vadeli gelişimi arasında gerilim mevcut ve bu da hibrit bir modelin en iyi seçenek olabileceğini düşündürüyor.
“Çalışanlar haftanın üç günü ofise geliyorsa, genç işçiler iş arkadaşlarıyla aynı günlerde ofise gelmeleri durumunda, aynı saatte ofise gelmemelerine göre daha fazla şey öğrenebilecekler.” dedi Pallais.