Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yer alan karara nazaran, bir şoför, 2020’de işletmesi bir şirkete ilişkin olan otoyoldan aracıyla ihlalli geçiş yaptı. Şirket, geçiş bedeli ve geçiş bedelinin 4 katı olan ceza ölçüsünün tahsili için icra müdürlüğüne başvurdu. Şoför, kendisine tebligat yapılmadığı nedeni öne sürülerek icra takibine itiraz etti.
Yapılan itirazın hukuka alışılmamış olduğunu ileri süren şirket, İstanbul 12. Tüketici Mahkemesine dava açtı. Mahkeme, ihlalli geçişe ait tebligatın araç sahibine ulaştırıldığının ispatlanamadığı sebebi öne sürülerek şirketin ceza bedelini talep edemeyeceğini belirterek davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verdi.
Adalet Bakanlığı, verilen sonucun hukuka karşıtlığı niçiniyle kanun faydasına bozma isteminde bulundu.
Temyiz istemini görüşen Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, sonuca tesirli olmamak üzere lokal mahkeme sonucunın kanun faydasına bozulmasına hükmetti.
sonucun öne sürülen nedeninden
Dairenin sonucunda, dava konusu uyuşmazlığın ihlalli geçiş niçiniyle ceza bedeli için bildirim şartının bulunup bulunmadığıyla ilgili olduğuna işaret edildi.
6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’da, ihlalli geçiş yapanlardan geçiş fiyatı ile bu fiyatın 4 katı ceza tahsil edileceğinin karar altına alındığı belirtilen kararda, 15 gün ortasında ödeme yapılması halinde ise ceza uygulamasının yapılmayacağı söz edildi.
Olay tarihinde yürürlükte olan yasal düzenlemelere atıf yapılan kararda, “Davalıya ilişkin aracın geçiş fiyatı ödemeden davacının işlettiği yoldan geçiş yaptığı, davalının kelam konusu geçiş fiyatını ve ceza bedelini çabucak hemen ödemediği, 4 katı biçiminde idari para cezası verileceğine dair yasal düzenlemenin yürürlükte olduğu, yargılama sırasında yürürlükte olan mevzuata bakılırsa de bildirim şartının yer almadığı anlaşılmaktadır.” değerlendirmesine yer verildi.
Mahkemenin verdiği sonucun bu tarafıyla tarz ve yasaya muhalif olduğu kaydedilen kararda, şunlar yer aldı:
“Mahkemece, davalının (araç sahibi) 6001 sayılı Kanun’un 30/5’inci hususuna bakılırsa 4 katı fiyatında para cezası tarafından sorumlu olduğu gözetilip kararına uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde davanın kısmen kabulü tarafında karar tesisi yöntem ve yasaya alışılmamış olduğundan Adalet Bakanlığının bu istikamete ilişen kanun faydasına temyiz talebinin kabulü gerekmiştir.”
Yapılan itirazın hukuka alışılmamış olduğunu ileri süren şirket, İstanbul 12. Tüketici Mahkemesine dava açtı. Mahkeme, ihlalli geçişe ait tebligatın araç sahibine ulaştırıldığının ispatlanamadığı sebebi öne sürülerek şirketin ceza bedelini talep edemeyeceğini belirterek davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verdi.
Adalet Bakanlığı, verilen sonucun hukuka karşıtlığı niçiniyle kanun faydasına bozma isteminde bulundu.
Temyiz istemini görüşen Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, sonuca tesirli olmamak üzere lokal mahkeme sonucunın kanun faydasına bozulmasına hükmetti.
sonucun öne sürülen nedeninden
Dairenin sonucunda, dava konusu uyuşmazlığın ihlalli geçiş niçiniyle ceza bedeli için bildirim şartının bulunup bulunmadığıyla ilgili olduğuna işaret edildi.
6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’da, ihlalli geçiş yapanlardan geçiş fiyatı ile bu fiyatın 4 katı ceza tahsil edileceğinin karar altına alındığı belirtilen kararda, 15 gün ortasında ödeme yapılması halinde ise ceza uygulamasının yapılmayacağı söz edildi.
Olay tarihinde yürürlükte olan yasal düzenlemelere atıf yapılan kararda, “Davalıya ilişkin aracın geçiş fiyatı ödemeden davacının işlettiği yoldan geçiş yaptığı, davalının kelam konusu geçiş fiyatını ve ceza bedelini çabucak hemen ödemediği, 4 katı biçiminde idari para cezası verileceğine dair yasal düzenlemenin yürürlükte olduğu, yargılama sırasında yürürlükte olan mevzuata bakılırsa de bildirim şartının yer almadığı anlaşılmaktadır.” değerlendirmesine yer verildi.
Mahkemenin verdiği sonucun bu tarafıyla tarz ve yasaya muhalif olduğu kaydedilen kararda, şunlar yer aldı:
“Mahkemece, davalının (araç sahibi) 6001 sayılı Kanun’un 30/5’inci hususuna bakılırsa 4 katı fiyatında para cezası tarafından sorumlu olduğu gözetilip kararına uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde davanın kısmen kabulü tarafında karar tesisi yöntem ve yasaya alışılmamış olduğundan Adalet Bakanlığının bu istikamete ilişen kanun faydasına temyiz talebinin kabulü gerekmiştir.”