16 sene boyunca çalıştığı şirketten emekli olan personel, yıllık müsaade fiyatlarının ödenmediği nedeni öne sürülerek dava açtı.
09.02.2000 – 02.09.2016 tarihleri ortası daima ve kesintisiz biçimde araç ve nakliye dağıtım elemanı olarak çalıştığını belirten emekçi, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil fiyat alacaklarının kendisine ödenmediğini öne sürdü. Kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, ihtarnameye karşın rastgele bir ödeme yapılmadığını, kıdem tazminatı ile bir kısım personellik alacaklarının karar altına alınmasını istedi. Davalı şirket tezleri reddetti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Davalı şirket sonucu istinaf etti. Bölge Adliye Mahkemesi de itirazı reddetti. Davalı şirket sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay; bir çalışanın 16 yılı aşkın bir süre çalışmasına karşın yıllık müsaade kullanmamasını ömrün olağan akışına aykırı buldu.
Kararda şu sözlere yer verildi: “Somut uyuşmazlıkta, davacı tarafça belgisiz alacak davası açılmıştır. 4857 sayılı İş Kanununun 59.maddesinde, iş mukavelesinin rastgele bir niçinle sona ermesi halinde, emekçiye kullandırılmayan yıllık müsaade mühletlerine ilişkin fiyatların son fiyat üzerinden ödeneceği karara bağlanmıştır. Yıllık müsaade hakkının fiyata dönüşmesi için iş mukavelesinin feshi kaidedir. Bu noktada, kontratın sona erme biçiminin ve haklı niçine dayanıp dayanmadığının ehemmiyeti bulunmamaktadır.Yıllık müsaadelerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü patrona aittir. Patron yıllık müsaadelerin kullandırıldığını imzalı müsaade defteri yahut muadil bir doküman ile kanıtlamalıdır. Bu mevzuda ispat yükü üzerinde olan patron, çalışana yemin teklif edebilir. Somut hadisede, davacı dava dilekçesinde çalışması boyunca hiç yıllık fiyatlı müsaade kullanmadığını sav etmiştir. Karara temel alınan eksper raporuna nazaran 09.02.2000- 02.09.2016 tarihleri içinde fiilen çalışmasına temel 16 yıl 18 günlük hizmet mühleti üzerinden 296 gün müsaade hakkı bulunduğu tespit edilerek hesaplanan yıllık müsaade fiyatı alacağının karar altına alındığı anlaşılmaktadır. Davacının on altı yılı aşan müddet ile çalışmasına karşın müsaade kullanmaması ömrün olağan akışına karşıt olduğundan hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde davacının çalışma müddeti boyunca rastgele bir vakitte yıllık fiyatlı müsaade kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün kullandığı hususu açıklattırılarak davacı beyanı ile bir arada tüm kanıtlar bir arada kıymetlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi yanlışlı olup bozmayı gerektirmiştir.”
09.02.2000 – 02.09.2016 tarihleri ortası daima ve kesintisiz biçimde araç ve nakliye dağıtım elemanı olarak çalıştığını belirten emekçi, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil fiyat alacaklarının kendisine ödenmediğini öne sürdü. Kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, ihtarnameye karşın rastgele bir ödeme yapılmadığını, kıdem tazminatı ile bir kısım personellik alacaklarının karar altına alınmasını istedi. Davalı şirket tezleri reddetti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Davalı şirket sonucu istinaf etti. Bölge Adliye Mahkemesi de itirazı reddetti. Davalı şirket sonucu temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay; bir çalışanın 16 yılı aşkın bir süre çalışmasına karşın yıllık müsaade kullanmamasını ömrün olağan akışına aykırı buldu.
Kararda şu sözlere yer verildi: “Somut uyuşmazlıkta, davacı tarafça belgisiz alacak davası açılmıştır. 4857 sayılı İş Kanununun 59.maddesinde, iş mukavelesinin rastgele bir niçinle sona ermesi halinde, emekçiye kullandırılmayan yıllık müsaade mühletlerine ilişkin fiyatların son fiyat üzerinden ödeneceği karara bağlanmıştır. Yıllık müsaade hakkının fiyata dönüşmesi için iş mukavelesinin feshi kaidedir. Bu noktada, kontratın sona erme biçiminin ve haklı niçine dayanıp dayanmadığının ehemmiyeti bulunmamaktadır.Yıllık müsaadelerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü patrona aittir. Patron yıllık müsaadelerin kullandırıldığını imzalı müsaade defteri yahut muadil bir doküman ile kanıtlamalıdır. Bu mevzuda ispat yükü üzerinde olan patron, çalışana yemin teklif edebilir. Somut hadisede, davacı dava dilekçesinde çalışması boyunca hiç yıllık fiyatlı müsaade kullanmadığını sav etmiştir. Karara temel alınan eksper raporuna nazaran 09.02.2000- 02.09.2016 tarihleri içinde fiilen çalışmasına temel 16 yıl 18 günlük hizmet mühleti üzerinden 296 gün müsaade hakkı bulunduğu tespit edilerek hesaplanan yıllık müsaade fiyatı alacağının karar altına alındığı anlaşılmaktadır. Davacının on altı yılı aşan müddet ile çalışmasına karşın müsaade kullanmaması ömrün olağan akışına karşıt olduğundan hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde davacının çalışma müddeti boyunca rastgele bir vakitte yıllık fiyatlı müsaade kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün kullandığı hususu açıklattırılarak davacı beyanı ile bir arada tüm kanıtlar bir arada kıymetlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi yanlışlı olup bozmayı gerektirmiştir.”