Başkan Biden ve Cumhuriyet Meclisi Sözcüsü Kevin McCarthy, Cumartesi günü ABD borç limiti konusunda yeni gelir getirmeyecek, halihazırda IRS’ye ve COVID yardımı için tahsis edilmiş fonları geri alacak ve esasen ihtiyari harcamaları mevcut seviyelerde tutacak 11. saatlik bir anlaşmaya vardı. Hem Meclis’teki hem de Senato’daki bazı Cumhuriyetçiler ve Demokratlar, McCarthy ve Biden’ı her birinin çok fazla kabul ettiğini söyleyerek eleştirdiler. Kongre’nin her iki meclisinin de yasayı geçirmesi ve Biden’ın, Hazine Bakanı Janet Yellen’ın ülkenin tüm borçlarını ödemeye yetecek fonların tükeneceği konusunda uyardığı Pazartesi gününe kadar yasayı imzalaması gerekiyor.
Ekonomi Kennedy Okulu ve Fen-Edebiyat Fakültesi’nde Aetna Ekonomi Politikası Uygulaması Profesörü olan Jason Furman, Gazette’ye anlaşma ve borç limiti dramasının yol açtığı ekonomik zarar hakkında konuştu. Röportaj netlik ve uzunluk için düzenlendi.
GAZETE: Biden ve McCarthy’nin vardığı anlaşma hakkında ne düşünüyorsunuz?
FURMAN: Bütçe/borç limiti anlaşmasına götüren süreç korkunç ve zararlıydı. Sonucun kendisi gayet iyi ve Cumhuriyetçilerin istediği ile başkanın istediği arasında bir şeyi temsil ediyor. Bölünmüş bir hükümette elde edeceğiniz şey de budur.
40 yıldır yaklaşık on yılda bir borç limiti dramları yaşadık. Bu, örneğin ABD borcunun temerrüde düşmesine karşı sigortanın piyasa fiyatlaması veya farklı hazine bonolarının faiz oranlarındaki bozulmalarla ölçüldüğü üzere, yaşadıklarımız arasında kendisiyle ilişkili en büyük finansal piyasa türbülansına sahipti. . Borç limiti bağlayıcılığının hızlanırken tepki gösterdiğini gördüğümüz başka zamanlar da oldu. Ancak bu durumda hareketler öncekinden çok çok daha büyüktü. Ayrıca, bunu ölçemiyoruz, ancak işletmeler ve kesinlikle politika yapıcılar, acil durum planlaması için çok çaba sarf ediyor. Bankalar, finansal kurumlar, borç sınırına ulaşırsak ne olacağı konusunda endişelenerek çok zaman harcamak zorunda kaldılar, bu süre temelde ölü ağırlık kaybıdır.
GAZETE: Böylesine bir türbülansa neden olan bu borç limiti müzakeresinde farklı olan ne?
FURMAN: Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçileri, başkanın ilk iki yılında başardıklarının büyük bir kısmını geri aldığını görmek açısından aşırı bir tavırla başladılar. Ve başkan, başlangıçta göründüğünden daha fazla uzlaşma arzusu duyana kadar müzakereleri başlatmaya istekli olmamak gibi daha sert bir çizgi benimsedi.
GAZETE: Anlaşmanın kendisi herhangi bir geliri artırmıyor ve harcamaları oldukça sabit tutuyor veya enflasyon hesaba katılırsa 2023 seviyelerine göre biraz azaltıyor. ABD’nin temerrüde düşmesini önlemenin dışında, ekonomiyi canlandırıyor mu yoksa ulusal borcu azaltıyor mu?
FURMAN: Kongre Bütçe Ofisi tasarıyı puanladı ve 1 trilyon doların üzerinde tasarruf buldu. Ancak bunun mevzuatın kendisinin bir puanı olduğunu anlamak önemlidir. Gerçek tasarruf, Kongre’nin buna uyup uymadığına ve nasıl bağlı kalacağına bağlı olacaktır. Borç limiti ve bütçe anlaşmasının bir parçası olarak yapılan yan anlaşma, bu tasarrufları potansiyel olarak önemli ölçüde azaltacaktır. Makroekonomik bir bakış açısıyla, herhangi bir tasarruf biraz yardımcı olur. Önümüzdeki bir veya iki yıl içinde enflasyonu düşürmeye yardımcı olacak; faiz artışlarının üzerindeki yükün bir kısmını alacak, bu aynı zamanda finansal istikrar ve bankalar için küçük bir rahatlama olacak; ve borcu biraz daha iyi bir yörüngeye oturtacak. Tüm bu makro faydalar gerçektir, ancak küçüktür.
Öte yandan, bu, borcu azaltmamın neredeyse son yolu. “Savunma dışı takdire bağlı harcama” adı verilen belirsiz bir harcama potunu enflasyonun altına indirir. Eğitim, araştırma, eğitim, çok önemli olduğunu düşündüğüm birçok şey burada barındırılıyor. Vergi artışları veya reformları ve yetkilendirme programlarına yapılan harcamaların azaltılması yoluyla aynı açığı azaltmayı başarmayı tercih ederdim.
GAZETE: Tasarı önümüzdeki birkaç gün içinde durursa, hala temerrüde düşme riski altında mıyız?
FURMAN: Bunun geçişinde bir aksaklık olursa kötü bir durumda olabiliriz. 5 Haziran Pazartesi, Hazine’nin X tarihini vurduğumuz konusunda uyardığı zamandır. Ayın 5’inin haftasında her gün ve 15 Haziran’a kadar her gün, hükümetin girenden çok daha fazla parası oluyor, tıpkı bir çek hesabı olan bir hanede olduğu gibi, para ileri geri hareket ediyor ve tam olarak emin değil. hangi çekler bozdurulacak.
Tam olarak hangi ödemelerin kime gittiğine bağlı olarak, [U.S. Treasury] tam ödeme yapmak için yeterli paraya sahip olmayabilir. Bu daha önce hiç olmamış bir şey olurdu ve oldukça korkutucu olurdu.
Şimdi, eğer herkes ayın 5’inde geçeceğini bilseydi ve bu durumda olduğunuz sadece bir gün olsaydı, muhtemelen arka ceplerinde çok çok kısa bir süre için kullanabilecekleri bazı hileler vardır. Ancak bu hilelerin tam olarak ne olduğu net değil ve bence çoğu insanın öğrenmek istemeyeceği bir şey.
Şirketler tahmini vergi ödemelerini 15 Haziran’da yaparlar, bu nedenle 15 Haziran’a kadar yaptıysanız Temmuz’a kadar yapabilirsiniz. Sorun, tüm bu faturaların vadesi geldiği ve vergilerin zar zor geldiği ayın 5’inden 15’ine geçmek. Bu zor ya da imkansız. Ve finansal piyasaların nasıl tepki vereceğini bilmiyoruz; derecelendirme kuruluşlarının nasıl tepki vereceğini bilmiyoruz; ama ne olursa olsun, çirkin olurdu.
GAZETE: Bununla ilgili herhangi bir beklenti endişesi zaten ekonomiye zarar verdi mi?
FURMAN: Ah evet. Bence kesinlikle var. Son birkaç ay ekonomi için zararlı oldu. Tam olarak ne kadar zararlı, bilmiyorum ve ölçemiyorum. Ancak dikkatin başka yöne çevrilmesi, yüksek faiz oranları, piyasanın düşmesi, güven üzerindeki etkisi, bunların hepsi kötü. İki veya üç günlük drama, halihazırda yapılanlara neredeyse hiçbir ek maliyet getirmeyecek. Meclisin Senato’dan biraz daha fazla gerilimi var. Senato’da tek sorun şu ki, 99 senatör ilerlemeye istekli olsa bile, bir kişi yavaşlatabilir. Ama durduramazlar.
GAZETE: Temerrüdü önlemek için potansiyel seçenekler, Biden’ın 14. Değişikliği uygulamaya koymasından Hazine’nin 1 trilyon dolarlık madeni para basmasına kadar her şeyi içeriyordu. McCarthy ile müzakere etmek, başkanın sahip olduğu en iyi seçenek miydi?
FURMAN: Evet. Diğer seçenekler korkunçtu. Ben Obama yönetimindeyken, avukatlarımız genellikle 14. Değişikliğin mevcut bir seçenek olmadığı görüşündeydiler. Finansal piyasalar bunu uygun bir seçenek olarak görmeyebilir, bu nedenle, harekete geçerseniz depolayabilir ve paniğe kapılabilirler. Nihayetinde Yargıtay karar verecekti. 14. Değişikliğe başvurarak Başkan Biden’ın bundan kurtulmasına izin vereceklerinden son derece şüpheliyim. Bence bundan kurtulmanın tüm yolları ekonomik ve potansiyel olarak politik olarak da gerçekten maliyetliydi çünkü başkan [would have] yeni icat ettiği bazı riskli planları denemek istiyor gibiydi ve işe yaramadı. Herkes kimi suçlayacağını tam olarak bilirdi ve bu o olurdu.
GAZETE: Bu anlaşma, gelecek yılki başkanlık seçimlerinde borç limiti mücadelesini önleyecek, ancak Biden’ın yeniden seçimi kazanması ve Cumhuriyetçilerin Meclis’in kontrolünü elinde tutması durumunda 2025’te tekrar için zemin hazırlamıyor mu?
FURMAN: Başkan Trump görevdeyken, borç limitinin kaldırılmasını savundum, bu yüzden taraflardan herhangi birinin bunu kullanması gerektiğini düşünmediğim konusunda tutarlı oldum. Sorun şu ki, Anayasa, Kongre’nin borca izin vermesi gerektiğini açıkça belirtiyor. Ve bu yüzden, bizi içine sokan durumu sevmiyorum ama ne yazık ki kanun böyle görünüyor. Bu yasayı değiştirmenin bir yolu bulunana kadar, yasayı takip etmekten ve nihayetinde müzakere etmekten ve bu müzakereleri az önce yaşadığımız anormal yoldan ziyade normal bir şekilde gerçekleştirmeye çalışmaktan başka seçenek yok.
Ekonomi Kennedy Okulu ve Fen-Edebiyat Fakültesi’nde Aetna Ekonomi Politikası Uygulaması Profesörü olan Jason Furman, Gazette’ye anlaşma ve borç limiti dramasının yol açtığı ekonomik zarar hakkında konuştu. Röportaj netlik ve uzunluk için düzenlendi.
GAZETE: Biden ve McCarthy’nin vardığı anlaşma hakkında ne düşünüyorsunuz?
FURMAN: Bütçe/borç limiti anlaşmasına götüren süreç korkunç ve zararlıydı. Sonucun kendisi gayet iyi ve Cumhuriyetçilerin istediği ile başkanın istediği arasında bir şeyi temsil ediyor. Bölünmüş bir hükümette elde edeceğiniz şey de budur.
40 yıldır yaklaşık on yılda bir borç limiti dramları yaşadık. Bu, örneğin ABD borcunun temerrüde düşmesine karşı sigortanın piyasa fiyatlaması veya farklı hazine bonolarının faiz oranlarındaki bozulmalarla ölçüldüğü üzere, yaşadıklarımız arasında kendisiyle ilişkili en büyük finansal piyasa türbülansına sahipti. . Borç limiti bağlayıcılığının hızlanırken tepki gösterdiğini gördüğümüz başka zamanlar da oldu. Ancak bu durumda hareketler öncekinden çok çok daha büyüktü. Ayrıca, bunu ölçemiyoruz, ancak işletmeler ve kesinlikle politika yapıcılar, acil durum planlaması için çok çaba sarf ediyor. Bankalar, finansal kurumlar, borç sınırına ulaşırsak ne olacağı konusunda endişelenerek çok zaman harcamak zorunda kaldılar, bu süre temelde ölü ağırlık kaybıdır.
GAZETE: Böylesine bir türbülansa neden olan bu borç limiti müzakeresinde farklı olan ne?
FURMAN: Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçileri, başkanın ilk iki yılında başardıklarının büyük bir kısmını geri aldığını görmek açısından aşırı bir tavırla başladılar. Ve başkan, başlangıçta göründüğünden daha fazla uzlaşma arzusu duyana kadar müzakereleri başlatmaya istekli olmamak gibi daha sert bir çizgi benimsedi.
GAZETE: Anlaşmanın kendisi herhangi bir geliri artırmıyor ve harcamaları oldukça sabit tutuyor veya enflasyon hesaba katılırsa 2023 seviyelerine göre biraz azaltıyor. ABD’nin temerrüde düşmesini önlemenin dışında, ekonomiyi canlandırıyor mu yoksa ulusal borcu azaltıyor mu?
FURMAN: Kongre Bütçe Ofisi tasarıyı puanladı ve 1 trilyon doların üzerinde tasarruf buldu. Ancak bunun mevzuatın kendisinin bir puanı olduğunu anlamak önemlidir. Gerçek tasarruf, Kongre’nin buna uyup uymadığına ve nasıl bağlı kalacağına bağlı olacaktır. Borç limiti ve bütçe anlaşmasının bir parçası olarak yapılan yan anlaşma, bu tasarrufları potansiyel olarak önemli ölçüde azaltacaktır. Makroekonomik bir bakış açısıyla, herhangi bir tasarruf biraz yardımcı olur. Önümüzdeki bir veya iki yıl içinde enflasyonu düşürmeye yardımcı olacak; faiz artışlarının üzerindeki yükün bir kısmını alacak, bu aynı zamanda finansal istikrar ve bankalar için küçük bir rahatlama olacak; ve borcu biraz daha iyi bir yörüngeye oturtacak. Tüm bu makro faydalar gerçektir, ancak küçüktür.
Öte yandan, bu, borcu azaltmamın neredeyse son yolu. “Savunma dışı takdire bağlı harcama” adı verilen belirsiz bir harcama potunu enflasyonun altına indirir. Eğitim, araştırma, eğitim, çok önemli olduğunu düşündüğüm birçok şey burada barındırılıyor. Vergi artışları veya reformları ve yetkilendirme programlarına yapılan harcamaların azaltılması yoluyla aynı açığı azaltmayı başarmayı tercih ederdim.
GAZETE: Tasarı önümüzdeki birkaç gün içinde durursa, hala temerrüde düşme riski altında mıyız?
FURMAN: Bunun geçişinde bir aksaklık olursa kötü bir durumda olabiliriz. 5 Haziran Pazartesi, Hazine’nin X tarihini vurduğumuz konusunda uyardığı zamandır. Ayın 5’inin haftasında her gün ve 15 Haziran’a kadar her gün, hükümetin girenden çok daha fazla parası oluyor, tıpkı bir çek hesabı olan bir hanede olduğu gibi, para ileri geri hareket ediyor ve tam olarak emin değil. hangi çekler bozdurulacak.
Tam olarak hangi ödemelerin kime gittiğine bağlı olarak, [U.S. Treasury] tam ödeme yapmak için yeterli paraya sahip olmayabilir. Bu daha önce hiç olmamış bir şey olurdu ve oldukça korkutucu olurdu.
Şimdi, eğer herkes ayın 5’inde geçeceğini bilseydi ve bu durumda olduğunuz sadece bir gün olsaydı, muhtemelen arka ceplerinde çok çok kısa bir süre için kullanabilecekleri bazı hileler vardır. Ancak bu hilelerin tam olarak ne olduğu net değil ve bence çoğu insanın öğrenmek istemeyeceği bir şey.
Şirketler tahmini vergi ödemelerini 15 Haziran’da yaparlar, bu nedenle 15 Haziran’a kadar yaptıysanız Temmuz’a kadar yapabilirsiniz. Sorun, tüm bu faturaların vadesi geldiği ve vergilerin zar zor geldiği ayın 5’inden 15’ine geçmek. Bu zor ya da imkansız. Ve finansal piyasaların nasıl tepki vereceğini bilmiyoruz; derecelendirme kuruluşlarının nasıl tepki vereceğini bilmiyoruz; ama ne olursa olsun, çirkin olurdu.
GAZETE: Bununla ilgili herhangi bir beklenti endişesi zaten ekonomiye zarar verdi mi?
FURMAN: Ah evet. Bence kesinlikle var. Son birkaç ay ekonomi için zararlı oldu. Tam olarak ne kadar zararlı, bilmiyorum ve ölçemiyorum. Ancak dikkatin başka yöne çevrilmesi, yüksek faiz oranları, piyasanın düşmesi, güven üzerindeki etkisi, bunların hepsi kötü. İki veya üç günlük drama, halihazırda yapılanlara neredeyse hiçbir ek maliyet getirmeyecek. Meclisin Senato’dan biraz daha fazla gerilimi var. Senato’da tek sorun şu ki, 99 senatör ilerlemeye istekli olsa bile, bir kişi yavaşlatabilir. Ama durduramazlar.
GAZETE: Temerrüdü önlemek için potansiyel seçenekler, Biden’ın 14. Değişikliği uygulamaya koymasından Hazine’nin 1 trilyon dolarlık madeni para basmasına kadar her şeyi içeriyordu. McCarthy ile müzakere etmek, başkanın sahip olduğu en iyi seçenek miydi?
FURMAN: Evet. Diğer seçenekler korkunçtu. Ben Obama yönetimindeyken, avukatlarımız genellikle 14. Değişikliğin mevcut bir seçenek olmadığı görüşündeydiler. Finansal piyasalar bunu uygun bir seçenek olarak görmeyebilir, bu nedenle, harekete geçerseniz depolayabilir ve paniğe kapılabilirler. Nihayetinde Yargıtay karar verecekti. 14. Değişikliğe başvurarak Başkan Biden’ın bundan kurtulmasına izin vereceklerinden son derece şüpheliyim. Bence bundan kurtulmanın tüm yolları ekonomik ve potansiyel olarak politik olarak da gerçekten maliyetliydi çünkü başkan [would have] yeni icat ettiği bazı riskli planları denemek istiyor gibiydi ve işe yaramadı. Herkes kimi suçlayacağını tam olarak bilirdi ve bu o olurdu.
GAZETE: Bu anlaşma, gelecek yılki başkanlık seçimlerinde borç limiti mücadelesini önleyecek, ancak Biden’ın yeniden seçimi kazanması ve Cumhuriyetçilerin Meclis’in kontrolünü elinde tutması durumunda 2025’te tekrar için zemin hazırlamıyor mu?
FURMAN: Başkan Trump görevdeyken, borç limitinin kaldırılmasını savundum, bu yüzden taraflardan herhangi birinin bunu kullanması gerektiğini düşünmediğim konusunda tutarlı oldum. Sorun şu ki, Anayasa, Kongre’nin borca izin vermesi gerektiğini açıkça belirtiyor. Ve bu yüzden, bizi içine sokan durumu sevmiyorum ama ne yazık ki kanun böyle görünüyor. Bu yasayı değiştirmenin bir yolu bulunana kadar, yasayı takip etmekten ve nihayetinde müzakere etmekten ve bu müzakereleri az önce yaşadığımız anormal yoldan ziyade normal bir şekilde gerçekleştirmeye çalışmaktan başka seçenek yok.