Son günlerde federal düzenleyiciler finansal piyasaları istikrara kavuşturmak, mevduat sahiplerini yıkımdan korumak ve Silikon Vadisi Bankası ile diğer bir avuç küçük, teknoloji odaklı kurumun çöküşünün ardından daha fazla banka iflasını önlemek için dramatik adımlar attı.
ABD Hazinesi, Federal Rezerv Kurulu ve Federal Mevduat Sigorta Kurumu'nun aldığı önlemler şimdilik suları sakinleştirmiş gibi görünüyor. Ancak başarısızlıklar, teknoloji ve yatırım konusunda bilgili müşterilere hizmet veren bankaların nasıl bu kadar hızlı ve ani bir şekilde düşüşe geçebileceğine dair soruları gündeme getirdi. Adalet Bakanlığı, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu ve Federal Rezerv soruşturma başlatma sözü verdi.
Eleştirmenler, bu bankaların 2018'de başarısızlıklarına yol açan koşulları önlemek için tasarlanmış federal düzenlemelerden yardım istediğini ve bu düzenlemelerden kurtulduğunu söylüyor ve bir kurtarma paketinin diğer bankaları aceleci davranmaya ve gelecekte benzer muameleyi beklemeye teşvik edeceğinden endişe ediyor.
Neler olup bittiğini daha iyi anlamak için Gazette, Ekonomi Hukuk Fakültesi'nde Nomura Uluslararası Mali Düzenleme Uygulamaları Profesörü Daniel Tarullo ile konuştu. 2009'dan 2017'ye kadar Federal Rezerv Kurulu ve ticari bankalar için faiz oranlarını belirleyen Federal Açık Piyasa Komitesi üyesiydi. Denetim ve düzenlemeden sorumlu gözetim yöneticisi olarak, 2010 Dodd-Frank Yasasının uygulanması da dahil olmak üzere, kurulun mali düzenleme reformlarına liderlik etti. Röportaj netlik ve uzunluk açısından düzenlendi.
Soru-Cevap
Daniel Tarullo
GAZETE: Çok fazla parmakla işaret edildi. Bu banka başarısızlıklarının sorumlusu kim?
Ne yapıyorsun? Bunun düzenleyici bir başarısızlık mı yoksa denetimsel bir başarısızlık mı yoksa her ikisi mi olduğu bir dereceye kadar cevaplanmayı bekliyor, ancak en azından bir denetimsel başarısızlık olduğundan oldukça emin olabileceğimizi düşünüyorum. Silikon Vadisi Bankası vakasında, San Francisco Federal Rezerv Bankası'ndaki denetçiler sorunun geldiğini görmediler ve muhtemelen likidite durumuna ve değer kaybeden Hazine tahvilleriyle ilgili potansiyel soruna bakmadılar. Bu kesinlikle San Francisco Fed'in başarısızlığı mıydı? Yoksa Washington'daki Yönetim Kurulu tarafından kendilerine verilen talimatlara göre mi hareket ediyorlardı? Bunu soruyorum çünkü son birkaç yıldır denetim otoritelerine, bankalarına karşı eskisi kadar katı ve sıkı davranmamaları gerektiğine dair bir mesaj gönderildi.
GAZETE: Bu mesaj Dodd-Frank'in 2018'de geri alınmasıyla mı bağlantılıydı yoksa ayrı bir konu mu?
Ne yapıyorsun? Denetim ayrı bir konudur. Tartışma, 2018 mevzuatının ve ardından Federal Reserve'ün 2019'da bu mevzuatı uygulamasının ne kadar fark yarattığı etrafında dönüyor. Tespit edebildiğim kadarıyla mevzuatta değil, bizzat Fed'in yaptığı değişikliklerde fark yaratabilecek potansiyel bir nokta vardı. Ancak sorunların doğrudan sorumlusu değişimmiş gibi görünmüyor. Bu değişikliklerin Fed'in genel düzenlemelerindeki gevşemeyi yansıttığını düşünüyorum, bu da muhtemelen geçen hafta gördüğümüz sorunlara katkıda bulundu.
GAZETE: FDIC, Hazine ve Merkez Bankası bankacılık sektörünü istikrara kavuşturmak için uygun adımları atıyor mu?
Ne yapıyorsun? Göreceğiz. Dün durum pek de öyle görünmüyordu. Şimdi, Salı günü öğlen, işler sakinleşti. Bu tür durumlarda bazen bir duraklama olur ve sonra işler tekrar kötüleşir. Bazen bir duraklama olur ve işler bir nevi istikrara kavuşur. Sadece şu anda nerede olduğumuzu bilmiyoruz. Fed, FDIC ve Hazine, diğer bankalara yönelik daha fazla hücumu durdurmak için atmaları gerektiğini düşündükleri bir dizi adımı geçici olarak attılar; sigortasız mevduat sahiplerine garantiler sağladılar ve Fed finansmanı için oldukça uygun koşullar sağladılar. kendilerini savunmasız bir duruma sokabilecek diğer bankaların kullanımına açıktır. Bu, talihsiz de olsa uygun bir tepkiydi; ileriye dönük politika açısından talihsiz bir tepkiydi, ancak Biden yönetimi ve bankacılık kurumlarının bankacılık sistemiyle ilgili büyük riskler almak istememeleri açısından uygundu.
GAZETE: Herkes gelecekte benzer muameleyi beklerse, FDIC'nin standart maksimum 250 bin doların üzerindeki mevduat garantisi, sonuçta Pandora'nın kutusunu kanıtlayabilecek bir hamle midir?
Ne yapıyorsun? Bir krizin ortasında düzenleyiciler, denetçiler ve başkan ahlaki tehlike konusunda fazla endişelenemez. Hükümet 2008 sonbaharında Lehman Brothers'la olan ahlaki tehlike sorununa ara verdiğinde bakın ne oldu – başarısızlığı mali krizin en akut aşamasını başlattı. Ancak işler istikrara kavuştuğunda, ortada önemli bir ahlaki tehlike olduğunun kabul edilmesi, düzenleyici bir tepki gerektiriyor ve biz de bunu elde edeceğiz. Bu düzenleyici tepkinin niteliği, düzenleyicilerin sorunun ne kadar yaygın olduğu konusunda vardıkları sonuca bağlı olacaktır. Ancak sigortasız mevduat sahiplerinin, ironik bir şekilde, çok sayıda sigortasız mevduatı olan bir bankada sigortasız mevduatları varsa, büyük ihtimalle kurtarılacaklarına inanacakları gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacaklar. Mevcut sistemimizde bu, büyük mevduat sahiplerinin sahip olmasını isteyeceğiniz türde bir teşvik değil.
Öğrendiğimiz bir diğer şey ise, bankaları iflas ettiklerinde çözüme kavuşturarak ve yasaların yapmanız gerektiğini söylediği şekilde zararları dağıtarak piyasa disiplinini uygulayabileceğimiz vaadinin sadece bir yanılsama olduğudur. SVB, ülkenin en büyük 16'ncı sigortalı emanet kurumuydu. Bu JP Morgan değildi, bu Citi değildi, bu Bank of America değildi. 48 saat içinde hükümet, sigortasız mevduat sahiplerine zarar dağıtmayı göze alamayacağı sonucuna vardı ve onları korumak için olağanüstü adımlar attı. İnsanlar artık, çözüm sürecinin neler yapabileceğine ilişkin mevzuatta ortaya konan varsayımların, hararetler kızıştığında geçerli olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacak.
GAZETE: SVB'nin başarısızlığı bankacılık sektöründeki daha büyük bir sorunun göstergesi mi?
Ne yapıyorsun? Gördüğümüz stres, aşağıdaki özelliklerin bir kombinasyonu ile bankalarda yoğunlaşmıştır: Birincisi, onların işleri şu anda ekonominin geri kalanı kadar iyi performans göstermeyen bir sektöre veya sektöre (teknoloji ve kripto) bağımlıdır. özellikle. İkincisi, mevcut düzenlemeler uyarınca piyasaya göre değerlenmesi gerekmeyen, yani faiz oranlarının yükselmesi nedeniyle ortaya çıkan zararların farkına varılması gereken bir Hazine tahvili portföyüne sahipler. Üçüncüsü ve belki de en önemlisi, sigortasız mevduatlarının çok yüksek oranları vardı ve FDIC tarafından korunmadığını bildikleri büyük miktarda para vardı. Böylece, bir sorun kokusu duyulduğunda mevduat sahipleri parayı mümkün olduğu kadar çabuk çekiyordu.
GAZETE: SVB'nin çöküşünde keskin bir şekilde yükselen faiz oranlarının oynadığı rol göz önüne alındığında, bu Fed'in para sıkılaştırma yaklaşımının planlandığı gibi işlemediğini mi gösteriyor?
Ne yapıyorsun? Salı sabahı açıklanan enflasyon rakamları muhtemelen Fed'de insanları duraklattı. İnsanların beklediğinden biraz daha yüksek geldiler. Asıl soru, Fed'in politikasının işe yarayıp yaramadığı değil; finansal koşulları sıkılaştırıyor; fakat bu, bankaların uyum sağlamak için zamanları olmayacak kadar hızlı mı sıkılaştırılıyor? Açıkçası pek çok işletme, pek çok finans firması ve pek çok birey ve hane, sabit getirili menkul kıymet portföylerinden darbe aldı. Fed'in faiz oranlarını bu kadar hızlı yükseltirken bankacılıkta ve finans sektörünün diğer kısımlarında ne tür kırılganlıklar olabileceğini sorması gerekirdi. Ancak muhtemelen neredeyse yalnızca enflasyona odaklandılar.
GAZETE: Bu durum, Salı günkü enflasyon rakamlarıyla birlikte Fed'in enflasyon konusunda ilerleyişini zorlaştırıyor mu?
Ne yapıyorsun? Kesinlikle. Gelecek hafta Federal Açık Piyasa Komitesi toplantısı var. Gerilim şu: Bir yandan, bankalar açısından tedirginlik olduğu ölçüde, daha fazla artış, bankaların halihazırda ellerinde tuttukları uzun vadeli menkul kıymetlerin değer kaybı ve değerindeki sorunları daha da kötüleştirecektir. Öte yandan, en azından ılımlı bir faiz artırımına gitmezlerse piyasalar yeniden Fed'in faiz artırımlarını durduracağı sonucuna varmaya başlıyor. O zaman finansal koşullar gevşemeye başlayacak ve bunun sonucunda Fed'in enflasyon hedefine ulaşması zorlaşabilecek. Bu önümüzdeki hafta Fed için çok hassas bir karar olacak.
ABD Hazinesi, Federal Rezerv Kurulu ve Federal Mevduat Sigorta Kurumu'nun aldığı önlemler şimdilik suları sakinleştirmiş gibi görünüyor. Ancak başarısızlıklar, teknoloji ve yatırım konusunda bilgili müşterilere hizmet veren bankaların nasıl bu kadar hızlı ve ani bir şekilde düşüşe geçebileceğine dair soruları gündeme getirdi. Adalet Bakanlığı, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu ve Federal Rezerv soruşturma başlatma sözü verdi.
Eleştirmenler, bu bankaların 2018'de başarısızlıklarına yol açan koşulları önlemek için tasarlanmış federal düzenlemelerden yardım istediğini ve bu düzenlemelerden kurtulduğunu söylüyor ve bir kurtarma paketinin diğer bankaları aceleci davranmaya ve gelecekte benzer muameleyi beklemeye teşvik edeceğinden endişe ediyor.
Neler olup bittiğini daha iyi anlamak için Gazette, Ekonomi Hukuk Fakültesi'nde Nomura Uluslararası Mali Düzenleme Uygulamaları Profesörü Daniel Tarullo ile konuştu. 2009'dan 2017'ye kadar Federal Rezerv Kurulu ve ticari bankalar için faiz oranlarını belirleyen Federal Açık Piyasa Komitesi üyesiydi. Denetim ve düzenlemeden sorumlu gözetim yöneticisi olarak, 2010 Dodd-Frank Yasasının uygulanması da dahil olmak üzere, kurulun mali düzenleme reformlarına liderlik etti. Röportaj netlik ve uzunluk açısından düzenlendi.
Soru-Cevap
Daniel Tarullo
GAZETE: Çok fazla parmakla işaret edildi. Bu banka başarısızlıklarının sorumlusu kim?
Ne yapıyorsun? Bunun düzenleyici bir başarısızlık mı yoksa denetimsel bir başarısızlık mı yoksa her ikisi mi olduğu bir dereceye kadar cevaplanmayı bekliyor, ancak en azından bir denetimsel başarısızlık olduğundan oldukça emin olabileceğimizi düşünüyorum. Silikon Vadisi Bankası vakasında, San Francisco Federal Rezerv Bankası'ndaki denetçiler sorunun geldiğini görmediler ve muhtemelen likidite durumuna ve değer kaybeden Hazine tahvilleriyle ilgili potansiyel soruna bakmadılar. Bu kesinlikle San Francisco Fed'in başarısızlığı mıydı? Yoksa Washington'daki Yönetim Kurulu tarafından kendilerine verilen talimatlara göre mi hareket ediyorlardı? Bunu soruyorum çünkü son birkaç yıldır denetim otoritelerine, bankalarına karşı eskisi kadar katı ve sıkı davranmamaları gerektiğine dair bir mesaj gönderildi.
GAZETE: Bu mesaj Dodd-Frank'in 2018'de geri alınmasıyla mı bağlantılıydı yoksa ayrı bir konu mu?
Ne yapıyorsun? Denetim ayrı bir konudur. Tartışma, 2018 mevzuatının ve ardından Federal Reserve'ün 2019'da bu mevzuatı uygulamasının ne kadar fark yarattığı etrafında dönüyor. Tespit edebildiğim kadarıyla mevzuatta değil, bizzat Fed'in yaptığı değişikliklerde fark yaratabilecek potansiyel bir nokta vardı. Ancak sorunların doğrudan sorumlusu değişimmiş gibi görünmüyor. Bu değişikliklerin Fed'in genel düzenlemelerindeki gevşemeyi yansıttığını düşünüyorum, bu da muhtemelen geçen hafta gördüğümüz sorunlara katkıda bulundu.
GAZETE: FDIC, Hazine ve Merkez Bankası bankacılık sektörünü istikrara kavuşturmak için uygun adımları atıyor mu?
Ne yapıyorsun? Göreceğiz. Dün durum pek de öyle görünmüyordu. Şimdi, Salı günü öğlen, işler sakinleşti. Bu tür durumlarda bazen bir duraklama olur ve sonra işler tekrar kötüleşir. Bazen bir duraklama olur ve işler bir nevi istikrara kavuşur. Sadece şu anda nerede olduğumuzu bilmiyoruz. Fed, FDIC ve Hazine, diğer bankalara yönelik daha fazla hücumu durdurmak için atmaları gerektiğini düşündükleri bir dizi adımı geçici olarak attılar; sigortasız mevduat sahiplerine garantiler sağladılar ve Fed finansmanı için oldukça uygun koşullar sağladılar. kendilerini savunmasız bir duruma sokabilecek diğer bankaların kullanımına açıktır. Bu, talihsiz de olsa uygun bir tepkiydi; ileriye dönük politika açısından talihsiz bir tepkiydi, ancak Biden yönetimi ve bankacılık kurumlarının bankacılık sistemiyle ilgili büyük riskler almak istememeleri açısından uygundu.
GAZETE: Herkes gelecekte benzer muameleyi beklerse, FDIC'nin standart maksimum 250 bin doların üzerindeki mevduat garantisi, sonuçta Pandora'nın kutusunu kanıtlayabilecek bir hamle midir?
Ne yapıyorsun? Bir krizin ortasında düzenleyiciler, denetçiler ve başkan ahlaki tehlike konusunda fazla endişelenemez. Hükümet 2008 sonbaharında Lehman Brothers'la olan ahlaki tehlike sorununa ara verdiğinde bakın ne oldu – başarısızlığı mali krizin en akut aşamasını başlattı. Ancak işler istikrara kavuştuğunda, ortada önemli bir ahlaki tehlike olduğunun kabul edilmesi, düzenleyici bir tepki gerektiriyor ve biz de bunu elde edeceğiz. Bu düzenleyici tepkinin niteliği, düzenleyicilerin sorunun ne kadar yaygın olduğu konusunda vardıkları sonuca bağlı olacaktır. Ancak sigortasız mevduat sahiplerinin, ironik bir şekilde, çok sayıda sigortasız mevduatı olan bir bankada sigortasız mevduatları varsa, büyük ihtimalle kurtarılacaklarına inanacakları gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacaklar. Mevcut sistemimizde bu, büyük mevduat sahiplerinin sahip olmasını isteyeceğiniz türde bir teşvik değil.
Öğrendiğimiz bir diğer şey ise, bankaları iflas ettiklerinde çözüme kavuşturarak ve yasaların yapmanız gerektiğini söylediği şekilde zararları dağıtarak piyasa disiplinini uygulayabileceğimiz vaadinin sadece bir yanılsama olduğudur. SVB, ülkenin en büyük 16'ncı sigortalı emanet kurumuydu. Bu JP Morgan değildi, bu Citi değildi, bu Bank of America değildi. 48 saat içinde hükümet, sigortasız mevduat sahiplerine zarar dağıtmayı göze alamayacağı sonucuna vardı ve onları korumak için olağanüstü adımlar attı. İnsanlar artık, çözüm sürecinin neler yapabileceğine ilişkin mevzuatta ortaya konan varsayımların, hararetler kızıştığında geçerli olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacak.
GAZETE: SVB'nin başarısızlığı bankacılık sektöründeki daha büyük bir sorunun göstergesi mi?
Ne yapıyorsun? Gördüğümüz stres, aşağıdaki özelliklerin bir kombinasyonu ile bankalarda yoğunlaşmıştır: Birincisi, onların işleri şu anda ekonominin geri kalanı kadar iyi performans göstermeyen bir sektöre veya sektöre (teknoloji ve kripto) bağımlıdır. özellikle. İkincisi, mevcut düzenlemeler uyarınca piyasaya göre değerlenmesi gerekmeyen, yani faiz oranlarının yükselmesi nedeniyle ortaya çıkan zararların farkına varılması gereken bir Hazine tahvili portföyüne sahipler. Üçüncüsü ve belki de en önemlisi, sigortasız mevduatlarının çok yüksek oranları vardı ve FDIC tarafından korunmadığını bildikleri büyük miktarda para vardı. Böylece, bir sorun kokusu duyulduğunda mevduat sahipleri parayı mümkün olduğu kadar çabuk çekiyordu.
GAZETE: SVB'nin çöküşünde keskin bir şekilde yükselen faiz oranlarının oynadığı rol göz önüne alındığında, bu Fed'in para sıkılaştırma yaklaşımının planlandığı gibi işlemediğini mi gösteriyor?
Ne yapıyorsun? Salı sabahı açıklanan enflasyon rakamları muhtemelen Fed'de insanları duraklattı. İnsanların beklediğinden biraz daha yüksek geldiler. Asıl soru, Fed'in politikasının işe yarayıp yaramadığı değil; finansal koşulları sıkılaştırıyor; fakat bu, bankaların uyum sağlamak için zamanları olmayacak kadar hızlı mı sıkılaştırılıyor? Açıkçası pek çok işletme, pek çok finans firması ve pek çok birey ve hane, sabit getirili menkul kıymet portföylerinden darbe aldı. Fed'in faiz oranlarını bu kadar hızlı yükseltirken bankacılıkta ve finans sektörünün diğer kısımlarında ne tür kırılganlıklar olabileceğini sorması gerekirdi. Ancak muhtemelen neredeyse yalnızca enflasyona odaklandılar.
GAZETE: Bu durum, Salı günkü enflasyon rakamlarıyla birlikte Fed'in enflasyon konusunda ilerleyişini zorlaştırıyor mu?
Ne yapıyorsun? Kesinlikle. Gelecek hafta Federal Açık Piyasa Komitesi toplantısı var. Gerilim şu: Bir yandan, bankalar açısından tedirginlik olduğu ölçüde, daha fazla artış, bankaların halihazırda ellerinde tuttukları uzun vadeli menkul kıymetlerin değer kaybı ve değerindeki sorunları daha da kötüleştirecektir. Öte yandan, en azından ılımlı bir faiz artırımına gitmezlerse piyasalar yeniden Fed'in faiz artırımlarını durduracağı sonucuna varmaya başlıyor. O zaman finansal koşullar gevşemeye başlayacak ve bunun sonucunda Fed'in enflasyon hedefine ulaşması zorlaşabilecek. Bu önümüzdeki hafta Fed için çok hassas bir karar olacak.