Daha yüksek ücretlerin genç yetişkinleri bir şehre veya bölgeye çekeceği makul bir varsayım gibi görünebilir. Ancak Ekonomi araştırmacıları tarafından yapılan yeni bir araştırmaya göre, gençlerin büyük çoğunluğu evlerinden uzağa taşınmıyor ve daha fazla para teklifinin bile taşınma istekleri üzerinde çok küçük bir etkisi var gibi görünüyor. Gelir eşitsizliğiyle mücadele, daha iyi işleri onlara ihtiyacı olan insanlara yakın bir yere yerleştirmek için daha iyi olacaktır.
Ekonomi Profesörü Nathaniel Hendren ve Ph.D. bölüm öğrencisi, genç yetişkinlerin hareketini incelemek için ABD Sayım Bürosu bilgilerini kullandı. Bureau’nun Ekonomik Araştırmalar Merkezi’nde baş sosyolog ve demograf olan Sonya Porter ile birlikte, 26 yaşındaki tüm genç yetişkinlerin yüzde 80’inin büyüdükleri yerden 100 milden daha az bir mesafeye taşındığını ve sadece yüzde 10’unun daha fazla taşındığını buldular. 500 mil uzakta. Örneğin, çalışma belgesi şunu belirtiyor: “Dubuque, IA’da büyüyen çocukların, biraz daha uzaktaki Chicago’ya kıyasla yakındaki Des Moines veya Waterloo’ya taşınma olasılığı üç kat daha fazla.”
Daha yüksek ücret fırsatlarının bu genç yetişkinlerin çoğunu yeni bölgelere çekmesi beklenebilirken, gazete etkinin sınırlı olduğunu gördü. Aslında, yıllık maaşta 1.600 dolarlık bir artış, yalnızca yüzde 1’lik bir artışla sonuçlandı.
Her ikisi de Ekonomi merkezli partiler üstü, kar amacı gütmeyen kuruluşlar olan Opportunity Insights’ın eş direktörü ve Policy Impacts’in eş direktörü olan Hendren, “Gençler evlerinden uzağa taşınmıyorlar” dedi. “Daha yüksek ücretlere tepki olarak hareket ediyorlar, ancak etkilerin genel olarak o kadar büyük olmadığını savunduk.”
Policy Impacts’in başka bir eş direktörü olan Sprung-Keyser, “İnsanlar kesinlikle ücret fırsatlarındaki değişikliklere tepki veriyor, ancak bu insanlar nüfusun bir kısmını oluşturuyor ve hâlâ yakınlarda hareket etme eğilimindeler” dedi.
Buna ek olarak, çalışma, yaş demografisi içinde bile göç modellerinde farklılıklar buldu. Genç Siyahi ve Latin yetişkinler, genç beyaz yetişkinlerden daha kısa mesafeler kat etme eğilimindeydiler ve farklı yerlere taşındılar.
Hendren, “Siyah genç yetişkinler için en yaygın varış yerleri Atlanta, Houston ve DC’dir” dedi. “Genç beyaz yetişkinler için en yaygın varış noktaları üç büyük şehir – New York, Chicago ve LA – ama aynı zamanda diğer ırksal gruplar arasında ilk 10’da olmayan Denver, Colorado.”
Bu genç yetişkinlerin orijinal ailelerinin gelir düzeyi, Hendren’in nadir görülen bir geri dönüş olarak adlandırdığı şeyi sunsa bile, önemli bir rol oynuyor gibi görünüyor.
Hendren, “Düşük gelirli ailelerden gelen genç yetişkinleri içeren verilerde, Siyah ve Hispanik genç yetişkinlerin beyaz genç yetişkinlerden daha kısa bir mesafe kat ettiğini görüyoruz, hatta düşük gelirli aileler grubuna bakıyoruz” dedi. “Ancak ilk yüzde 1’deki ailelere baktığınızda, aslında bu ırk farklarının yakınsadığını ve biraz tersine döndüğünü görüyorsunuz. İlk yüzde 1’de doğan siyah genç yetişkinler, ilk yüzde 1’de doğan beyaz genç yetişkinlere göre ortalama 30 mil daha uzağa gidiyor.”
Irk/etnik köken ve ebeveyn gelirine göre katedilen ortalama mesafe
Ekonomi Profesörü Nathaniel Hendren ve Ph.D. bölüm öğrencisi, genç yetişkinlerin hareketini incelemek için ABD Sayım Bürosu bilgilerini kullandı. Bureau’nun Ekonomik Araştırmalar Merkezi’nde baş sosyolog ve demograf olan Sonya Porter ile birlikte, 26 yaşındaki tüm genç yetişkinlerin yüzde 80’inin büyüdükleri yerden 100 milden daha az bir mesafeye taşındığını ve sadece yüzde 10’unun daha fazla taşındığını buldular. 500 mil uzakta. Örneğin, çalışma belgesi şunu belirtiyor: “Dubuque, IA’da büyüyen çocukların, biraz daha uzaktaki Chicago’ya kıyasla yakındaki Des Moines veya Waterloo’ya taşınma olasılığı üç kat daha fazla.”
Daha yüksek ücret fırsatlarının bu genç yetişkinlerin çoğunu yeni bölgelere çekmesi beklenebilirken, gazete etkinin sınırlı olduğunu gördü. Aslında, yıllık maaşta 1.600 dolarlık bir artış, yalnızca yüzde 1’lik bir artışla sonuçlandı.
Her ikisi de Ekonomi merkezli partiler üstü, kar amacı gütmeyen kuruluşlar olan Opportunity Insights’ın eş direktörü ve Policy Impacts’in eş direktörü olan Hendren, “Gençler evlerinden uzağa taşınmıyorlar” dedi. “Daha yüksek ücretlere tepki olarak hareket ediyorlar, ancak etkilerin genel olarak o kadar büyük olmadığını savunduk.”
Policy Impacts’in başka bir eş direktörü olan Sprung-Keyser, “İnsanlar kesinlikle ücret fırsatlarındaki değişikliklere tepki veriyor, ancak bu insanlar nüfusun bir kısmını oluşturuyor ve hâlâ yakınlarda hareket etme eğilimindeler” dedi.
Buna ek olarak, çalışma, yaş demografisi içinde bile göç modellerinde farklılıklar buldu. Genç Siyahi ve Latin yetişkinler, genç beyaz yetişkinlerden daha kısa mesafeler kat etme eğilimindeydiler ve farklı yerlere taşındılar.
Hendren, “Siyah genç yetişkinler için en yaygın varış yerleri Atlanta, Houston ve DC’dir” dedi. “Genç beyaz yetişkinler için en yaygın varış noktaları üç büyük şehir – New York, Chicago ve LA – ama aynı zamanda diğer ırksal gruplar arasında ilk 10’da olmayan Denver, Colorado.”
Bu genç yetişkinlerin orijinal ailelerinin gelir düzeyi, Hendren’in nadir görülen bir geri dönüş olarak adlandırdığı şeyi sunsa bile, önemli bir rol oynuyor gibi görünüyor.
Hendren, “Düşük gelirli ailelerden gelen genç yetişkinleri içeren verilerde, Siyah ve Hispanik genç yetişkinlerin beyaz genç yetişkinlerden daha kısa bir mesafe kat ettiğini görüyoruz, hatta düşük gelirli aileler grubuna bakıyoruz” dedi. “Ancak ilk yüzde 1’deki ailelere baktığınızda, aslında bu ırk farklarının yakınsadığını ve biraz tersine döndüğünü görüyorsunuz. İlk yüzde 1’de doğan siyah genç yetişkinler, ilk yüzde 1’de doğan beyaz genç yetişkinlere göre ortalama 30 mil daha uzağa gidiyor.”
Irk/etnik köken ve ebeveyn gelirine göre katedilen ortalama mesafe