Bir lokantada garson olarak çalışan M.D., işten ayrılınca resmi tatillerde çalıştığını belirterek; fazla mesai alacaklarının tahsilini istedi. Davalı esnaf lokantası sahibi S.H., tezleri reddetti. Mahkeme, lokantada çalışan şahitleri dinleyerek fazla mesai yapıldığına hükmetti.
sonucu inceleyen Adalet Bakanlığı, sonucun kanun faydasına bozulmasını talep etti. Dava belgesini bir daha açan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafınca fazla mesai taleplerinde imzalı bordroların dikkate alınması gerektiğinin vurgulandığı kararda şu sözlere yer verildi: “Başvuru, davalı patrona ilişkin lokantada garson olarak çalışan davacı emekçinin fazla çalışma fiyatının ödenmediği argümanına ilişkindir. Birinci Derece Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar Adalet Bakanlığı tarafınca kanun faydasına bozulması için temyiz edilmiştir. Birinci Derece Mahkemesi, fazla çalışma fiyatına ait olarak kurmuş olduğu karara temel uzman ek raporunda çalışanın fazla çalışma fiyatı, yanlışlı bir biçimde, sadece şahit beyanları temel alınarak hesaplanmış; imzalı fiyat bordrolarına prestij edilmemiştir. Lakin, fazla çalışma fiyatının hesaplanmasında emekçinin imzalamış olduğu fiyat bordrolarının da temel alınması gerekmektedir. Gerçekten, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma mühletinden daha uzun müddetlerle fazla çalışma yapıldığı tezi personel tarafınca lakin yazılı kanıtla ispat edilebilecektir. Mahkemece eksper ek raporundaki hesaplamalara prestij edilerek fazla çalışma fiyatı karar altına alınmıştır. Karara temel alınan eksper raporunda, şahit anlatımlarına bakılırsa davacının son brüt fiyatının 2.475,84 TL olduğu ve haftada 28 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu bilgilere nazaran hesaplama yapılmış ise de imzalı fiyat bordrolarının dikkate alınmaması yanılgılı olmuştur. Emekçinin gerçek fiyatının bordroda belirtilen ölçüden daha yüksek olması mümkündür. Fakat öyleyse dahi, imzalı bordrodaki fazla çalışma müddetini aşacak biçimde fazla çalışma yapıldığı argümanı lakin yazılı bir kanıt ile ispatlanabilir. bu biçimde bir yazılı kanıtın bulunmaması halinde, bordrodaki fazla çalışma müddeti ile bağlı kalınarak gerçek fiyat üzerinden çok çalışma alacağı hesaplanmalı, bordrodaki ödeme ölçüsü mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu prensip ve asıllar gözetilmeden karar verilmesi kusurlu olup, kanun faydasına temyiz isteğinin bu münasebet ile de kabulü gerekmiştir.”
sonucu inceleyen Adalet Bakanlığı, sonucun kanun faydasına bozulmasını talep etti. Dava belgesini bir daha açan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafınca fazla mesai taleplerinde imzalı bordroların dikkate alınması gerektiğinin vurgulandığı kararda şu sözlere yer verildi: “Başvuru, davalı patrona ilişkin lokantada garson olarak çalışan davacı emekçinin fazla çalışma fiyatının ödenmediği argümanına ilişkindir. Birinci Derece Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar Adalet Bakanlığı tarafınca kanun faydasına bozulması için temyiz edilmiştir. Birinci Derece Mahkemesi, fazla çalışma fiyatına ait olarak kurmuş olduğu karara temel uzman ek raporunda çalışanın fazla çalışma fiyatı, yanlışlı bir biçimde, sadece şahit beyanları temel alınarak hesaplanmış; imzalı fiyat bordrolarına prestij edilmemiştir. Lakin, fazla çalışma fiyatının hesaplanmasında emekçinin imzalamış olduğu fiyat bordrolarının da temel alınması gerekmektedir. Gerçekten, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma mühletinden daha uzun müddetlerle fazla çalışma yapıldığı tezi personel tarafınca lakin yazılı kanıtla ispat edilebilecektir. Mahkemece eksper ek raporundaki hesaplamalara prestij edilerek fazla çalışma fiyatı karar altına alınmıştır. Karara temel alınan eksper raporunda, şahit anlatımlarına bakılırsa davacının son brüt fiyatının 2.475,84 TL olduğu ve haftada 28 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu bilgilere nazaran hesaplama yapılmış ise de imzalı fiyat bordrolarının dikkate alınmaması yanılgılı olmuştur. Emekçinin gerçek fiyatının bordroda belirtilen ölçüden daha yüksek olması mümkündür. Fakat öyleyse dahi, imzalı bordrodaki fazla çalışma müddetini aşacak biçimde fazla çalışma yapıldığı argümanı lakin yazılı bir kanıt ile ispatlanabilir. bu biçimde bir yazılı kanıtın bulunmaması halinde, bordrodaki fazla çalışma müddeti ile bağlı kalınarak gerçek fiyat üzerinden çok çalışma alacağı hesaplanmalı, bordrodaki ödeme ölçüsü mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu prensip ve asıllar gözetilmeden karar verilmesi kusurlu olup, kanun faydasına temyiz isteğinin bu münasebet ile de kabulü gerekmiştir.”